IN DEZE RUBRIEK DIEPT JACQUES SYS ANEKDOTES OP UIT DE KELDER VAN ZIJN GEHEUGEN. VANDAAG: NORBERTO HÖFLING, DE EERSTE PROFESSIONELE TRAINER VAN CLUB BRUGGE.
Christoph Daum is de 29e trainer van Club Brugge sinds het in 1959 naar eerste klasse promoveerde. 29 trainers in 53 jaar, daar kan Sporting Charleroi alleen maar van dromen. Ernst Happel is met afstand de meest succesrijke uit deze periode. Hij was de eerste trainer die begreep dat het gevaar in het moderne voetbal van achteruit moest komen, en hij gebruikte de buitenspelval als offensief wapen. Snelle aanvallers en flankverdedigers waren binnen zijn filosofie even belangrijk als fantasie en improvisatie.
Tal van vreemde exemplaren passeerden in die periode de revue. Bandi Beres bijvoorbeeld, de opvolger van Happel, die werd uitgelachen toen hij op een gegeven moment technische patronen wilde invoeren op een ondergesneeuwd veld. Of eerder Frans De Munck, de legendarische ex-doelman, die zijn spelers met zandzakken op het lichaam liet trainen om ze sneller te maken en zijn doelmannen verbood om in het zwart te spelen omdat er maar één Zwarte Panter was, waarmee De Munck alludeerde op de bijnaam die hijzelf in zijn carrière kreeg. Of de zeer aimabele Fransman Louis Dupal, die Club tussen 1965 en 1967 op een zeer zachte manier leidde, aanvallend voetbal predikte en door zijn menselijke warmte zeer geliefd was bij de spelers, die hij thuis steevast ging bezoeken als ze geblesseerd waren. Niet alleen om een praatje te maken, maar ook om hen te … masseren. Zijn vertrek zorgde bij de supporters voor veel deining, vooral ook omdat Norberto Höfling toen werd teruggeroepen.
Nochtans is Höfling de man die Club in zijn eerste ambtsperiode, tussen 1957 en 1963, enorm markeerde. De ondoordringbare Roemeen leidde blauw-zwart naar eerste klasse en was de grondlegger van het professionalisme. Hij sloopte enkele heilige huisjes en voerde tot woede van de spelersvrouwen de afzondering in. Ooit maakten we met hem een afspraak voor een interview. Höfling zei in welke straat hij woonde, maar voor de volledigheid wilden we het huisnummer weten. “Momentje, ik ga even kijken”, zei Höfling. Hij wilde weleens verstrooid zijn.
Norberto Höfling had stijl en allure. Hij kleedde zich in Italiaanse maatpakken en was overtuigd van zijn werkwijze. Zo liet hij bijvoorbeeld Raoul Lambert met gewichten onder de schoenen trainen om nog sneller te worden. Hij sloot ook nooit compromissen. Memorabel is zijn botsing met Fernand Goyvaerts, een van de vroegere boegbeelden van blauw-zwart die hij ooit eens sanctioneerde wegens een gebrek aan inzet. Goyvaerts kreeg van het bestuur te horen dat Höfling hem als aanvoerder had afgezet en voor vier weken had geschorst. Hij stapte de trainerscabine binnen en gaf Höfling een klap. Toen die begon te stampen was het hek pas goed van de dam. Goyvaerts, die ooit lessen als bokser volgde, mepte zijn trainer tegen de grond. Na dit incident verdween de aanvaller naar de B-kern en begon vervolgens aan een avontuur bij eerst FC Barcelona en dan Real Madrid. Ook Höfling moest op het einde van dat seizoen opkrassen. Hij ging naar Feyenoord maar kon in Nederland niet aarden.
Heel zijn carrière straalde Norberto Höfling een mysterieuze autoriteit uit. Hij was onvoorspelbaar en ondoorgrondelijk. Ooit trok Club Brugge voor een paar vriendschappelijke wedstrijden naar Roemenië, waar hij meteen na de aankomst op de luchthaven van Boekarest verdween. De spelers zagen hem pas twee dagen later terug: vermoeid, verwilderd en ongeschoren. Maar toen hij vervolgens constateerde dat de spelers ’s avonds in het hotel champagne zaten te drinken, goot hij alle champagneflessen leeg.
Voor niets schrok Nörberto Höfling terug. Als trainer van Daring speelde hij in 1970 de bekerfinale tegen … Club Brugge en liet hij de spelers net voor de wedstrijd zout eten. Dat zou het vochtverlies beperken. Daring werd met 6-1 opgerold.
Zijn bizarre denkbeelden lieten hem nooit los, ze waren een bondgenoot in een lange carrière. Zo liet Höfling in zijn periode bij Club Brugge regelmatig biefstukken van een welbepaalde slager thuis bij de spelers bezorgen omdat hij de kwaliteit van de voeding wilde controleren. Bovenal aanzag de melancholieke Höfling voetbal als een kunstvorm, al bleek dat in zijn carrière niet altijd en bouwde hij vaak voorzichtigheid in.
Volgende zaterdag zal het zeven jaar geleden zijn dat Norberto Höfling overleed. Hij werd net geen 80 jaar.
