Met zijn overstap naar Feyenoord is voor Stein Huysegems (22) een droom in vervulling gegaan.

Ooit wilde hij voor een echte topclub spelen. Na drie jaar AZ is is dat nu gelukt : Stein Huysegems gaat voortaan bij Feyenoord op doelpuntenjacht. Hij hoopt op een lange toekomst in De Kuip.

Toen je in 2003 naar Nederland kwam, was jouw doel via AZ naar een echte topclub te gaan.

Stein Huysegems : “Ja, en ik zou zeggen : missie geslaagd. Met alle respect voor AZ, ik zie een overgang naar Feyenoord toch als een stapje omhoog. Vooral qua historiek en entourage. Deze club heeft zóveel meegemaakt, het is geweldig om straks deel van die geschiedenis te mogen uitmaken. Natuurlijk krijgt AZ straks ook best een mooi stadion, maar dat is nog altijd twee keer zo klein als De Kuip. We hebben het in Alkmaar de laatste jaren ontzettend goed gedaan, met het drie keer bereiken van Europees voetbal en het spelen van de halve finale om de UEFA-cup. Op den duur wordt AZ een topclub, maar Feyenoord ís het al.”

Maar sinds wanneer koopt Feyenoord dan bankzitters van AZ ?

“Ze waren duidelijk op zoek naar een goed alternatief voor Salomon Kalou en ik denk dat de interesse pas na de winterstop van dit jaar echt gestalte heeft gekregen. In de tweede seizoenshelft speelde ik weliswaar ook niet alles, maar was ik in elk geval meer in de picture dan daarvoor. En op het moment dat je dan benaderd wordt, hoef je niet meer zo lang na te denken. Mijn keuze was vrij snel gemaakt, mede doordat ik zoveel op de bank had gezeten in Alkmaar. Ik voelde niet de volle honderd procent vertrouwen om komend seizoen de vaste linkerflankspeler van AZ te zijn.”

Je moest het vooral hebben van invalbeurten.

“Ja, zeker in de eerste seizoenshelft. Vaak speelde ik niet langer dan vijftien tot twintig minuten. Dáárop werd ik beoordeeld en dat is niet makkelijk. Ik vind het zelfs een vrij oneerlijke beoordeling. Als een aanvaller vanaf de aftrap speelt, komt die levensgrote kans echt wel een keer. Gemiddeld krijg je er dan een stuk of zes. Maar als je een kwartiertje meedoet, mag je blij zijn als je één mogelijkheid krijgt. Iemand dáárop afrekenen is oneerlijk.”

Negatieve spiraal

Hoe moeilijk was die reserverol ?

“Het was een heel vervelende verrassing, want ik had er niet echt rekening mee gehouden. Onder Co Adriaanse speelde ik, behalve zijn laatste periode, bijna alles. Maar na de komst van Louis van Gaal kreeg ik al snel het teken dat ik naast de eerste elf zou belanden en dat was een gigantische teleurstelling, die ik maar moeilijk kon verwerken. In de voorbereiding op het vorige seizoen heb ik nog wel alles gegeven, maar een eerlijke kans heb ik nooit gehad. En gezien mijn doel – uiteindelijk bij een topclub spelen – kwam de rol van bankzitter wel érg ongelegen. Als je bij een grote subtopper als AZ al niet goed genoeg bent voor de basis, waarom zou een topclub je dan willen halen ? Op een bepaald moment beland je in een negatieve spiraal. Je baalt, hebt moeite je voor de volle honderd procent in te zetten en daardoor wordt ook je spel automatisch minder. Ik stond stil en als voetballer ga je dan zelfs achteruit. Op jonge leeftijd is dat nefast. Ik ging dingen forceren en mijn zelfvertrouwen nam af. En dan laat je niet meer zien wat je kunt.”

Hoorde jij eigenlijk wel in de basis van AZ ?

