Liever weet hij het niet welke clubs er hem vanuit de tribune volgen, maar een overgang naar Ajax zou Michal Zewlakow wel wat zeggen. Tenminste, als Ajax hem nog wel wil.

Blijft de vraag : waar zal de baby deze zomer geboren worden ? Want dat Michal Zewlakow na dit seizoen nog voor Excelsior Moeskroen voetbalt, is ver van zeker. Niet alleen is er het WK, waar hij zich – net als Marcin overigens – in de kijker van grote clubs hoopt te spelen, nu al volgen scouts zijn verrichtingen vanuit de tribune.

“Wat na het WK ? Tja, op die vraag kan ik onmogelijk antwoorden”, zegt de rechtsvoetige, maar op links spelende verdediger. “Hervat ik de trainingen bij Moeskroen of elders, ik weet het niet. Moeskroen heeft mij gelanceerd, hier ben ik een wekelijkse titularis geworden, maar de wereldbeker, net als de finale van de beker van België overigens, zijn uitstekende gelegenheden om me te laten zien. Ik denk dat ik op het punt gekomen ben dat ik klaar ben voor wedstrijden op Europees niveau, zowel mentaal als fysiek. En ook tactisch, dank zij Hugo Broos. Ik ben er niet op gefixeerd, maar op mijn leeftijd – ik ben 26 – heb ik enorme zin om een stap hoger te zetten.”

De jongste weken kwam Ajax hem een paar keer bekijken, werd er gezegd en geschreven ( zie kaderstuk). Michal Zewlakow wist ervan en zei al dat het hem zenuwachtig had gemaakt. “Ik concentreer me liever op de wedstrijd, zonder te denken aan wie er zich allemaal in de tribune bevindt. Anderzijds weet ik natuurlijk ook wel dat er elke week in welke tribune dan ook vertegenwoordigers van clubs zitten. En nog meer bij wedstrijden van de nationale ploeg dan van Moeskroen. Natuurlijk zou een overgang naar Ajax me wat zeggen, het is een legendarische club met een prestigieus Europees verleden. Wie zou er ongevoelig bij blijven als hij voor zo’n club kan gaan spelen ?”

at mag Michal Zewlakow wel zeggen, maar is er dan niet zijn contract dat hij vorig jaar in samenspraak met Moeskroen nog verlengde tot 2006, precies zoals ook zijn broer deed ? Was dan dat louter voor de schijn ?

“Neen,” zegt Michal, “het bood zekerheid, zowel voor mij als voor de club. Je weet nooit wat er gebeurt in een voetbalcarrière. Met dat contract verzekerde ik me zeker tot mijn dertigste van een loon en kon ik me voluit op het voetbal concentreren. Ik ben niet zoals sommige andere spelers die het einde van hun contract afwachten om dan hun talent elders te gelde te gaan maken. Bovendien werkt een transfer soms averechts. Een jaar geleden kon ik naar FC Keulen. Als ik zie waar die nu staan, heb ik er echt geen spijt van dat ik in Moeskroen ben gebleven.”

Toch kreeg zijn contractverlenging nog een bizar staartje. In december plaatste clubvoorzitter Jean-Pierre Detremmerie beide Zewlakows plots op de transferlijst. Niet alleen waren beide Polen verrast, ze waren ook ontstemd omdat ze het uit de kranten dienden te vernemen. “Ik heb toen met de trainer gepraat en hij legde me uit hoe het zat”, zegt Michal. “Tegenwoordig is voetbal niet alleen wat er zich op het veld afspeelt, het is ook business. Als Moeskroen een meerwaarde op mij kan realiseren door een transfer, begrijp ik erg goed dat ze die kans niet laten schieten. Anderzijds moet ik zeggen dat ze mij nooit onder druk hebben gezet. Niemand verplicht mij om te vertrekken, ik blijf hier welkom. Toen ik in de loop van januari vernam dat ik zeker tot het eind van het seizoen zou blijven, maakte mij dat zeer blij.”

Hoe dan ook leidt het weinig twijfel dat Moeskroen nog goede zaken zal doen met de Zewlakows. Voor de twee broers samen betaalde het drie jaar geleden 22 miljoen frank aan SK Beveren, dat hen in oktober 1999 op voorspraak van Wlodek Lubanski van Polonia Warschau had gehuurd. Een schijntje vergeleken met wat hun vroeg of laat onvermijdelijke vertrek de Henegouwers zal opleveren. “Ik vermoed dat de club indertijd al wel gespeculeerd zal hebben op wat we waard zouden zijn eens we hier vooruitgang zouden hebben gemaakt”, zegt Michal Zewlakow.

Van Warschau via Beveren en Moeskroen naar de Europese top : als ze ooit die laatste stap zetten, zou het een hele weg zijn die de Zwelakows hebben afgelegd. Michal, altijd al de iets uitbundigere van de twee : “Ik heb de indruk dat ik aan een nieuw leven begin. Als ik denk aan sommige spelers met wie ik samenspeelde bij Polonia Warschau en ik bekijk het niveau waarop ik mij momenteel bevind, dan geloof ik mijn ogen niet. In die tijd gaf ik me er geen rekenschap van, maar het waren niet de gunstigste omstandigheden waarin ik me ontwikkelde. Alles is veranderd toen ik in België kwam. Hier heb ik geleerd me bewust te worden van mijn kwaliteiten.”

Als rechtsvoetige lijken die eigenaardig genoeg op links te liggen. “In Beveren speelde ik aanvankelijk ook als linksachter. Maar doordat de ploeg meestal tot verdedigen gedwongen werd, ben ik naar het centrum opgeschoven. Die positie van centrale verdediger heb ik ook lang behouden bij Moeskroen. Ik voel er mij evenzeer op mijn gemak, op voorwaarde dan dat ik er een tijd blijf staan. Ik hou er niet van om in functie van de wedstrijden van hier naar daar verschoven te worden. Ik geef toe dat het veel comfortabeler is geworden voor mij nu ik in mijn club op dezelfde positie speel als in de nationale ploeg.”

door Daniel Devos en Geert Foutré,

“Wie blijft er ongevoelig bij als hij voor Ajax kan gaan voetballen ?”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content