Trainer Harm van Veldhoven van Germinal Beerschot loopt niet over van vreugde omtrent de deelname van zijn club aan het Intertotovoetbal. Op de vraag of hij voorstander was, klinkt zijn antwoord: “We kwamen overeen dat we dit gaan doen. Laat het me zo zeggen.” Ondervoorzitter Herman Kesters reageert: “Ik neem aan dat Harm er misschien maar voor 95 procent achter staat, maar ik denk dat hij de visie van de club wel kan delen.”
De Antwerpenaren, die als vijfde eindigden, kregen het Intertototicket nadat het geweigerd was door Cercle Brugge, de nummer vier, die er recht op had. De West-Vlamingen menen dat Intertotomatchen een optimale voorbereiding voor het nieuwe seizoen in de weg staan, omdat je daarvoor vanaf begin juli mogelijk lastige verplaatsingen moet maken.
Op het Kiel is een afwijzing nooit overwogen, zegt Kesters. “Wij vinden dat we het moeten doen, als blijk van waardering naar de spelers en fans. Je kan een groep niet stimuleren door eerst te vragen om tot het uiterste te gaan en daarna te bedanken voor de behaalde prijs, ook al wordt die door velen aangezien als een vergiftigd geschenk. Je kunt als club niet zeggen dat je de top vijf wil halen en vervolgens zoiets laten liggen. Als je ambitie hebt, moet je die lijn doortrekken naar de Intertoto toe.
“Denk ook aan de sponsors. Je verlengt je contract met een internationaal bedrijf ( fastfoodketen Quick, nvdr), en dan zou jij ‘nee’ zeggen bij een kans om Europa in te duiken.” Het brengt de ploeg wel mogelijk naar een vergeten achterbuurt van Azerbeidzjan. “Dat hoort een stukje bij de democratie. Europa blijft Europa.”
Van Veldhoven is vooreerst een beetje kregelig omdat hij verrast was dat Cercle een deelname kon weigeren. “Ik vind het jammer dat zoiets toegestaan wordt.” De frustratie is er omdat hij zijn al geplande voorbereiding hierdoor weer helemaal moest omgooien. Allerlei oefenmatchen moesten afgebeld worden. “Ik gooi naar niemand een steen,” zegt hij, “ik stel alleen vast. Dit zijn zaken die op het professionele vlak in feite niet tolereerbaar zijn.”
De moeilijke verplaatsingen zijn de tweede reden waarom de trainer niet supervrolijk is. Een coach tekent liever voor een rustig trainingskamp, en dat komt er nu niet. Kesters: “Het kan zijn dat de reis niet bij de deur is, maar stuurt dat heel je schema in de war? Oké, enerzijds kan je zeggen dat dit het programma wat verandert. Langs de andere kant vraag ik: moesten we dan weer een voorbereiding onder de kerktoren spelen?”
Over de verwachtingen in het toernooi stelt de trainer: “Voor mij blijft het een aanloop. Het belangrijkste is dat we er de eerste competitiewedstrijd staan.”
Op het financiële vlak kan dit negatief uitdraaien. “Als je een thuismatch kan spelen voor ongeveer 3000 man,” berekent Kesters, “kom je waarschijnlijk net rond als je er direct uit zou liggen. Het valt af te wachten of we dat halen. Maar onze eindplaats in de competitie leverde ons ook wat extra tv-gelden op. Dus: als het mislukt, so what?”
KRISTOF DE RYCK
