Drie keer al won AA Gent dit seizoen van Club Brugge, drie keer in Gent. De actie verplaatst zich deze week naar Jan Breydel, vandaag in de beker en zondag in de competitie. Voor Lior Refaelov mogen de kaarten op tafel: ‘Zondag gaat het om méér dan drie punten.’

Hoeveel acteur zit er in de persoonlijkheid van Lior Refaelov (29)? Voor we kunnen aanschuiven voor het interview moet hij nog even een opname doen voor Club TV, de eigen zender van de West-Vlamingen. Er resten nog slechts een paar honderden bekertickets voor de return van vandaag tegen AA Gent, en via een wervend spotje moet hij ze mee aan de man proberen te brengen. De makers zijn ambitieus en tonen hem een opname met Cristiano Ronaldo. ‘Zoiets moet het worden’, zegt Yann. Refaelov kijkt even bedenkelijk, maakt dan een switch en smijt zich. De gevraagde poses aannemen gaat vlot, de zinnetjes ook. Alleen het laatste moet een paar keer worden overgedaan. Er staat al iets te veel volk te kijken en hij kan nog moeilijk zijn lach inhouden. ‘But I don’t want to smile‘, corrigeert hij zelf. Zoals vaak leveren bloopers nog het beste materiaal op.

En? Vind je dat leuk, dat acteren?

LIOR REFAELOV: ‘Het hoort erbij. En als het verzoek van de bazen komt, kan je moeilijk weigeren.’ (lacht voluit)

Het wervingsfilmpje refereerde aan je goal tegen Anderlecht in de bekerfinale. Was dat de mooiste ooit?

REFAELOV: ‘De belangrijkste in elk geval. Als je een klein jongetje bent en je droomt jezelf een scenario bij mekaar, bedenk je toch zoiets: een bekerfinale, vol stadion, vlak voor tijd,.. Iedereen zat door die gelijkmaker van Anderlecht al met verlengingen in het hoofd. We waren net terug van een Europese verplaatsing naar Istanbul, de laatste vijftien minuten van de normale speeltijd was iedereen op het veld al letterlijk aan het sterven. En de club had al zo lang geen prijs gepakt…’

Je nam de bal direct op de slof. Intuïtie?

REFAELOV: ‘Je hebt op zo’n moment weinig tijd om na te denken. De bal was in de lucht, ik stond op achttien meter van de goal, een goeie afstand. In de killer zone, zoals wij dat noemen. Dan moet je niet meer dribbelen of een bal controleren, maar scherp zijn. (lacht) Bij mijn terugkeer in Israël wachtte de familie me op in de luchthaven en toen ik verscheen, trok een van mijn broers zijn shirt uit, eentje van Club Brugge, en liep hij rond net zoals ik toen ik de goal in Brussel vierde. Ik lag plat van het lachen.’

TWEE MILJOEN

Het was een doelpunt dat de hele wereld rondging, tot zelfs in China, zei een van je Israëlische vrienden. Een paar weken later leidde dat tot een mooie aanbieding.

REFAELOV: ‘Die goal alleen was niet de aanleiding tot dat aanbod, denk ik. Je kan moeilijk een speler willen op basis van één actie. Het hele seizoen van mij was goed geweest, nationaal, maar ook internationaal. Wie het goed doet in Europa, krijgt meer status. Veel meer landen bekijken je. Er kwamen wat aanbiedingen, maar niks dat attractief genoeg was om van ploeg te veranderen. Sportief tenminste, want financieel zaten er mooie dingen tussen.’

Vooral uit China dan.

REFAELOV: ‘Correct. Twee miljoen euro per jaar en een contract voor drie seizoenen. Ik durf daar eerlijk over te zijn. In juni heb ik thuis veel zitten discussiëren met mijn vrouw en mijn manager. Soms kan je moeilijk neen zeggen tegen dat soort aanbiedingen, maar er speelt meer mee dan geld. Er is de club hier, er was de familie thuis, mijn dochtertje was amper een maand oud. Ik ben nog nooit in China geweest, maar mensen vertelden me dat het er niet ideaal is om te leven.

