Al zes maanden is ze op stage aan de Florida State University, waar ook Kevin en Jonathan Borlée vroeger te gast geweest zijn. De Belgische sprintster finetunet er haar voorbereiding op de 100 meter horden.

Aan de ingang van het stadion draagt het bord met de olympische deelnemers die aan de staatsuniversiteit van Florida gepasseerd zijn haar naam al. Een paar lijnen onder de namen van Kevin en Jonathan Borlée bevindt die van Anne Zagré zich gegraveerd in de stenen plaat. “Het is wel cool om te zien dat ik hier vereeuwigd ben. Ook al ben ik hier niet lang geweest, ik ga toch een spoor nalaten.”

Anne Zagré is al zes maanden aan het trainen in de zon van Florida. De Brusselse wilde hier komen werken met haar Amerikaanse coach. In januari is ze dus vertrokken uit België voor een nieuw semester in Tallahassee, in het noorden van Florida. De Belgische sprintster beult er zich af in de klamme hitte.

Zijn ook present: enkele Amerikaanse atleten, maar vooral ook Europeanen en sporters uit de Caraïben. “In België ging ik gewoonlijk alleen trainen of met een andere atleet, maar hier zijn we altijd vrij talrijk op de piste. Dat motiveert, het geeft je een boost. We zijn per slot van rekening toch een team”, zegt ze.

En zo zijn er wel meer sportieve voordelen aan haar Amerikaanse avontuur. “Ik had heel wat voorstellen gekregen van universiteiten in de VS, maar Kevin en Jonathan Borlée waren vol lof over de Florida State University. En coach Ken Harnden, die hen hier opvolgde, had me gecontacteerd. De communicatie tussen ons zit goed en ik heb ervoor gekozen om deze ervaring aan te gaan. Alles ligt hier op een zakdoek, ik woon op een steenworp van de piste. In België moest ik al wat kilometers afleggen naar Gent voor een indoor infrastructuur. En bovendien schijnt hier altijd de zon”, grapt ze. “Het niveau is ongelooflijk. Daarnaast is het interessant om eens trainingstechnieken van andere coaches te ondervinden. Ik voel het verschil. Het is ook gemakkelijker om hier studies en sport te combineren. Het trainingsschema wordt opgesteld in functie van de lessen.”

Doel: het EK in Zurich

Op haar 24e is Anne Zagré niet enkel een begaafd atlete maar ook een studente die in juni bij haar terugkeer in België haar diploma hoopt te halen aan de Katholieke Hogeschool van Brussel. In afwachting daarvan volgt ze in de VS een cursus business administration. Die vakken worden straks gehomologeerd in het Frans.

Zoals alle andere buitenlandse studenten die hier ingeschreven zijn, logeert ze in een gebouw van vier verdiepingen op vijf minuten van de atletiekpiste, met een studio die uitgeeft op een zwembad. Het gebouw is een studentenblok, dat vandaag grotendeels leeg staat, omdat het schooljaar afgelopen is. Dus verloopt het leven in Tallahassee, dat 180.000 inwoners telt en 40.000 studenten, een stuk trager dan gewoonlijk. “De campus is een stad op zich, en als er niemand is, is het hier echt leeg”, zegt ze.

Vandaag (11 juni) neemt Zagré deel aan de Amerikaanse universitaire kampioenschappen in Eugene in Oregon. Voor haar is dat een eerste grote test met het oog op het EK atletiek dat vanaf 12 augustus in Zürich doorgaat. Dat EK is het hoofddoel voor dit seizoen, waarvoor ze dankzij een eerder gerealiseerde chrono al geplaatst is. Een van de voorbereidingswedstrijden is de meeting van haar universiteit, de Seminoles Twilight, die beginnen bij het vallen van de avond, wanneer de temperatuur iets zakt.

Voor die wedstrijd is haar Belgische trainer Jonathan Nsenga, zelf ex-hordeloper,speciaal overgekomen. Af en toe doet hij dat, om de vinger aan de pols te houden. Wanneer Nsenga er niet is, traint ze vooral met Brandon Hon, ook al een ex-hordeloper. “Het helpt dat mijn Belgische en mijn Amerikaanse coach goed kunnen samenwerken”, geeft ze mee.

Harde werkster

Een zware opgave is het niet om Anne Zagré te trainen, vindt Hon, hij vindt de Brusselse een harde werkster. “De meeste progressie maakte ze bij haar start en het nemen van de eerste horde. Vanaf januari proberen we om over te schakelen van zeven naar acht passen voor die eerste horde. Daar stelden we vast wat er fout liep. Vandaag is haar start een van haar sterke punten.”

De sfeer is relax. Terwijl Anne wat spurtjes trekt, overleggen de trainers. “’t Is een harde, kijk eens naar dat ernstige gezicht als ze aan de start staat”, werpt Brandon Hon Nsenga toe. “I like it!” Zagré trekt haar hoofd nog wat dieper tussen de benen om een tevreden lachje te verbergen.

Die avond wint ze de 100 meter horden, maar vooral de tijd maakt indruk: 12 seconden 87 honderdsten. Haar beste tijd dit seizoen, haar derde besttijd ooit, amper acht honderdsten boven het Belgische record dat sinds juli 2012 op haar naam staat. Ze kan het amper geloven. “Oh my god!”, klinkt het, waarmee ze al aangeeft dat ze qua spontane reacties al goed geïntegreerd is in de VS. Prompt valt ze Brandon Hon in de armen, en snelt vervolgens naar Nsenga die aan de andere kant van de piste zit. Niet dat ze helemaal gek wordt van dit resultaat, maar toch. “Er stond wind, maar dat is niet erg, gezien de tijd.” Door die wind in de rug van 2,7 meter per seconde, wordt de tijd niet gehomologeerd, maar het goede gevoel blijft. Anne Zagré lijkt klaar voor Zurich, en denkt in het achterhoofd al aan de volgende Olympische Spelen van 2016.

DOOR GILLES CLARENNE IN FLORIDA – BEELDEN GILLES CLARENNE

“Kijk eens naar dat ernstige gezicht als ze aan de start staat. I like it!” – Brandon Hon