Op het Portugese eiland Madeira, zijn thuisbasis, praat Cristiano Ronaldo (23) openhartig over zijn succes als Europees topscorer van vorig seizoen, maar ook over Manchester United en zijn ambities. ‘Ik heb nood aan nieuwe uitdagingen.’

C ristiano Ronaldo drong er zelf op aan om de Golden Shoe, trofee die hij krijgt als Europees topschutter van vorig seizoen, in zijn geboorteplaats Madeira te ontvangen. Op de prijsuitreiking wilde zelfs de allergrootste vedette van het Portugese voetbal, Eusebio, niet ontbreken. O Rei voelt immers aan dat als er één iemand hem kan opvolgen, het Cristiano Ronaldo is.

Vóór we het over de Golden Shoe hebben, wou ik toch even weten in hoeverre je hersteld bent van je blessure? Wanneer zal je weer spelen?

Cristiano Ronaldo: “Zo snel mogelijk, want ik ben nog nooit zo lang aan de kant moeten blijven en het is om gek van te worden. Ik voel me klaar, maar ik wacht op het groene licht van de dokters. Lang kan het niet meer duren ( Ronaldo deed zijn wederoptreden met een invalbeurt op 17 september in de Champions Leaguewedstrijd tegen Villarreal, nvdr).”

De Portugese nationale ploeg, die in het zand beet tegen Denemarken, en Manchester lijken je hard nodig te hebben …

“Dat weet ik nog zo niet. Manchester had vorig jaar ook een moeilijke periode en toen speelde ik wel mee. Dat heeft ons uiteindelijk niet belet om de titel en de Champions League te winnen. Het komt eropaan om de juiste lessen te trekken uit nederlagen. Voor de nationale ploeg geldt hetzelfde: het kwalificatietoernooi voor het WK 2010 is nog lang, er is nog niets verloren.”

Trofeeën

Waarom heb je erop aangedrongen de trofee bij jou thuis in Madeira te ontvangen?

“Dit is natuurlijk een plaats als een andere, maar hier zijn nu eenmaal meer mensen waar ik van hou. Het doet me nog altijd iets als ik hier terugkeer om mijn familie te zien. Ik wil ook hulde brengen aan mijn vader ( die in 2005 overleed, nvdr) die me ooit zei dat ik op een dag deze trofee zou winnen. Als ik de kans krijg om iets te doen voor de mensen van hier, dan doe ik dat ook. Ze vinden dat een hele eer, het maakt hen gelukkig. Ik wil hen ook tonen dat ik nog altijd een van hen ben.”

Er zijn dezer dagen ook nogal wat mensen die eigenlijk op jouw kosten leven …

“Dat is toch niet meer dan normaal. Ik ben tevreden dat ik hen een zeker comfort kan bieden en het zijn echt mensen die me heel goed helpen.”

Hoewel je hier een hommage brengt aan het eiland, is de gouverneur ervan niet in de zaal. Stelt dat je niet teleur?

“Ik had natuurlijk graag gehad dat hij erbij was, maar hij heeft me gelukgewenst en ik moet zijn privéleven respecteren.”

Zal je na je carrière terug op Madeira komen wonen?

“Ik denk het wel. Ik vind het leuk om tijd door te brengen met mijn moeder en mijn zussen. En het klimaat, de zee, de mensen … Wat een verschil met Manchester, waar het haast elke dag regent.”

Je krijgt hier de Golden Shoe als Europees topschutter, maar iedereen is het er ook over eens dat de Gouden Bal en de bekroning van de FIFA als Speler van het Jaar je niet meer kunnen ontsnap-pen …

“Laten we het houden bij wat al zeker is. Ik vind deze Golden Shoe fantastisch, omdat de trofee tot nu toe altijd naar een echte spits ging. Aan die twee andere bekroningen denk ik nog niet.”

Wie is volgens jou de beste voetballer ter wereld ?

(zonder aarzelen) Cristiano Ronaldo (lacht).

“Ben ik de beste? Dat weet ik niet. Maar vorig seizoen was ik, denk ik, wel de meest regelmatige. In officiële wedstrijden heb ik 42 keer gescoord, ik won de Engelse titel en de Champions League en werd in beide competities topscorer. Als de trofee van de FIFA ook de regelmaat bekroont, denk ik wel dat ik hem verdien.”

