De schooltijd is voorbij voor Yari Verschaeren. Vanaf nu gaat een nieuwe wereld open voor het brokje puur talent van amper 170 centimeters. Hou u vast voor het eerste grote interview met Verschaeren, de rookie van het vorige seizoen.
Voor Yari Verschaeren zal 22 juni 2019 voor eeuwig in zijn geheugen gegrift staan. Die dag kreeg hij te horen dat hij met verve zou afstuderen aan de humaniora. Enkele uren later maakte de ex-scholier zijn eerste doelpunt voor de jonge Rode Duivels. Een goal waar lang over werd nagepraat op het EK U21 en een perfecte kopie van het betere maatwerk van Arjen Robben. Met de bal aan de voet de grote rechthoek naderen, een schijnbeweging uitvoeren en een gekruist schot van een ongeëvenaarde schoonheid afvuren waar de Italiaanse doelman geen verhaal tegen had. Verschaeren deed met zijn rechtervoet wat Robben al jaren uit zijn linkerbeen schudt. ‘Het was het mooiste doelpunt uit mijn carrière’, liet de tiener met het engelengezicht na afloop weten.
Hoe leg je uit dat mijn transferwaarde zoveel hoger ligt dan die van Sven Kums? Hij heeft over een lange periode al heel wat bewezen.’ Yari Verschaeren
Enkele dagen voor zijn achttiende verjaardag gaf Verschaeren, het enige lichtpunt in het dramatisch verlopen vorige seizoen van Anderlecht, zijn eerste uitgebreide interview als voetballer. Het zou zijn laatste examen van de zomer worden. ‘Zo’n eerste interview schrikt mij helemaal niet af’, aldus Verschaeren.
Was je selectie voor het EK een complete verrassing of had je het zien aankomen?
YARI VERSCHAEREN: ‘Ik had het totaal niet verwacht! Echt niet. Ik was nog nooit opgeroepen en plots moest ik mee naar een EK… Toen Johan Walem mij opbelde en vertelde wat hij van mij verwachtte, had ik iets anders aan mijn hoofd. Ik was in volle examenperiode en ik wilde in eerste zit slagen voor mijn laatste jaar. Ik was er op voorhand niet gerust in.’
Was het na jouw oproeping niet moeilijk om je examens op een correcte manier voor te bereiden?
VERSCHAEREN: ‘Ik had het moeilijker dan normaal. Nu moest ik aan twee zaken denken en waren er twee doelstellingen die ik moest halen. Ik studeerde, volgde het individuele programma dat ik gekregen had en daarna dook ik weer in mijn boeken. Ik moest telkens schakelen tussen de twee.’
Het was de voorbije maanden dus niet eenvoudig om school te combineren met de trainingen met de A-kern van Anderlecht?
VERSCHAEREN: ‘Elke jongere die de twee moet combineren, heeft het zwaar. Er wordt nu over mij gepraat, maar ik was zeker niet de enige die gedurende enkele maanden heeft afgezien. De druk komt van overal en onbewust voel je je verplicht om in de twee domeinen te slagen. En je moet de knop telkens omdraaien. Ik sloeg veel lesuren over en wanneer ik ’s avonds op internaat aankwam, moest ik al mijn nota’s op orde brengen.
En daarna moest ik nog studeren. Nog een geluk dat iemand van de club mij constant begeleidde. Hij zorgde ervoor dat ik mij op tijd op school en op training aanmeldde, hij controleerde mijn rapport, beheerde mijn planning… Dat was best praktisch.’
Je bent sinds kort voltijds voetballer. Is dat voor jou het begin van een nieuw hoofdstuk?
VERSCHAEREN: ‘Het zal uiteraard een invloed hebben op mijn dagindeling. Ik zal mij helemaal op het voetbal kunnen focussen en ik heb nu ineens ook vrije tijd. Ik wil die momenten nuttig besteden door zaken bij te leren.’
Zat je in een soort roes toen je mocht invallen in de eerste groepsmatch van het EK tegen Polen?
VERSCHAEREN: ( knikt) ‘Het was fantastisch. Ik was de jongste speler in de kern – ik was zelfs de jongste speler op het EK. Als je dan speelminuten krijgt in de openingswedstrijd van een EK en je een plaats krijgt in de geschiedenisboeken… Elke voetballer zou daarvan een goed gevoel krijgen!’
Uiteindelijk is het EK op collectief vlak wel uitgedraaid op een kleine nachtmerrie.
VERSCHAEREN: ‘De teleurstelling was enorm, maar we hebben ons niets te verwijten. We hebben er alles aan gedaan om een beter parcours af te leggen. Het enige wat tegenviel, waren de resultaten.’
SLAPEN OP OLD TRAFFORD
Bij de jeugd is het voor jou echt begonnen bij KSK Beveren. Een logische keuze, aangezien het de beste club is in jouw regio?
