Victor kan weer lachen. Bij Germinal Beerschot kan hij weer voetbal spelen. En dromen, van een Europese topclub.
De uren op de bank in het Jan Breydelstadion zijn voorbij, het spelen bij de invallers van Club Brugge is achter de rug. Met een transfer naar Germinal Beerschot liggen de kaarten voor Victor (24) heel anders. Trainer Jos Daerden ziet de toekomst opnieuw door een roze bril. Met Tosin Dosunmu en Victor in de spits kan het niet meer stuk en ook de komst van Daniel Cruz doet de hoop opnieuw hoog oplaaien. Stilaan klimt de Antwerpse ploeg op naar de eerste helft van de tabel. Zal Victor opnieuw de samba dansen op het Kiel ?
Hij heeft het Zuid-Amerikaanse voetbal in het bloed. De Braziliaan trapte voor het eerst tegen een bal in de krottenwijken van Rio de Janeiro. “In de favella’s was elk rond ding waar je kon tegen stampen goed genoeg om je uit te leven. We waren erg arm en het leven viel onze familie zeer zwaar. Door mijn voetbalcarrière ben ik erin geslaagd zowel mijn naasten als mezelf meer te bieden in het leven. We genieten nu van een zorgeloze tijd buiten het getto.”
Wanneer kreeg je voor het eerst een kans in de voetbalwereld ?
Victor : “Toen ik acht was, kon ik beginnen bij zaalvoetbalclub Flamengo. Ik leerde er de bal rondtikken. Op technisch gebied groeide het vertrouwen en ik durfde al eens zelf een actie maken. Op mijn dertiende speelde onze ploeg kampioen. Het werd hoog tijd om de grenzen te verleggen, dus startte Flamengo een veldteam op. Testen moesten uitwijzen of we er wel klaar voor waren. Dat was mijn eerste grote kans. Ik bracht de proef tot een goed einde en kwam bij de eerste ploeg terecht. Enkele jaren later kreeg ik een manager en die loodste me naar Europa.”
Hoe ben je in België terechtgekomen ?
“Normaal gezien zou ik naar Israël vertrekken. Een dag voor mijn vlucht telefoneerde mijn manager met de boodschap dat ik naar België kon. Germinal Beerschot bleek geïnteresseerd. De opluchting was groot. België leek mij een veiliger aanbod. Na enkele tests kon ik deelnemen aan de wedstrijden. Ik scoorde zesmaal in drie of vier wedstrijden en ze geloofden in me.”
Je moest je familie achterlaten. Hoe is nu je contact met hen ?
“Elke dag hangen we ongeveer vijf minuutjes aan de telefoon. Maar bellen met de gsm naar Brazilië is duur.”
Wat is er typisch aan het Braziliaanse voetbal ?
“Techniek en snelheid vormen de belangrijkste elementen, maar ook in Zuid-Amerika leerde men beter verdedigen. Het spel is er aanvallender dan in België, er wordt ook meer getraind op snel voetballen en acties durven maken.”
Wat zijn jouw spelkwaliteiten ?
“Snelheid, explosiviteit en techniek, dankzij de lessen bij Flamengo. Vijf jaar geleden waren mijn mentale en fysieke kracht ver te zoeken. Maar sinds ik de gewone trainingen met fitness begon te combineren, is het verschil duidelijk Als ik in Europa wilde doorbreken, moest ik fysiek op dezelfde hoogte komen als mijn collega’s.”
Je mindere punt is een gebrek aan tactisch inzicht.
“Inderdaad, ik kijk te weinig naar de spelers rondom mij en loop dus veel in de buitenspelval. Maar ik train speciaal om die tekortkomingen weg te werken.”
Zou je niet beter iets minder diep spelen, meer als middenvelder ?
“In Brazilië speelden we altijd in een aanvallende 4-4-2, met een dubbele rij van twee spelers vooraan. Een 6-4 eigenlijk, waarbij de aanvallende middenvelders evenveel kans hadden een goal te maken. Bij Club Brugge moest ik me wel aanpassen, want zij hanteren een heel andere tactiek. Bij de meeste Europese clubs kunnen enkel de spitsen scoren. Je zult me dan ook altijd voorin op het veld terugvinden.”