‘Nadien kwamen er nog aanbiedingen uit Spanje en Engeland, maar niet van topteams. En daar heb ik niks te zoeken. Als ik niet bij een ploeg zit die dominant voetbalt, moet ik van te ver komen en zo’n type ben ik niet. Dat soort dingen moet je goed afwegen. Als je naar een betere competitie gaat, is het om je carrière wat meer gewicht te geven, maar het risico is er dat je dan minder gaat genieten dan hier. Op voetbalvlak, bedoel ik. Meer geld en een betere competitie is één, maar misschien ga je een paar maanden later Club Brugge al missen. Niet vergeten: ik ben 29, maar heb in mijn voetballeven slechts twee teams gehad, Maccabi Haifa en Club Brugge. Ik hou van stabiliteit. Ik hou ook van risico, maar alleen in de zakenwereld. Die spits van Roma, Gervinho, is anders, heb ik net gelezen. Die geeft een topteam in Italië op voor het grote geld in China. Allicht gaat het bij hem nog om heel andere bedragen, maar ik betreur niks, laat dat duidelijk zijn. Ik ben hier zeer graag.’

Zijn diamanten zo’n risico? Dat lijkt een veilige belegging.

REFAELOV: ‘Toch wel. Soms is het een moeilijke discussie of je in een bepaalde steen moet investeren of niet. Ik heb het dan over ruwe diamanten, ongepolijst. In Antwerpen kunnen we de stenen polijsten. Mijn zakenpartner heeft een partner in Guinee, waar we land bezitten. Veel stenen komen ruw naar Antwerpen en dan is het altijd wat gokken naar kleur en helderheid. Misschien word ik nu wat te technisch, maar soms denk je dat een steen een potentie heeft van vijf à zes karaat en een goeie kleur en goeie dichtheid, maar het kan dat je, om tot dat niveau van kleur en dichtheid te bekomen, de steen meer dan voorzien moet afslijpen en dat je er maar eentje van drie à vier karaat overhoudt.

‘Daarom heb je bij ruwe diamanten grotere winstmarges, maar is het soms ook echt gokken. Om het risico wat te verkleinen maken echte specialisten een klein gaatje in de steen. Zo kunnen ze ongeveer zeggen wat het gaat worden, maar helemaal zeker ben je nooit. Het is interessant, ik leer elke dag bij. En het belangrijkste is dat mijn zakenpartner en ik elkaar volledig vertrouwen.’

Werkt je vrouw nog in de shop?

REFAELOV: ‘Ja, tot een uur of vier, als de kinderen van school komen. Op dat vlak zou het makkelijker zijn mocht mijn familie of die van Gal wat dichterbij wonen. Op dit moment doet zij zeer veel voor mij. Als ze het moeilijker heeft, steun ik haar. (lacht) Ik heb haar al veel beloofd voor de periode na het voetbal.’

COMPLEXE BREUK

Mia, je dochter, werd in mei geboren, kort nadat jullie de titel verloren. Gemengde gevoelens?

REFAELOV: ‘Naast die titel grijpen was een zeer grote teleurstelling. Ik dacht écht dat we de dubbel konden pakken. Het was een fantastisch seizoen, maar ons belangrijkste doel hebben we niet gehaald. Dat maakte het zeer zuur.’

Je miste in de play-offs maar één wedstrijd: uitgerekend de 2-3 thuis tegen AA Gent.

REFAELOV: ‘De belangrijkste! De wedstrijd ervoor kreeg ik een belachelijke vijfde gele kaart, zodat ik geschorst was. Ik weet nog dat ik Bart (Verhaeghe, nvdr) en Vincent (Mannaert, nvdr) vroeg of we geen beroep konden aantekenen tegen de schorsing. Maar blijkbaar kan dat alleen voor rood… Niet één keer hadden we tot dan thuis verloren, maar uitgerekend in een duel dat bij winst de titel naar ons zou halen, mocht ik niet meedoen.’

Je statistieken in de play-offs worden wel steeds beter: meer wedstrijden, meer speelminuten, meer doelpunten ook.

REFAELOV: ‘Ik ben ook een voorstander, echt waar. Een groot voorstander van zo veel mogelijk toppers. Alleen blijf ik het unfair vinden dat de punten bij de start worden gehalveerd. In Israël hebben we ook play-offs, maar daar behouden we de punten. Hier werd die halvering ingevoerd, denk ik, toen één grote ploeg, wellicht Anderlecht, het reguliere seizoen zo domineerde dat ze met tien, vijftien punten voorsprong eindigden. Voor de televisie, die spanning wil en veel geld betaalt, is dat niet aantrekkelijk. Andin the end it’s all about the money. Maar sinds ik hier ben, was dat nog nooit het geval, is het verschil bovenin steeds klein gebleven. Voor de spanning moet je het dus niet meer doen, alles halveren. Want zoals het nu is, is het niet meer logisch. Neem Standard, op dit moment een goeie 15 punten of meer achter. Bij de start van de play-offs kan dat tot 6 à 7 punten gereduceerd worden. Goeie play-offs kunnen hen nog kampioen maken. Dat is niet normaal.’