Messi en Casillas zijn eveneens kandidaten voor de Gouden Bal. Kan een doelman die trofee ook winnen?

“Alles kan. Ik vertrouw erop dat eerlijke mensen wel de juiste beslissing zullen nemen. Ik heb drie maanden niet gespeeld, maar ik heb nu tot in december nog drie maanden om de jury te overtuigen.”

Was deze Golden Shoe ook een van je doelstellingen?

“In het begin van het seizoen zeker niet. Pas tegen het midden van het seizoen begon ik te denken dat er inderdaad een mogelijkheid bestond om Europees topscorer te worden. Ik moet iedereen bedanken die me hierbij geholpen heeft, en in de eerste plaats mijn teamgenoten. Maar ook honderden verdedigers die mijn rechtstreekse concurrenten het scoren belet hebben.”

Glamourboy

Zal de komst van Dimitar Berbatov dit seizoen bij Manchester iets veranderen?

“Ik denk het eerlijk gezegd niet. Vorig seizoen waren Wayne Rooney en Carlos Tévez er ook al. Het is juist onze sterkte dat we vaak van positie kunnen wisselen. Als Berbatov tijdens de wedstrijd graag vijf minuten in de punt speelt, mag hij dat gerust (lacht).

In Portugal vinden sommigen dat jij als diepe spits moet spelen in de nationale ploeg. Anderen zeggen dat dit gewoon een misdaad zou zijn. Wat denk jij ervan?

“Ik ben het niet gewoon om op die positie te spelen. Ik heb altijd op de flank gestaan. Maar ik zal gewoon spelen waar Carlos Queiroz me wil zetten. Ook als verdediger of in de goal als het moet. En als hij me op de bank zet, zal ik dat ook aanvaarden.”

Je ouders noemden je Ronaldo omdat ze bewondering hadden voor Ronald Reagan. Die zei ooit dat het een van zijn taken was om de oorlogen te doen vergeten. Welke oorlogen wil jij doen vergeten?

“Ik wil gewoon de geschiedenis ingaan als de beste voetballer. Ik ben nog maar 23. Ik heb nog lang te gaan. Ook als ik dit seizoen alles zou winnen, wil ik niet dat het ophoudt. Er zijn nog veel titels en Champions Leagues te winnen. En ik zou graag ook eens een prijs pakken met de nationale ploeg.”

Diverse Portugese spelers slaagden erin een grootse carrière uit te bouwen, maar nooit was er één populairder dan Eusebio. Zal dat jou wel lukken?

“Ik wil me niet met hem vergelijken, maar het spreekt voor zich dat het voor mij een hele eer zou zijn om te worden beschouwd als de beste Portugese voetballer aller tijden. Nogmaals, ik heb echt nog veel ambitie, en als ik zo kan doorgaan, zal ik die ook waarmaken.”

Maar je kan nu al niet meer rustig over straat wandelen zonder te worden lastig- gevallen. Als beste Portugese speler aller tijden zal het nog moeilijker zijn om met je roem om te gaan …

“Echt waar, ik denk daar nooit aan. Ik weet natuurlijk dat mijn leven grondig veranderd is en dat ik op straat kan worden lastiggevallen. Dat is niet altijd even leuk, zeker niet als de sensatiepers het ene verhaal na het andere verzint, maar ik houd altijd goed voor ogen dat mijn carrière het belangrijkste is. En ik ben nog altijd tevreden als men het over mij heeft.”

Je bent nogal een glamourboy. Zou een filmcarrière iets voor jou zijn?

“Later misschien. Ik heb inderdaad nog andere talenten die de mensen niet kennen (lacht).

Jongensdroom

Heeft het feit dat je Madeira hebt verlaten toen je elf was je geholpen om sneller een man te worden?