VERSCHAEREN: ‘Ik ben begonnen bij Kruibeke, niet zo ver van Beveren, en van daaruit was het inderdaad logisch om naar Beveren over te stappen. Bij Kruibeke had ik mijn vader als trainer. Hij schopte het tot in derde klasse met Zultse VV voor de fusie met Waregem en in die tijd was Francky Dury zijn coach. Ik heb matchen van mijn pa op video gezien en het was zeker geen slechte speler. Hij is mij naar Beveren gevolgd, waar hij als techniektrainer werkte. In mijn eerste seizoen waren er al gesprekken met Anderlecht, maar mijn vader oordeelde dat het te vroeg was en dat ik best nog een seizoen bij Beveren bleef. Een jaar later heeft Anderlecht zich opnieuw gemeld en we hebben toen beslist om ervoor te gaan.’
Op internaat werd je kamer blijkbaar omgedoopt tot Old Trafford?
VERSCHAEREN: ‘Ik zit daar voor niets tussen, de kamer heette al zo voor mijn komst. Het zit eigenlijk zo: de jongeren van Anderlecht bezetten een vleugel op het internaat en dat heet ‘de villa’. In dat gebouw logeren er een tiental jeugdspelers en elke kamer draagt de naam van een stadion. Namen zoals Allianz Arena, Camp Nou, Stamford Brigde, Old Trafford, enzovoort.’
En waarom ben jij zo gefascineerd door Barça?
VERSCHAEREN: ‘Omdat het de ploeg is die het voetbal speelt waar ik mij het meest in terug kan vinden. En Lionel Messi, mijn grootste idool, speelt er. Qua puur talent steekt Messi erboven uit. Hij is zonder twijfel de beste speler die het voetbal ooit gekend heeft.’
Volgens het Franse dagblad L’Equipe behoor je tot de beste vijftig spelers in de categorie jonger dan 20 jaar. Wat doet dat met jou?
VERSCHAEREN: ‘Ik kan daarvan genieten. Ik vind het zelfs ongelooflijk. Het is allemaal héél snel gegaan. Op korte tijd heb ik van alles meegemaakt: een promotie naar de A-kern, mijn debuut in eerste klasse, de trofee voor Jonge Profvoetballer van het Jaar, de uitverkiezing door L’Equipe en mijn deelname aan het EK. Als ik er een moment mag uitpikken? Dan kies ik voor mijn uitverkiezing tot beste jongere van het seizoen.’
Ken je je marktwaarde op Transfermarkt?
VERSCHAEREN: ‘Blijkbaar zit ik aan 15 miljoen. Dat is toch veel, hé?
Vind je dat een realistische prijs?
VERSCHAEREN: ( denkt na) ‘Voor mij niet. Er zijn spelers uit eerste klasse die een pak minder waard zijn dan ik, maar meer bewezen hebben. Op dat vlak komt mijn prijs dus niet overeen met de realiteit. Neem bijvoorbeeld Sven Kums. Hoe leg je uit dat mijn waarde zoveel hoger ligt dan die van hem? Hij heeft over een lange periode al heel wat bewezen.’
INTERESSE VAN CLUB BRUGGE
Je had enkele jaren geleden voor PSV kunnen kiezen. Waarom ben je in België gebleven?
VERSCHAEREN: ‘Toen PSV mij op het spoor kwam, hebben ze even aangedrongen. Ik ben met mijn vader ter plaatste geweest om te luisteren en te weten te komen hoe ze met de jeugd werken. Ik voelde mij uiteindelijk te jong om naar Nederland te verhuizen en we hebben beslist om verder te doen bij Anderlecht. Achteraf bekeken, als ik zie wat ik heb meegemaakt, dan heb ik geen greintje spijt van mijn beslissing om te blijven. Behalve PSV was er interesse van andere buitenlandse clubs en in België hebben Genk en Club Brugge geïnformeerd. Maar ik heb nooit echt overwogen om Anderlecht te verlaten.’
Jij bent het soort speler dat wellicht wordt aangeklampt door tal van makelaars.
VERSCHAEREN: ‘Inderdaad. Het begon nog voor ik naar de A-kern mocht gaan. De eerste makelaars begonnen rond mij te cirkelen bij de U15 en U16. Maar ik wilde enkel voetballen. Punt aan de lijn. Ik had geen zin om mijn hoofd vol te steken met makelaarsverhaaltjes en we vonden het dus niet nodig om ons met een specifieke persoon te engageren. Toen de tijd rijp was, hebben we met verschillende mensen gesproken en de keuze viel op Andres Dendoncker, de broer van Leander. Hij werkt voor het Nederlandse bureau Wasserman en houdt zich enkel met het sportieve bezig. De financiële aspecten en alle contractuele zaken laat Andres aan zijn collega’s over.’
