Zowel in België als in de rest van Europa zijn de voetbalprijzen uitgedeeld, zo kunnen we rustig toeleven naar het EK in Polen en Oekraïne. Weliswaar opnieuw zonder de Rode Duivels, maar dat zijn we ondertussen al gewend. En dat we weer zonder bondscoach zitten, daar ligt ook geen kat meer van wakker. Wat mij betreft mag Marc Wilmots gerust aan het roer blijven. Hij kent de groep als geen ander en is een geboren winnaar. Als de nieuwe baas van onze Rode Duivels dan toch uit het ‘buitenland’ moet komen, dan is Erik Gerets voor mij de enige echte kandidaat. Het is misschien het ideale moment om de Limburger over de streep te trekken want rozengeur en maneschijn is het allang niet meer tussen hem en de Marokkanen. Er zullen centjes, veel centjes aan te pas moeten komen, dat is zeker, maar dat is nu eenmaal zo in het voetbalwereldje. Wat Georges Leekens geflikt heeft, is natuurlijk ook niet koosjer, maar stel je in zijn plaats als je zo een voorstel krijgt. Men noemt dat in bepaalde kringen: een voorstel dat men niet kan weigeren. Ex-international Philippe Albert was op de RTBF minder mals voor Leekens. Zijn woorden logen er niet om: “Georges Leekens kan een middelmatige speler beter doen spelen, maar kan niet omgaan met zogezegde vedetten. Veel blabla, maar geen resultaten! Dat we ons met zo’n groep niet hebben geplaatst voor het EK is een echte schande. Dus: opgeruimd staat netjes!”
Dat Gerets mijn favoriete bondscoach is, wil nu niet direct zeggen dat wij altijd goede vrienden zijn geweest. Als speler heb ik vroeger na een Nederland-België eens een serieuze aanvaring met hem gehad. Ik speelde libero en Erik rechtsachter. Zijn rechtstreekse tegenstrever was Robbie Rensenbrink, mijn ploegmaat bij Anderlecht. We kregen een 5-0-pandoering in de Kuip. Rensenbrink had een van zijn begenadigde dagen en scoorde driemaal. Na de match beschuldigde Gerets mij in de kranten ervan dat ik hem opzettelijk geen voldoende rugdekking gegeven zou hebben en zodoende de rode loper had uitgerold voor Robbie en Johan Cruijff. De Nederlander heeft mij wel gevraagd of de rechtsback van België ‘die van Standard’ was, maar dat was het dan ook. De Belgische boot maakte die dag zo veel water dat men niet goed wist waar het eerst te pompen – vraag het maar aan Georges Leekens, mijn partner in het centrum van de verdediging. Boezemvrienden zullen Erik en ikzelf waarschijnlijk nooit worden, maar dat speelt geen enkele rol, als hij maar trainer van de Rode Duivels wordt!
Voor de eerste keer in mijn leven heb ik gesupporterd voor een Duitse ploeg. Voor Bayern München namelijk, tijdens de finale van de Champions League tegen Chelsea. Het heeft niet mogen baten, de Blues nemen de plaats in van onze landskampioen!
Anderlecht dacht de kip met de gouden eieren in zijn hok te hebben, maar dat beest werd op het laatste ogenblik nog door een vos de nek afgebeten. In plaats van directe plaatsing voor de groepsfase van de Champions League zitten we nu opgezadeld met twee voorrondes. Als dat maar goed afloopt! Wat een anticlimax. Ocharme Herman Van Holsbeeck, het wordt weer bibberen. Anderlecht kan niet voor de zoveelste keer zonder het geld van dit mega-evenement. Wat staat er te gebeuren op de transfermarkt nu er nog onzekerheid over het budget is? Ik neem aan dat gewilde spelers als Matías Suárez, Dieumerci Mbokani, Lucas Biglia en noem maar op, absoluut aanwezig willen zijn in deze groepsfase, dus welke invloed zal dat hebben op hun transfergedrag?
Het was voor de verandering weer een Hollander die ons de das omdeed, al vond ik het wel moedig van Arjen Robben dat hij de penalty durfde te nemen op zo’n cruciaal moment. Hopelijk heeft Franck Ribéry na de wedstrijd zijn vuisten in bedwang kunnen houden, het blauwe oog van Robben was maar pas genezen na het vorige incident.
Er was toch ook nog goed nieuws. Waasland-Beveren, voor mij nog altijd SK Beveren, is terug in eerste klasse, ik verheug mij erop om de Freethiel weer te zien. Ooit moesten we er gelijkspelen om kampioen te worden – wat ook gebeurde zonder veel weerwerk van de thuisploeg. Vanaf dan heb ik altijd sympathie gehad voor de geel-blauwen.
GILLE VAN BINST
“Ocharme Herman Van Holsbeeck.”