“Als kleine jongen weg moeten gaan bij je ouders is verschrikkelijk hard. Ik heb toen veel karakter moeten tonen, maar voor hen moet het nog moeilijker geweest zijn. Als ze me de kans niet hadden gegeven in Lissabon te gaan voetballen, weet ik niet of ik hier nu zou zitten. Ouders willen hun kinderen normaal gezien altijd dicht bij zich houden. De mijne hebben zich enorme opofferingen getroost en me altijd bijgestaan, in goede en kwade dagen. Als je zoiets kan overleven, lijkt daarna niets nog moeilijk. Toen ik in Engeland aankwam, sprak ik geen woord Engels, maar dat heeft me niet belet om snel een basisplaats te veroveren en me aan te passen aan een land dat zo verschillend is. Ik ben ontzettend leergierig. Ik ga altijd uit van het principe dat ik lang nog niet alles weet.”

Nu is het makkelijker. Iedereen spreekt Portugees bij Manchester United.

(lacht) Ja, maar ik was de eerste. Nu zijn we al met veel meer. Maar als we met elkaar Portugees praten, roept men ons snel tot de orde. Engels is de voertaal.”

Afgelopen zomer stak je niet onder stoelen of banken dat je eigenlijk naar Real Madrid wilde. Waarom?

“Ik wil daar duidelijk over zijn. Ik voel me heel goed bij Manchester, maar ik ben er al vijf jaar en ik heb nood aan nieuwe uitdagingen. Niet noodzakelijk dit seizoen, maar ik moest me toch dat doel in het hoofd prenten. Dat belet niet dat ik bij Manchester United heel veel ambitie blijf hebben.”

Nu zou City bereid zijn om 167 miljoen euro voor je te betalen en Manchester United zou gezegd hebben daarover te willen nadenken. Is dat niet frustrerend?

“Die sjeik die City gekocht heeft, heeft massa’s geld (lacht). Maar met geld is niet alles te koop, ook al kan het natuurlijk helpen. City mag natuurlijk ook eens dromen, maar, echt waar, ik zie me United niet ruilen voor de andere ploeg uit Manchester.”

Wat was je jongensdroom?

“Ik heb altijd profvoetballer willen worden. Ik had geen plan B. Natuurlijk was er geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht dat ik ooit voor Manchester United zou spelen, maar ik heb alle kansen gegrepen die ik heb gekregen. Als mijn moeder mij een cadeau wilde geven, vroeg ik nooit een computer of een gameboy.

“Sinds ik in Engeland ben, is alles in een stroomversnelling terechtgekomen. Maar in de grond is er niets veranderd: ik denk altijd alleen aan voetbal. Zelfs op vakantie kan ik het niet laten om met vrienden een balletje te trappen.

“Ik ben nu vijf jaar in Manchester en ik kan me niet indenken dat mijn carrière op mijn 30ste al achter de rug zou zijn.”

Teennagels

Een Belgische speler, Marouane Fellani, heeft zonet een heel mooi contract ondertekend bij Everton. Hij is nog maar 20 en – net zoals jij – van bescheiden afkomst. Welke raad zou je hem willen geven?

“Hij moet het beste van zichzelf geven en beseffen dat hij heel wat geluk heeft om een nieuwe uitdaging te kunnen aangaan. Hij mag het zeker niet zien als een eindpunt. Het komt eropaan om elke week beter te willen doen. Ook, en vooral als je het weekend voordien al heel goed hebt gespeeld.”

Een andere Belgische speler, Stijn Stijnen, verklaarde voor Portugal – België dat het erop aan kwam om jou uit te schakelen. Heb je schrik om geviseerd te worden?

“Och, dat was gewoon wat intimidatie. Gesneden brood voor de media. Maar ik heb toch twee keer gescoord tegen die Stijn Stijnen, hé. Op het veld ben ik van niets bang. Als ik op het veld stap, wil ik enkel zo goed mogelijk mijn job doen.”

Je trucjes maken de tegenstanders nerveus. Wat wil je daar eigenlijk mee tonen? Dat je op het veld kan doen wat je wil?

“Op mijn achtste speelde ik al zo. Sommigen denken misschien dat ik met hen wil lachen, maar dat is gewoon mijn stijl. Ik hou van dribbelen en verdedigers proberen me dan te tackelen. Dat is volkomen normaal. Zo zit het spelletje in elkaar.”

Heb je een geheim recept voor vrije trappen?

“Mijn teennagels (lacht). Neen, gewoon goed de bal raken en veel oefenen.” S

door augusto moreira – beelden: reporters

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content