Hoe verliep de overgang van Club Brugge naar Germinal Beerschot ?
“Op de normale manier, denk ik toch. Oké, mijn vertrek heeft de nodige woordenwisselingen met zich meegebracht, maar al bij al verliep dit toch redelijk vlotjes. Bij Club geloofden ze niet meer in mij en ze lieten me niet meer spelen.”
Voelde je je er slecht behandeld ?
“De bank is niet de plaats waar je wil zitten, ook al word je daarvoor betaald. Ik wil graag laten zien wat ik in huis heb, maar dat kan niet op vijftien minuten.”
Je inzet was niet altijd honderd procent.
“In het begin wel, onder Trond Sollied, ik scoorde toen ook geregeld. Maar als een coach voor elke positie over minstens twee voetballers in vorm beschikt, kan elke steek die je laat vallen de doodsteek zijn. Dat is nu eenmaal de filosofie bij Club. Na een iets mindere wedstrijd werd ik dus naar de bank verschoven. Dan verlies je wel wat zelfvertrouwen en motivatie.”
Je bent nu terug bij Germinal Beerschot. Mis je Club Brugge ?
“Ja, heel erg. Ik mis Portillo het hardst, hij was mijn maatje. Gelukkig houden we contact met elkaar. We telefoneren nog en soms rijd ik een keertje naar Brugge. Ik was graag gebleven onder trainer Jan Ceulemans. Ik hoop van harte dat ik na Germinal Beerschot bij een topclub in België of elders in Europa terechtkom. Als ze me vragen weer naar het Jan Breydelstadion te komen, ga ik terug, zonder twijfel. Op voorwaarde dat ze me dan ook opstellen.”
Je speelt nu terug samen met je landgenoot en maatje Luciano.
“De band tussen ons is heel sterk en ook de mentaliteit in het team is meer dan in orde. Ik kan me opnieuw bewijzen op het veld. Ik heb lang geprobeerd om positief te blijven, maar ik was bij Club Brugge heel ongelukkig.”
Jos Daerden wil je eerst integreren in het team en wacht nog wat af. Wat zijn jouw verwachtingen ?
“Spelen. Ik hoef me niet meer te bewijzen. De trainer en de spelers kennen me en weten waar mijn kwaliteiten liggen. Ik hoop veel doelpunten te maken en een meerwaarde te vormen voor de ploeg. Het zelfvertrouwen moet natuurlijk eerst nog groeien. Maar opnieuw plezier halen uit het voetbal, dat is momenteel mijn doel. Met Daniel Cruz, die een perfecte pass kan geven, hoop ik een dodelijk duo te vormen. Ik speelde nog nooit met hem samen. Elkaar blindelings vinden op de grasmat vraagt training en samenwerking.”
Wil je jezelf extra hard bewijzen tegenover Club Brugge ?
“Ik hoef me niet meer te bewijzen. Ze wisten dat ik in de juiste conditie verkeerde, maar lieten me toch niet spelen. Misschien prefereerden ze een andere spits.”
Zochten ze andere kwaliteiten ?
“Tactische, ja, dat zou kunnen. Ik breng liever techniek.”
Welke vaardigheden zou je nog wel willen leren ?
“Met mijn rechtervoet spelen en uithalen. Als me dat lukt, kan ik tweemaal zoveel goals maken ( lacht). Verder probeer ik minder buitenspel te lopen en tactischer te voetballen.”
Waar liggen je ambities op lange termijn ?
“Ik zou echt graag bij een grote Europese ploeg spelen, een topclub uit Italië, Spanje of Portugal. Barcelona is mijn favoriete team. Ronaldinho, Romario, Ronaldo, ze kwamen er niet toevallig terecht. Technische kwaliteiten worden er erg op prijs gesteld. Ook Benfica is een team waar ik met plezier op het veld zou verschijnen.”
ANNELIES SIMOEN