“Volgens mij heb ik vaak genoeg aangetoond dat ik daar voldoende kwaliteiten voor heb. Ik moet het hebben van mijn snelheid, techniek en doelgerichtheid. Dat is toch uitstekend voor een linksbuiten ? Misschien heb ik te weinig doelpunten gemaakt, dat geef ik volledig toe, maar ik ben vaak genoeg wél belangrijk geweest voor AZ. Het is óók aan mij te danken dat de club de laatste jaren telkens Europees voetbal heeft gehaald. Zeker onder Adriaanse heb ik vaak kunnen pieken.”

Je vond het jammer dat Adriaanse vertrok.

“Dat is geen geheim, dat zal iedereen wel weten. Mijn band met Van Gaal was niet slecht, maar ook niet optimaal. Ik heb weinig met hem gesproken. De feeling tussen hem en mij was gewoon minder dan tussen mij en Adriaanse, maar dat is helemaal geen schande. Elke trainer is anders en elke voetballer is anders. Van Gaal heeft wel eens gezegd dat de elf basisspelers altijd meer vertrouwen krijgen dan de bankzitters. Misschien lijkt dat logisch, maar ik was het daar niet mee eens.”

Grenzeloos vertrouwen

Wanneer werd de interesse van Feyenoord echt concreet ?

“Net na de play-offs meldden ze zich bij AZ. Aanvankelijk wilde de leiding in Alkmaar niet meewerken, totdat ze merkten dat ik écht niet wilde bijtekenen. Nu hebben ze eieren voor hun geld gekozen en mogen ze absoluut niet ontevreden zijn met het bedrag dat Feyenoord heeft betaald (ongeveer 2,5 miljoen euro, red.). Hoeveel ik precies heb gekost, weet ik niet en dat wíl ik niet eens weten. Het maakt me niets uit, dat is puur iets tussen de clubs. Mij gaat het om het goede gevoel dat ik bij Feyenoord heb, in Rotterdam wil ik laten zien wie de echte Stein Huysegems is.”

Feyenoord geeft je die kans.

“Dat ze me na zo’n moeilijke periode zoveel vertrouwen geven, vind ik echt grandioos. Het gesprek dat ik met trainer Erwin Koeman had, gaf me een uitstekend gevoel. Dat wat ik het laatste jaar in Alkmaar miste, lijk ik bij Feyenoord nu wél te krijgen. De hele technische staf zag me als de ideale keus voor de linkerflank. Ze willen dat ik ga scoren en assists ga geven aan de centrumspits. ‘

De technische staf ziet jou als opvolger van Salomon Kalou. Hij was niet de minste speler van Feyenoord …

“Ik vind het een gigantische eer, hier heb ik al die jaren alleen maar op mogen hopen. Nee, het legt geen druk op mijn schouders, misschien alleen wat gezonde spanning. Het wordt mijn doel te doen wat híj heeft gedaan en dat is geen onmogelijke missie. Natuurlijk ben ik een ander type speler, maar Kalou is voor mij zeker een voorbeeld aan de linkerflank. Nu is het aan mij te zorgen dat de fans in Rotterdam hem kunnen vergeten.”‘

Verwacht je een grotere druk dan bij AZ ?

“Het woord druk ken ik niet echt, ik probeer altijd alleen maar te genieten. Het is heel belangrijk continu te beseffen dat je als profvoetballer een heel bevoorrecht leventje hebt. Soms vergeet je dat, als je geblesseerd bent of een periode minder lekker speelt, maar uiteindelijk moet dát het overheersende gevoel zijn. Je hebt zóveel voordelen vergeleken bij het overgrote deel van de bevolking. We verdienen ontzettend veel geld, hebben van onze hobby ons beroep kunnen maken en ik vind echt niet dat wij het zwaar hebben. Weet je wie het zwaar heeft ? Mijn vader, die van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in de bouw moet werken. Of het nu vriest of de mussen van het dak vallen, altijd moet hij er staan.”

Is het niet moeilijk veel meer geld te verdienen dan je vader voor relatief minder werk ?

