De Tsjechische verdediger beleeft bij Anderlecht opnieuw plezier aan het voetbal na twee verloren jaren bij Fiorentina.

Dat Ondrej Mazuch vandaag bij RSC Anderlecht rondloopt, heeft de club te danken aan een van zijn scouts, Albert Martens. “In mei 2006 maakte Mazuch zijn opwachting met de U17 van Tsjechië op het Europees kampioenschap in Luxemburg. Hij presteerde daar goed, speelde de finale tegen Rusland en werd opgenomen in de typeploeg van het toernooi. In de herfst van 2006 woonde ik dan de derby tussen FC Boby Brno en FC Synot bij en daar viel hij me weer op. Anderlecht wist ondertussen hoe het er op de Tsjechische markt aan toegaat – talentvolle spelers worden daar op heel jonge leeftijd verkocht – door de transfer van Martin Kolar in 2002.”

Werner Deraeve, die andere scout van Anderlecht, herinnert zich de Tsjech eveneens: “Ik zag Mazuch bezig op de wereldbeker U20 in 2007 in Canada, waar hij met Tsjechië opnieuw in de finale stond. Dit keer tegen het Argentinië van Sergio Agüero en Lionel Messi. Als aanvoerder van zijn team ging hij quasi moeiteloos de strijd aan met wereldvoetballers als Messi en Agüero. Opnieuw stond hij in de typeploeg van het toernooi.”

“Door zijn goede prestaties in Canada steeg zijn marktwaarde plots tot boven de twee miljoen euro. Hij trok de aandacht van Europese (sub)topclubs en uiteindelijk was het Fiorentina dat hem voor de neus van Bayer Leverkusen en Juventus wegkaapte”, weet Albert Martens.

Tsjechische connectie

Mazuch: “Ik viel uit de lucht toen de voorzitter van Brno me kwam zeggen dat mijn transfer naar Fiorentina geregeld was. Ik had via de media wel vernomen dat Fiorentina geïnteresseerd was, maar aangezien niemand me iets had gevraagd, had ik me niet bepaald aan zo’n scenario verwacht. Ik wilde helemaal niet naar de Serie A. Maar het bestuur van Brno had met Fiorentina de beste deal kunnen maken en dus moest ik me bij de situatie neerleggen. De club nam me eerst op huurbasis over en gunde me vervolgens niet één speelminuut gedurende twee jaar. Niet alles was even negatief, want ik heb natuurlijk twee jaar goed geld verdiend en ik heb de kans gekregen om Italiaans te leren. Toch, op het sportieve vlak was Italië een complete nuloperatie. Jonge spelers krijgen er gewoon niet de kans om zich te tonen. Er zat nochtans talent genoeg. Ik heb een aantal keren de kamer gedeeld met Anthony Vanden Borre. Hij heeft nog wel wat mogen spelen, maar uiteindelijk belandde hij in een soortgelijke situatie.”

Werner Deraeve: “Aangezien hij bij de Florentijnen niet aan spelen toekwam, gooide ik het dossier-Mazuch nog eens op tafel bij Herman Van Holsbeeck. Die had aan de transfer van Vanden Borre immers een goed contact met Fiorentina overgehouden en kon deze keer dus misschien wel wat regelen. Daar kwam nog eens bij dat we sinds Jan Koller wel weten hoe we een Tsjechische speler moeten overhalen om hier te komen spelen. Jan trad in de transfer van DanielZítka op als woordvoerder. Daniel deed dat op zijn beurt bij de transfer van Jan Polák en Jan zette die traditie voort bij de overgang van Mazuch. Ondanks de interesse van andere clubs was de transfer snel in kannen en kruiken, mede dankzij de Tsjechische connectie.”

Mazuchs debuut bij Anderlecht liep niet van een leien dakje. In zijn eerste match in het Constant Vandenstockstadion lag hij met een slechte terugspeelbal aan de basis van de 1-3-overwinning van Lyon en ook in de competitie verliep het niet al te vlot. Tegen STVV werd met 2-1 verloren en één van de twee doelpunten werd gemaakt door Ibrahima Sidibé, de spits die Mazuch moest bewaken.

“In de voorronde van de Champions League was ik onder de indruk van de omstandigheden. Je zal het misschien niet geloven, maar ik had tot op dat moment nog nooit voor meer dan 8000 toeschouwers gespeeld. We hadden de heenmatch met 5-1 verloren en dat was eigenlijk mijn redding want daardoor woog mijn fout niet al te zwaar door. Ik vind overigens dat ik op dat ene foutje na wel een degelijke partij heb gespeeld. Dat is misschien wel mijn grootste troef, dat ik me na een flater snel herpak. In dat opzicht lijk ik wat op Bouba Saré, die ook na een slechte breedtepass blijft proberen om er voetballend uit te komen.

“STVV was dan weer een heel ander verhaal. Ik werd opgesteld als vervanger van de onfortuinlijke Wasilewski. De trainer wist dat ik bij Brno een tijd op de rechtsback heb gestaan en dat ik daar goed uit de voeten kon, maar in dit geval was ik gewoon nog niet hersteld van de schok. Het voorval met Marcin en Witsel was toen nog maar een week geleden en had echt een diepe indruk op mij nagelaten. In die mate zelfs dat ik er in Sint-Truiden, net zoals enkele ploegmaats, met mijn gedachten niet bij was. Voor mij was het dan nog dubbel zo zwaar omdat ik precies Marcin moest vervangen.”

Complementair met Juhász

Mazuch kreeg de kans om zich te gaan herbronnen met de Tsjechische U20 in Egypte. Hij miste daardoor de wedstrijden tegen Moeskroen, Club Brugge en Germinal Beerschot, maar sinds zijn terugkeer tegen Charleroi won Anderlecht elke wedstrijd.

“Dat ik me hier zo goed heb geïntegreerd, is voor een groot deel aan Roland Juhász te danken. We zijn onafscheidelijk, zowel op als naast het terrein. Ik denk dat we zo goed samenspelen omdat we allebei op onze favoriete plaats staan en heel complementair zijn. Roland heeft ervaring te koop, een uitstekend positiespel en dito kopspel. Ik ben dan weer enorm gedreven en heb een goede inspeelpass in de voeten. Ik heb de indruk dat de verdediging nu helemaal op punt staat. Roland speelt sinds mijn rentree als linker centrale verdediger en ikzelf als rechter centrale verdediger. Olivier Deschacht werd sinds hij weer als linksachter speelt, opgeroepen voor de Rode Duivels en Guillaume Gillet heeft zijn draai gevonden op de rechtsbackpositie. Ons doel is dan ook om de competitie te beëindigen als de minst gepasseerde verdediging van het seizoen. Voor mezelf hoop ik dat ik mijn verblijf bij Anderlecht met een paar jaar kan verlengen. Het is hier heel anders spelen dan in Tsjechië. Daar speelden we soms om ‘niet te verliezen’, terwijl er bij Anderlecht altijd gewonnen moet worden. We strijden nog op alle fronten mee voor de prijzen en ik zal er alles aan doen om zo veel mogelijk prijzen te veroveren.”

door bruno govers

“Ik wilde helemaal niet naar de Serie A.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content