Je eindigde het seizoen uiteindelijk met de beker en familiaal een tweede kind. Je begon het nieuwe met in de eerste wedstrijd een blessure die je héél lang van de velden hield.

REFAELOV: ‘Dat was zo shit… Mijn voorbereiding was super, maar een paar dagen voordien had ik mijn enkel al eens verstuikt. Daarom begon ik op de bank en speelde ik maar mee in het slotkwartier, om de 2-1 ongedaan te helpen maken. Op een bepaald moment kreeg ik de bal en net toen ik vol wilde uithalen voor wat ik dacht dat zeker een goal was, gooit een verdediger zich helemaal vanuit het niets, want ik had hem niet zien aankomen, in een tackle. Hij raakte de bal en ik trapte keihard op zijn voet. Direct voelde ik dat er iets heel ernstigs was gebeurd, maar omdat we achter stonden en omdat het maar een paar minuten meer was, wilde ik niet van het veld. Ik heb die match nog met de breuken uitgespeeld, dat vond de dokter achteraf onvoorstelbaar. Maar door de adrenaline had ik op het veld minder pijn dan daarna onder de douche.’

Waarom duurde het herstel zo lang?

REFAELOV: ‘Ik brak twee beentjes in de voet, net op de plaats van het gewricht. Als zoiets in het midden van een beentje is, ben je na zes tot acht weken terug. Nu duurde het vier volle maanden. Lange tijd kon ik niks, zelfs geen koffie zetten thuis. Ik was de derde kleine in huis, een extra zorg. Je kan niet geloven hoe blij ik was toen ik in Spanje opnieuw alles met de ploeg kon doen. Het voordeel is dat ik nu misschien frisser zal zijn op het einde.’

AA GENT

Deze week volgen twee duels tegen AA Gent, vandaag/woensdag voor de beker, zondag voor de competitie. Waarom ging het in Gent in de heenwedstrijd voor de beker fout?

REFAELOV: ‘AA Gent had wel de hele tijd balbezit maar creëerde niet zo veel kansen. We hebben er goed verdedigd en offensief kregen we wat kansen, zelfs met tien. Tijdens de wedstrijd waren er wat problemen op de rechterkant, in de communicatie tussen Thomas Meunier en ik. We hebben daar nadien met de coach veel over gepraat en het zal nu wel anders zijn.’

Werd je in Gent nerveus omdat je voortdurend moest verdedigen?

REFAELOV: ‘Daar heb ik geen probleem mee. Offensieve spelers moeten af en toe accepteren dat er een strategie is die je moet volgen. Bovendien dachten we, en dat bleek ook, dat er op links ruimte zou zijn voor José (Izquierdo, nvdr). Die was er ook, zelfs na de rode kaart.’

In topwedstrijden heeft Meunier het wel vaker moeilijk.

REFAELOV: ‘Ik kan weinig over ploegmaats zeggen, maar ik beloof je dat we alle onduidelijkheden via training proberen weg te werken. Ook door goeie communicatie, niet door elkaar via de media te bevechten. Dat is iets wat ik in deze club enorm apprecieer, de hechtheid en de sterkte van de kleedkamer. Iedereen accepteert het commentaar van anderen.’

Maar je onthoudt je van publiekelijk commentaar. Zijn jullie niet te braaf?

REFAELOV: ‘Geloof me: op het veld niet. Ruud Vormer en ik zijn goeie vrienden, maar wat we tijdens de match elkaar toeschreeuwen… Dat is dan de adrenaline en de emotie die opspeelt.’

Tactisch hebben jullie de voorbije jaren al van alles geprobeerd tegen Gent, maar alles mislukt.

REFAELOV: ‘Alles wat zij doen, werkt. En daar krijgen ze veel lof voor. Terecht. We moeten de feiten niet ontkennen: ze klopten ons dit seizoen al drie keer, supercup inclusief.’

Het werkt tegen iedereen, ook Europees.

REFAELOV: ‘Ze hebben een goed team, een goeie strategie, een zeer goeie coach en het is onze job om een oplossing te zoeken en ze met onze kwaliteiten in de problemen te brengen. Ik geloof in onze ploeg, in onze kwaliteiten. Deze week kunnen we dat tonen.

