Niemand scoorde de laatste twee seizoenen bij Germinal Beerschot vaker dan Faris Haroun, die niet eens op zijn favoriete plek speelde. Trainer Glen De Boeck zette hem vorige week wél weer in het centrum, achter de spitsen. ‘Natuurlijk is dat leuker.’

Terwijl Germinal Beerschot het met een dertiende en een tiende plaats in de (reguliere) competitie de laatste jaren liet afweten als ploeg, is Faris Haroun al twee seizoenen na elkaar de beste speler qua rendement op het Kiel. De inmiddels 24-jarige middenvelder, die medio 2008 overkwam van Genk, maakte in zijn eerste seizoen bij Germinal Beerschot acht goals en gaf vier assists. Afgelopen seizoen had hij elf goals en vier assists achter zijn naam.

Dankzij de vrije rol

De evolutie van zijn aantal doelpunten is groter dan ze op het eerste gezicht lijkt, omdat hij eind vorig jaar en begin dit jaar door een blessure enkele matchen miste. Twee seizoenen geleden trof hij één keer om de 349 minuten raak, afgelopen seizoen scoorde hij om de 244 minuten. Omdat hij met die cijfers alle aanvallers van Germinal Beerschot achter zich houdt, kon hij het zich veroorloven om twee dagen na de laatste wedstrijd van de reguliere competitie (de 1-4-thuisnederlaag tegen Club Brugge) in Het Nieuwsblad te zeggen dat de spitsen van Germinal Beerschot meer doelgericht zouden moeten werken. Afgelopen seizoen scoorde Dawid Janczyk op het Kiel drie keer (eens om de 289 minuten), Tosin Dosunmu maakte vijf goals (een om de 348 minuten), Sherjill MacDonald deed de netten vier keer trillen (eens om de 582 minuten) en Bavon Tshibuabua had één keer prijs (één goal in 788 minuten). “Soms is het goed”, aldus Haroun, “om wat minder fraai te spelen, maar wel een aanvaller te hebben die een goal kan maken. In feite zou ik niet de topschutter van de ploeg mogen zijn.”

Dat hij dat toch al twee keer werd, is niet alleen opmerkelijk omdat hij een middenvelder is: Haroun moest de afgelopen seizoenen ook meestal vanaf de rechterflank komen, terwijl hij zich meer in zijn sas voelt in het centrum. “Ik maakte daar geen probleem van”, zegt hij, “zolang ik maar volgens mijn kwaliteiten kon spelen. Jos Daerden ( de vorige trainer, nvdr) liet me dat doen. Hij weet dat ik geen jongen ben die de lijn afgaat en liet me in een vrije rol voetballen, waardoor ik kon infiltreren.” Huidig trainer Glen De Boeck posteerde Haroun vorige week weer achter de spitsen. “Natuurlijk is dat leuker.”

Afgelopen seizoen was Harouns titel van topschutter om nog een reden bijzonder: door een blessure miste hij vier wedstrijden, nadien had hij het moeilijk om de bloedvorm terug te vinden waarin hij voor Nieuwjaar verkeerde. De cijfers bewijzen dat. Acht van de elf goals die hij scoorde, maakte Haroun vóór hij op 5 december uitviel op Sclessin. Toen zat hij aan een gemiddelde van één goal per 184 minuten.

Goor gemist

In de aanloop naar die match in Luik haalde Germinal Beerschot 24 op 30, de wedstrijd tegen Moeskroen buiten beschouwing gelaten. Terwijl Haroun in de lappenmand lag, konden de Ratten plots maar één van hun vier wedstrijden meer winnen. Voor veel waarnemers onderstreepte dat het belang van Haroun. “Ja,” zegt hij, “maar toen ik terug was, kon ook ik het tij niet keren. Ik onderschatte mijn enkelblessure ( botoedeem: een vochtuitstorting in het bot, nvdr) en had vijf à zes matchen nodig om weer mijn niveau te halen.”

Tijdens de eerste wedstrijd waarin Haroun weer meedeed, viel bovendien Bart Goor uit met een zware blessure die hem tot het einde van het seizoen aan de kant zou houden. Voordien strooide Goor vanaf de linkerflank de centers in het rond. Bij drie van de acht goals die Haroun scoorde vóór zijn blessure, kwam de assist van hem. “Toen Bart er niet meer bij was, maakte dat voor mij een groot verschil.”

De resultaten bleven slecht tot het einde van het seizoen. “Tussen september en december hadden we een goed systeem, met dikwijls dezelfde elf die startten. Vanaf december moest de trainer puzzelen.” Na een desastreuze 3 op 30 miste Germinal Beerschot play-off 1 en ook in poule B van play-off 2 braken de Ratten geen potten meer.

Continuïteit aub

Na zijn eerste trainingsdag op het Kiel sprak De Boeck over “een manifest gebrek aan discipline” en over een reglement dat hij de spelers meegaf. “Elke trainer legt zijn accenten”, zegt Haroun. “De ene hamert op stiptheid en houdt het gsm-gebruik in de gaten, degenen die al langer meedraaien zeggen dat iedereen moet weten wat hij mag doen en wat niet. Ik hou van een goede mix. In het begin moet er zeker discipline zijn, maar eens die er is, moet je daar ook niet als een politieagent staan. Het gaat er hier nu niet strenger aan toe dan indertijd in Genk. De kwestie is gewoon dat naar veel dingen een à twee jaar minder nauw gekeken werd. Als je om negen uur ergens moet zijn en je komt aan om twee over negen ben je nu te laat.”

De Boeck is al de vierde trainer die Haroun meemaakt bij Germinal Beerschot, terwijl hij er pas twee jaar is. “Om een ploeg te bouwen moet je continuïteit hebben. Ik hoop voor de club dat deze trainer lang blijft.” Hoe lang Haroun zelf nog op het Kiel zal rondlopen, is voorlopig onduidelijk. “Ik heb hier nog een contract voor twee seizoenen, maar mijn manager is aan het uitkijken of er ook nog andere mogelijkheden zijn”, liet hij zich op 23 april ontvallen in Het Belang van Limburg. Nu voegt hij daaraan toe: “Ik weet dat er interesse is. Als er een aanbod komt, ben ik klaar om te vertrekken. Wel moet Germinal Beerschot zich daar dan in vinden. Deze club gaf me immers de kans om weer open te bloeien nadat ik in Genk een tijd niet speelde. Ik groeide hier en kon het team elk jaar iets meer bijbrengen.” In de pers werd Haroun al verscheidene keren aan Standard gekoppeld. “Dat las ik ook,” zegt hij, “maar van die kant kwam er nog niks concreets. Een sportieve stap hogerop zou ik op dit moment liefst in het buitenland zetten.”

door kristof de ryck

Ik weet dat er interesse is. Als er een aanbod komt, ben ik klaar om te vertrekken.