DE FRANSE VERDEDIGER FRÉDÉRIC BRILLANT HEEFT EEN LANGE WEG ACHTER DE RUG. NA VIERDE, DERDE EN TWEEDE KLASSE, MAAKT HIJ VOLGEND SEIZOEN BIJ BEERSCHOT ZIJN DEBUUT OP HET HOOGSTE NIVEAU. EINDELIJK, OP ZIJN 27e.
Frédéric Brillant (27) komt uit het centre de formation van de Franse club Sedan. Nadat hij daar geen contract kreeg, kwam hij via vrienden terecht in Bertrix, een gemeente van 8000 zielen in Belgisch Luxemburg. De Royale Entente Bertrigeoise speelde op dat moment in bevordering. Wat een tijdelijke oplossing moest worden, mondde uit in een verblijf van zes jaar. Hij verdween er van de radar van profclubs, maar herwon beetje bij beetje het plezier in het spelletje. Dit jaar viel hij op bij tweedeklasser Oostende, waar hij werd uitgeroepen tot beste speler van de heenronde. Nu wenkt een avontuur in eerste. Rijkelijk laat dus.
Frédéric Brillant: “Beter laat dan nooit. Ik heb nooit aan mijn kwaliteiten getwijfeld, maar het heeft me niet altijd meegezeten, ik heb onderweg een paar ontgoochelingen moeten slikken. Misschien had ik vroeger ook niet de nodige maturiteit, dat moet ik ook toegeven. Mijn parcours is wat atypisch, maar het geeft extra veel voldoening dat ik volgend jaar dan toch in eerste speel.”
Wat voor opleiding heb je gekregen in Sedan?
“Ik voetbalde al sinds mijn vijfde en vanaf mijn vijftiende zat ik in het opleidingscentrum, waar je echt aangeleerd wordt om te leven als een prof. Ik speelde vaak bij de reserven, was er soms zelfs kapitein, maar kreeg uiteindelijk geen contract omdat de coach het niet in me zag zitten. Op dat moment zag ik mijn droom uiteenspatten. Ik stond op het punt om het voetbal volledig achter me te laten en een ander leven op te bouwen.”
Het is vreemd dat een voetballer van jouw kwaliteiten vervolgens bij een bescheiden clubje als Bertrix gaat spelen. Nog vreemder is dat hij er zo lang blijft.
“Dat was natuurlijk ook niet de bedoeling. Eerst was het alleen om wat mee te trainen, in conditie te blijven. Ik heb vooral voor Bertrix gekozen omdat ik wilde studeren, en op een hoger niveau is dat moeilijker te combineren. De eerste maanden schrok ik ook van het niveau, maar gaandeweg heb ik me aangepast aan het Belgische voetbal. Ik voelde me ook thuis in Bertrix. Eigenlijk beleefde ik daar opnieuw plezier aan het voetbal na wat me in Sedan overkomen was.
“In Bertrix heb ik vrienden voor het leven gemaakt. Ik zal nooit vergeten wat die mensen voor me gedaan hebben. Bij het overlijden van mijn vader, vorig jaar, heb ik heel veel steun van hen gekregen. Het is jammer dat mijn vader er niet meer is nu mijn carrière een vlucht neemt, maar ik geloof dat hij me daarboven ergens volgt. Door zijn dood ben ik pas echt gaan beseffen hoe kort het leven is. Dat heeft me er nog meer toe aangezet om alle kansen te grijpen die op me afkomen.”
Als een everzwijn
Bij Oostende maakte je meteen indruk met een gelijkmaker in je debuut en de winning goal in je tweede match. Telkens met een kopbal in blessuretijd. Dat is geen toeval meer.
“Mijn beste vriend heeft eens gezegd dat mijn hoofd mijn beste voet is. (lacht) Toeval is het inderdaad niet. Sommige spelers hebben angst voor belangrijke momenten, ik wil nog harder winnen als er druk mee gemoeid is. Het is bijna een soort innerlijke woede, die absolute wil om het verschil te maken. Voetbal zit voor een groot deel in je hoofd.”
Jij bent een Ardennees. Wat voor mensen zijn dat?
“We zijn harde werkers, absoluut geen opgevers. Je kan ons wat vergelijken met een everzwijn, het symbool van de Franse Ardennen: kop naar beneden en altijd aan het wroeten. Een beetje als West-Vlamingen? Dat hebben ze me hier ook al verteld.” (lacht)
Je kon naar een waslijstje aan eersteklassers. Waarom is het Beerschot geworden en niet Kortrijk, Lierse, OHL of Cercle?
“De andere ploegen wilden nog wat afwachten. Beerschot daarentegen heeft van in het begin de forcing gevoerd. Ik kreeg echt het gevoel dat ze me wilden. De voorzitter, de scouts en andere mensen van de sportieve cel hebben me dat ook duidelijk laten voelen.”
DOOR JENS D’HONDT
“Mijn beste vriend heeft eens gezegd dat mijn hoofd mijn beste voet is.”