Op je zeventiende ben je al een sterkhouder van Anderlecht. Het doet denken aan het traject dat Vincent Kompany, Romelu Lukaku en Youri Tielemans aflegden…
VERSCHAEREN: ‘Het doet deugd om samen met die jongens genoemd te worden. Maar niemand had kunnen voorspellen dat ik vorig seizoen een meerwaarde zou zijn voor Anderlecht. Ik zeker niet. Ik heb een kans gekregen en heb die gegrepen. Voilà. En toch besef ik dat ik niet op hetzelfde punt zou staan als er vorig seizoen niet zoveel spelers out waren geweest met blessures en spelers uit vorm waren geweest. In dat opzicht heb ik veel meeval gehad. En er was de factor Hein Vanhaezebrouck, die in mij geloofde. Ik zal nooit vergeten dat hij mij gelanceerd heeft in het profvoetbal. Om die reden zal ik hem altijd erkentelijk zijn.’
Je was niet meteen de youngster waar iedereen op Neerpede het over had. Van Jérémy Doku werd verwacht dat hij eerder in de ploeg zou komen dan jij. Alsof er geen unanimiteit was over jouw talent en jouw ontwikkeling.
VERSCHAEREN: ‘Ik vond het niet abnormaal dat er meer over Jérémy Doku gesproken werd dan over mij. In feite vond ik het ook niet erg. Ik deed mijn ding op het veld zonder er verder over te piekeren. En kijk waar ik vandaag sta. Nu weet ik dat het geen absolute vereiste is om in een vroeg stadium hoog gewaardeerd te worden of beschouwd te worden als dé ster van Neerpede. Roem en naambekendheid bij de jeugd zijn geen garantie om het te maken bij de profs.’
Je was twee jaar toen Vincent Kompany zijn opwachting maakte bij Anderlecht. Het zal toch speciaal zijn om hem als trainer te hebben en met hem te voetballen?
VERSCHAEREN: ‘Ik moet eerlijk bekennen dat ik zijn parcours bij Anderlecht niet goed ken. Ik was zoals gezegd amper twee jaar oud.’
Een functie als speler-manager is iets dat in de lagere divisies gangbaar is. Dat clubs van het kaliber Kortrijk, Lokeren of Eupen zoiets overwegen, zou ook niet verrassend zijn. Maar denk je dat het werkbaar is bij een topclub als Anderlecht?
VERSCHAEREN: ‘Het bestuur en Kompany zouden het niet geïntroduceerd hebben mochten ze niet overtuigd zijn dat het zal functioneren. Vergeet ook niet wat een speler als Kompany teweeg kan brengen bij de jongeren in de kern.’
Verschaeren nek aan nek met Kompany
Kan de vroegrijpe Yari Verschaeren de vergelijking aan met drie andere toppers uit de jeugdacademie van Anderlecht? Een overzicht.
Yari uitgelicht
85 procent van zijn passes komt aan
‘Als knaap kreeg ik ingepeperd dat ik zo weinig mogelijk ballen mocht verliezen. Dus: eerst goed rondkijken en dan de juiste keuze maken. Wil je de top bereiken dan moet je op bepaalde momenten wel risico’s durven nemen. Een speler die risico’s in zijn spel legt, zal beschouwd worden als iemand die iets extra’s kan brengen.’
Meer dan een duel op twee gaat verloren
‘Ik moet nog hard werken aan mijn duelkracht. Ik ben slechts 18 jaar en moet op lichamelijk vlak een bepaalde kaap ronden. Dát wordt volgend seizoen mijn prioriteit. Ik zal mij moeten afbeulen in de gym. Op training zal ik mezelf pushen om met alle spelers in gevecht te gaan met de bedoeling zo veel mogelijk duels te winnen.’
Won tot nu toe drie kopduels
‘Ik weet dat ik bijzonder weinig kopduels heb gewonnen… Mijn lengte – ik meet 1,70 meter – heeft daar uiteraard veel mee te maken. Ik zal niet meer groeien en ik zal het dus moeten doen met de lengde die ik meegekregen heb.’
Probeert zes dribbels per match
‘Ik hou ervan om een tegenstander te dribbelen. Het is een van mijn voornaamste kwaliteiten.’
Hij is een van de marathonlopers van Anderlecht
‘Voor mij is dat geen nieuw gegeven. Bij de jeugd liep ik elke wedstrijd gemiddeld 11 tot 12 kilometer en dat aantal haal ik nu ook bij de eerste ploeg. Ik heb mijn loopvermogen wellicht te danken aan een trainer die mij van positie 10 naar de 8 deed terugzakken. Het heeft mij verplicht om nog meer te lopen en daardoor heb ik mijn basisconditie kunnen verbeteren.’
Wordt door Zetterberg gezien als de toekomstige nummer 10
‘Het is de positie waar ik heel mijn jeugd gepeeld heb en die ik het beste beheers. Sinds mijn debuut in het eerste elftal, heb ik vooral op de flanken gespeeld. Op de 10 kom ik meer aan de bal en kan ik mijn ploegmaats meer oplossingen aanbieden.’