‘De inzet van de wedstrijd op zondag is voor mij wel meer dan drie punten. Het is ook een signaal, aan hen, aan de rest, maar ook aan onszelf… Drie keer verliezen is niet gemakkelijk, het wordt tijd dat we dat omdraaien.’

KLEEDKAMER

Overlegt Michel Preud’homme met zijn spelers over de aanpak?

REFAELOV: ‘Toen we dit seizoen uit zo veel verloren, kwam er wel wat commentaar van hem. ‘Hello guys, wat gebeurt er?’ Toen vroeg hij of de voorbereiding anders moest. En of er tijdens de week anders moest worden gewerkt. Ik denk dat het belangrijk was dat we tijdens uitwedstrijden opnieuw mentaal sterk op het veld kwamen, bereid om zelfs de moeilijkste omstandigheden te trotseren. Er te zijn voor mekaar.’

Je was na je terugkeer al een paar keer aanvoerder. Veranderde je rol in de kleedkamer?

REFAELOV: ‘Daar heb je die band niet voor nodig. We hebben wel een paar leiders in het team, jongens die eerst met de coach samenzitten en dan de andere spelers proberen aan te vuren, op de goeie manier. Wie dat zijn, zeg ik liever niet. Ik denk dat het niet leuk is voor anderen om dat te lezen. Ik draag een deel van die verantwoordelijkheid, samen met Thomas ben ik hier van deze kern al het langst bij de A-ploeg. Timmy is er ook bij. Fysiek zit die op zijn 39e nog bij de top in de tests in Spanje… Niet normaal. Een voorbeeld voor iedereen qua aanpak en manier van leven.’

Doet het wat, als aanvoerder het veld opkomen?

REFAELOV: ‘Ja, ik zou liegen mocht ik wat anders zeggen. Het is een erkenning waar ik trots op ben. Ik was ook aanvoerder bij Maccabi toen ik er vertrok.’

Ludovic Butelle brengt in doel ook zijn persoonlijkheid mee. Niks tegen Sébastien Bruzzese, maar er staat nu wel iemand anders onder de lat.

REFAELOV: ‘Séba was tijdens het grootste deel van zijn carrière tweede doelman. Dan eerste worden bij Club Brugge was een grote stap. Naar mijn gevoel, en ik heb daar veel over gepraat, is de doelman de laatste verdediger van de ploeg, iemand die veel moet coachen. Niet dat Séba het slecht deed, maar hij focuste – heel begrijpelijk door de context – vooral op zijn eigen spel. Nu is het anders. Ludo heeft veel vertrouwen in zijn eigen kwaliteiten en dat zie je. Hij begon direct met iedereen te praten, paste zich snel aan. Hij spreekt Spaans en Frans, en zijn Engels is behoorlijk. Hij kan met iedereen communiceren.’

Hetzelfde geldt voor Benoît Poulain. Algemeen gesteld ging Club tijdens de wintermercato dit jaar duidelijk voor direct rendement. Butelle wordt in april 33, Poulain is er 28.

REFAELOV: ‘Het zijn jongens die al wat hebben bewezen. Dat is duidelijk een andere aanpak, ja.’

Leandro Pereira moest zich aanpassen aan Europa, maar moest Club ook direct kampioen maken. Die spreidstand bleek lastig.

REFAELOV: ‘Daarom ook het dossier van een bijkomende spits. Diaby heeft snelheid en maakt goals en Jelle is een doelpuntenmachine. Hun voordeel is dat ze ook op andere posities dan nummer 9 kunnen worden uitgespeeld. Maar een pivot à la De Sutter of Oulare hadden we niet. Dat voordeel hebben de andere ploegen wél. Onze spitsen doen het goed, maar in de grote wedstrijden misten we dat aanspeelpunt, iemand die ook al eens een fout kon uitlokken op de rand van de zestien.’

Jij, Gedoz, Izquierdo, Vossen, Diaby, Leandro, de nieuwe spits,.. De postjes worden duur voorin.

REFAELOV: (lacht) ‘We moeten de coach hoofdpijn bezorgen bij zijn keuze voor een basisploeg.’

DOOR PETER T’KINT – FOTO’S BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS

‘Tijdens mijn revalidatie was ik de derde kleine in huis, een extra zorg.’ – LIOR REFAELOV

‘Ik ben een voorstander van de play-offs. Alleen blijf ik het unfair vinden dat de punten bij de start worden gehalveerd.’ – LIOR REFAELOV

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content