“Het is wel eens lastig te bevatten. Als je op jonge leeftijd van het zware leven hebt geproefd, weet je beter wat het is. Ik heb zelf nooit in de bouw hoeven werken, maar heb als kind natuurlijk wel ervaren hoe uitgeput mijn vader ’s avonds thuiskwam en vervolgens doodop voor de televisie hing. Wij voetballers zijn vaak al om één uur klaar en kunnen de dag vervolgens zelf inplannen. Wat dat betreft, snap ik best dat mensen de bedragen die in de voetballerij omgaan, ongelooflijk vinden. De miljoenen vliegen maar over de toonbank. Ik vind het zelf soms ook erg vreemd. Wat ben ik waard als speler ? Niemand kan me dat echt vertellen. De prijs van Ronaldinho is driehonderd miljoen euro. Het lijkt toch net Monopolygeld …”

Twee druppels water

Wie was voorheen altijd jouw voorbeeld ?

“Toen ik puur als diepste spits speelde, keek ik op naar Ronaldo. Vroeger was hij geweldig en het doet me wel eens pijn om te zien hoe hij nu wordt beschimpt. Ja, misschien is hij iets te zwaar, maar deed hij het nou echt zo slecht op het afgelopen WK ? Hij maakte drie doelpunten en is inmiddels topscorer aller tijden van de eindronde. Hoeveel kritiek Ronaldo ook krijgt, uiteindelijk slaat hij altijd terug op het veld. Toen ik een jaar of zeventien was, verschenen in een Franse sportkrant actiefoto’s van mij naast die van hem. Twee druppels water, echt een fantastische vergelijking, zeker als je nog zo jong bent. Maar eerlijk is eerlijk, qua spel hébben we ook altijd wel een beetje op elkaar geleken. We zijn allebei snel en hebben een goede techniek. Maar hij speelt natuurlijk wél op een veel hoger niveau, laat daar geen misverstand over bestaan.”

Is het grote verschil niet dat jij als spits veel meer moet scoren ?

“Inderdaad, dat is nog een manco in mijn spel. In drie seizoenen AZ heb ik zeventien doelpunten gemaakt, dat is echt te weinig. Bij Feyenoord móét dat beter en dat hebben ze me in de gesprekken ook gezegd. Van mezelf eis ik dat ik dit seizoen ongeveer twaalf goals maak. Als de rechtsbuiten dat óók doet en de spits het dubbele aantal maakt, doen we zeker mee voor de titel. Maar waar het aan ligt dat ik niet zo’n goalgetter ben … In België scoorde ik wel degelijk vaak, maar ik moet egoïstischer worden, meer aan mezelf denken. Zowel binnen als buiten het veld.”

Je bent een bescheiden jongen. Typisch Belgisch ?

“Nee, typisch iets van de Kempen, een streek in de provincie Antwerpen waar ik vandaan kom. Iedereen is daar een stuk zachter en socialer dan in de stad. In Antwerpen zelf heerst best een harde mentaliteit. Uiteindelijk zal ik altijd een bescheiden jongen blijven, maar soms mag ik wel iets harder worden naar buiten toe. Een keer flink met mijn vuist op tafel slaan als me iets niet zint en eens een extra kaart pakken. Nu pak ik hooguit twee gele kaarten per seizoen, maar ik mag best eens wat vaker laten zien dat ik er ben. Misschien moet ik iets meer een smeerlap worden, die komen in het voetbal toch vaak een stuk verder dan de lieverdjes.”

Een ander punt van kritiek is jouw nog niet volmaakte voorzet.

“Daar moet ik hard aan werken, maar dat is een kwestie van trainen. Je voorzet wordt automatisch beter als je na de training regelmatig een halfuurtje met een spits op het veld blijft staan. Ik moet de ballen voorgeven, hij moet ze erin rammen. Zulke automatismen kun je erin slijpen door iets heel vaak te doen. Eerlijk gezegd ben ik bij AZ zelden langer doorgegaan na trainingen, maar als ik écht een betere voetballer wil worden, zal dat toch moeten. Langzaam zie ik al verbetering. Mijn rechterbeen was eerst een chocoladebeen, maar ik kan het nu al aardig gebruiken. En de constantheid van mijn voorzetten is ook al een stuk beter dan drie jaar geleden.”

