Voor één keer eens niet Peter Vandenbempt (VRT-radio), Gui Polspoel (Canal+), Dirk Deferme (VTM), Frank Raes (VRT-tv) of Marc Delire (RTBF-tv). Geeft ter gelegenheid van de vrouwenspecial wél haar mening over de voetbalactualiteit : Catherine Van Eylen, presentatrice bij Sporza (VRT-tv)

Welke band heb jij met voetbal ?

Catherine Van Eylen : “Ik ga al jaren naar het voetbal kijken met mijn man ( Wouter Vandenhaute van Woestijnvis, nvdr). Wij pikken er de interessante wedstrijden uit, in binnen- en buitenland. Zo trokken we vorig jaar rond Pasen – toen we in Zuid-Frankrijk met vakantie waren – naar Monaco-Nantes. Monaco zat toen in de halve finales van de Champions League. We vertrokken dus ruim op tijd, omdat we enorme files verwachtten, maar er was helemaal niet zo veel volk en weinig beleving. In Engeland, waar we in het zog van Marc Degryse Sheffield Wednesday-Manchester United bijwoonden, maakte ik iets heel anders mee. De manier waarop de fans zich identificeerden met spelers en hun club, hun regio : die gemeenschap hing zo sterk aan elkaar vast dat ik me er een alien voelde. Het bleef gezellig, er was niets vijandigs.”

Er was de voorbije weken veel ophef over het al dan niet vervalsen van competitieresultaten, in Duitsland en ook bij ons. Ga je daardoor met andere ogen naar het voetbal kijken ?

“Nee. Ik vind wel dat omkoping streng bestraft moet worden, omdat het alles kapot maakt. Als je niet meer kan geloven dat je naar een wédstrijd zit te kijken, blijft er van het spel niets over. Maar je moet opletten dat je geen heksenjacht ontketent.

“Wat in Duitsland gebeurde, heeft te maken met de almachtige rol van de scheidsrechter. Als je één man alle macht geeft, kan zoiets gebeuren. Je kunt het kwaad niet uitsluiten, wel de kansen verkleinen. Misschien moeten ze eens de denkoefening maken of het gezag van de scheidsrechters echt ondermijnd wordt wanneer je technische hulpmiddelen aanwendt. Het gezag van de scheidsrechters wordt volgens mij pas nu ondermijnd, met al die mensen die zich bekocht voelen en dat uitschreeuwen.

“Ik wil het debat uitbreiden naar het niveau van de arbitrage in het algemeen. In België is dat serieus teruggevallen. We moeten ons afvragen hoe dat weer omhoog kan. Scheidsrechters zijn mensen en ze maken fouten, maar hoe beperk je die fouten ? Welke hulpmiddelen kunnen daar iets uitrichten ? Ondertussen schreeuwt iedereen er emotioneel maar op los zodat iedereen zich ook bekocht voelt.”

Is er te veel voetbal op tv ?

“Absoluut niet. Ik geniet ervan, maar je moet wel bedenken : het is máár voetbal. Dat is ook het mooie eraan. Uiteindelijk stelt het weinig voor, net daarom kan je er zo in opgaan. Clubleiders die zich opjutten om een niet gefloten strafschop, dat is zó mooi, Die felheid waarmee gereageerd wordt, maakt het zo uitzonderlijk. Want voetbal duurt maar negentig minuten en bij zo’n wedstrijd vallen er geen doden. De identificatie met het spel maakt het ook zo aantrekkelijk : ieder jongetje heeft wel eens tegen een bal getrapt. Sterk is ook het onvoorspelbare. Behalve als die Duitser fluit ( lacht).”

Zorgt al dat voetbal op tv er niet voor dat er enorm gefocust wordt op wat niet belangrijk is ? Elke uitspraak komt bijna live op het scherm.