Maken die extra trainingsuren het verschil tussen een redelijk goede spits en een topspits ?

“Ja, als je wilt doorgroeien naar de absolute top, mag je nooit tevreden zijn en moet je altijd blijven sleutelen aan bepaalde aspecten van je spel. Als de kans geboden wordt je te kunnen laten zien op het hoogste niveau, maar je die vanwege je eigen nalatigheid niet pakt, dan kun je achteraf alleen jezelf de schuld geven. Zoiets zou ik mezelf nooit vergeven.”

De nieuwe Dirk Kuijt

Misschien staat er dit seizoen bij Feyenoord ook op de andere flank een Belg.

“Voordat we met de trainingen begonnen, kende ik Benjamin De Ceulaer persoonlijk nog niet zo goed, omdat we nooit hebben samengespeeld in de nationale ploegen. Maar bij RKC Waalwijk heeft hij afgelopen seizoen indruk gemaakt en op het trainingsveld laat hij het nu aardig zien. De concurrentie met Romeo Castelen zal hevig voor hem worden. Maar ik vind het knap dat hij zich na zijn zware blessure zo snel heeft teruggeknokt en het zou wel heel leuk zijn samen met Benji de vleugels van het nieuwe Feyenoord te vormen.”

Eindelijk weer eens een goed bericht vanuit het Belgische voetbal.

“Tja, daarmee is het echt dramatisch gesteld. Door het omkoopschandaal is het hele voetbal in het geding gekomen en dat het zich voor een groot deel bij mijn vroegere club, Lierse, heeft afgespeeld, heeft me veel pijn gedaan. Ik ben daar in september 2003 vertrokken, twee maanden later begon het hele drama. Ik ken de mensen die erbij betrokken zijn geweest, echt onvoorstelbaar. Het is niet te bevatten dat spelers zoiets doen. En dat België zich niet plaatste voor het WK in Duitsland en het EK voor jeugdteams in Portugal, maakte de situatie er alleen maar minder op. Het wordt tijd dat we de lijn omhoog gaan inzetten. Ik heb veel vertrouwen in de nieuwe bondscoach, René Vandereycken, en hoewel we in een vreselijk zware poule zitten met onder meer Portugal, Servië en Polen, moet het bereiken van het EK in 2008 mogelijk zijn.”

Wat is jouw rol in de nationale Belgische ploeg ?

“Met Wesley Sonck heb ik de laatste wedstrijden in de spits gespeeld. Samen in het centrum, een heel andere functie dus dan die ik bij Feyenoord ga bekleden.”

Welke positie vind je het fijnst ?

“De laatste jaren ben ik bij AZ omgevormd tot een echte linksbuiten. Diepe spits spelen vind ik nog steeds het leukst, maar in clubverband breekt er nu een nieuw tijdperk voor me aan. Zowel qua positie als qua stappen vooruit die ik moet gaan maken. Mijn carrière bevindt zich op het niveau van een 7, dat moet zeker een 9 gaan worden. Momenteel ben ik een redelijk goede spits, maar ik wil een absolute topspeler in De Kuip worden. Het liefst ga ik niet via maar mét Feyenoord naar de top. Waarom zou ik straks weg willen ? Nederland ís voor mij al het buitenland, ik zou ervoor tekenen acht succesvolle jaren in Rotterdam te hebben. De rol die Dirk Kuijt de laatste jaren hier heeft vervuld, spreekt me wel aan. Niet alleen óp het veld, maar ook erbuiten uitstralen dat je Feyenoorder bent. Een beetje Mister Feyenoord, dat is een titel om trots op te zijn. Het lijkt me schitterend hier ooit een nieuwe Dirk Kuijt te worden.”

DAVID DE VRIES