“De media zijn in zo’n concurrentie gekomen dat ze verplicht zijn alles uit te vergroten. Clubs moeten daar vooral beter mee leren omgaan. Nu ondergaan ze dat spel nog te veel en zijn ze vaak de speelbal van de media. Wat Hugo Broos bij Anderlecht meemaakt, is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de club zelf. In moeilijke tijden moet je de rangen sluiten. Broos is uiteindelijk in de eerste plaats in zijn eigen club onder vuur genomen.”

In de competitie sluipt Club Brugge steeds dichter naar de titel. Is de spanning aan de top weg ?

“Als RC Genk en Standard hun wedstrijden blijven winnen, moet Anderlecht stilaan meer naar hén kijken dan naar Club. In plaats van een spannende titelstrijd zou je wel eens een spannende strijd om de tweede plaats kunnen krijgen.”

Wie geeft voor jou de competitie kleur ?

“Ik denk meer aan een paar individuen dan aan ploegen. Zo’n Bangoura, bijvoorbeeld, die nu bijna wekelijks een belangrijke goal maakt, of Orlando Engelaar. Jos Vaessen is nog altijd niet tevreden met de spektakelwaarde van zijn ploeg, maar Engelaar maakt nu week na week het verschil. We hebben een competitie met veel buitenlanders, maar meestal zijn die maar tweede of derde categorie. Persoonlijkheden in het voetbal manifesteren zich in de eerste plaats door hun prestaties op het veld. Paul Okon was bij Club Brugge een persoonlijkheid, maar in zijn nadagen bij Oostende wordt hij heel anders bekeken.”

Hebben mooie mannen op het veld een streepje voor bij jou ?

“Ik kijk in de eerste plaats naar prestaties op het veld. Iemand die gewoon wat mooi staat te wezen, maakt op mij niet veel indruk. Mooi spelen, dat telt. Zo’n David Beckham die veel kritiek krijgt maar toch niet als een vedette voetbalt en zich ondergeschikt maakt aan het team, dat vind ik mooi.”

Welke trainers vallen je op ?

” Jacky Mathijssen springt eruit. Knap wat die als jonge trainer doet met een ploeg die vorig jaar nergens stond.”

Vandaag speelt de nationale ploeg in Egypte. Ben je nog geïnteresseerd ?

“Er hangt daar meer een sfeer van moedeloosheid dan van vertrouwen. Daar kom je niet ver mee. Wat me bijvoorbeeld ook opvalt, is dat Philippe Clement, die bij Club op de bank zit, wel opgeroepen wordt en Gaëtan Englebert, die wekelijks speelt, niet. In optimale omstandigheden is een nationale ploeg een team van spelers die in hun eigen club wekelijks uitblinken op hun beste positie. Dat je Kompany naar het middenveld schuift, waar hij bij Anderlecht niet speelt, is geen teken van weelde.”

Nu je het zegt, wat vind je trouwens van Kompany ?

” Coole gast. Aan de manier waarop hij zijn Gouden Schoen kwam ophalen, zag je dat het een hele grote is. Hij krijgt van mensen veel respect zónder te roepen. Dat is uitzonderlijk voor iemand van achttien. Wat me treft, is de combinatie van persoonlijkheid en sterke prestaties. Ik stel me er geen vragen bij dat hij eens te laat komt. Als ik terugdenk aan hoe ik zelf was op mijn achttiende, weet ik dat ik kampioen was in het te laat komen. Dat is er ondertussen al een beetje uit. Voor een wédstrijd is hij nog niet te laat gekomen, hé ? Ik vond het grappig hoe hij bij de uitreiking van de Gouden Schoen droog opmerkte dat hij toch eerst op het podium stond.”

Hij komt uit een gemengd gezin en uit een probleemwijk. Moet hij een voorbeeldfunctie vervullen ?

“Ik zou het aantal mensen dat op het Vlaams Belang stemt en toch met Kompany op de foto wil, niet te eten willen geven. Hij roept niet, houdt geen grote speeches, geeft gewoon spontaan het voorbeeld, zonder te roepen. Dat is veel efficiënter dan al de rest.”

door Geert Foutré

‘Dat je Kompany naar het middenveld schuift, waar hij bij Anderlecht niet speelt, is geen teken van weelde.’