Elke week verzamelt Sport/Voetbalmagazine meningen over een pertinente vraag.

Op de eerste speeldag toonde Anderlecht zich in Istanbul tegen Galatasaray (1-1) een waardige Champions Leaguedeelnemer. Maar in de daaropvolgende thuiswedstrijd tegen Borussia Dortmund (0-3) viel vooral het grote kwaliteitsverschil met de Duitse topclub op. Het deed denken aan de 0-5 tegen Paris Saint-Germain van vorig seizoen, toen de Belgische landskampioen in de Champions League maar één punt op achttien kon behalen. Wat staat de vertegenwoordiger van ons land in deze editie nog te wachten met onder meer een dubbele confrontatie met Arsenal en een verplaatsing naar Dortmund in het vooruitzicht? Is er voor Anderlecht in de Champions League nog iets meer te winnen dan alleen maar geld?

“Dat denk ik wel”, zegt ex-Anderlechttrainer Aimé Anthuenis. “Ik ga er toch vanuit dat ze van die zes wedstrijden er toch enkele opvallende zullen spelen. Tegen Galatasaray waren ze al heel dicht bij een prachtige uitslag. Het is een grote eer bij de elite te horen, daarvan moet je genieten. Iedereen weet dat er in vergelijking met Europese topclubs een groot verschil in middelen is. Uitgeschakeld worden is geen schande en een verrassing levert altijd grote internationale belangstelling op. In 2000 werden wij eerste in een poule met Manchester United, PSV en Dinamo Kiev, maar vergeet niet dat we toen begonnen met een 5-1-nederlaag in Manchester en we op dat moment hetzelfde dachten als nu: Champions League is heel mooi, maar het is te hoog gegrepen voor ons. Maar we wonnen de terugwedstrijd met 2-1 en dat zette ons op weg naar de tweede ronde.

“Eens 0-3 om de oren krijgen van een Duitse topploeg, dat kan gebeuren. Maar je mag natuurlijk geen drie matchen met drie of vier goals verschil verliezen. Want dan word je het kneusje en krijg je een averechts effect: in plaats van een boost zoals wij destijds verlies je aan vertrouwen. Ik moet wel zeggen dat die ploeg van toen op alle vlakken een klasse beter was dan die van nu. Het wordt almaar moeilijker om een even goeie ploeg samen te krijgen. Zodra er iemand boven uitsteekt, is hij niet meer te houden. Qua ploegopbouw is Anderlecht er in vergelijking met vorig seizoen vooral met de komst van een centrale figuur als Steven Defour op vooruitgegaan. Ik vind: beter één goeie kopen, dan zeven halve. Het is wel zo dat Anderlecht altijd een traditie gehad heeft van goeie midvoors, echte afwerkers in de spits, en dat Mitrovic het momenteel moeilijk heeft. Gezien zijn leeftijd verwacht ik dat dat wel goed komt. Al vind ik het argument dat Anderlecht met een heel jonge ploeg speelt relatief. Het is geen garantie dat die mannen binnen twee jaar veel beter zullen zijn. Ik ken veel goeie jonge spelers die nooit toppers zijn geworden en ik ken er ook die alleen maar slechter zijn geworden.”

Leren

Thomas Buffel speelde drie jaar geleden Champions League met Genk en kreeg toen slaag in Valencia (7-0) en Chelsea (5-0). Horen Belgische clubs nog wel thuis op dat niveau? Moeten er strengere selectiecriteria komen voor deelname aan de Champions League? Moet de UEFA het concept wijzigen, hogere eisen stellen,…? “Dat weet ik niet”, zegt Buffel. “Dat in voetbal het geld niet alles bepaalt en de underdog kans maakt om te winnen, maakt het ook mooi. Vergeet niet dat wij in 2011 met Genk thuis gelijkspeelden tegen Chelsea en Valencia. Dat waren toch mooie momenten. Als Belgische ploeg moet je met je beste elf kunnen spelen om een goed resultaat te kunnen neerzetten en dat was in Valencia en Chelsea allesbehalve het geval. Het is de breedte van de kern die bepaalt hoe ver je kunt komen en dan praten we inderdaad weer over budgetten.

“Ik vind wel dat Anderlecht over een ploeg beschikt om het topploegen in de Champions League lastig te maken. Suárez, Praet, Tielemans, Defour op dat middenveld, daar zit toch heel veel voetbal en intelligentie in. Dortmund is een ploeg met heel veel loopvermogen, dat is ook een kwaliteit. Dat betekent dat er bij balbezit meer afspeelmogelijkheden zijn en dat er bij balverlies meer druk op de man aan de bal is. Ik vind hoe dan ook dat we trots moeten zijn dat we in tegenstelling tot veel andere landen nog altijd in de Champions League vertegenwoordigd zijn. Wedstrijden in Arsenal en Dortmund, daar moet je van genieten. Eens een pandoering krijgen op dat niveau vind ik niet zo erg. Het moet een leerschool zijn, om spelers individueel beter te maken, zeker de jonge gasten, en om collectief beter te zijn in de Belgische competitie. Onlangs speelden we tegen Anderlecht en dan voel je wel dat die in de Champions League met een ander tempo geconfronteerd waren geweest en gedwongen werden om sneller te handelen.”

Lopen

Om op sportief vlak meer van betekenis te kunnen zijn in de Champions League is er volgens Nordin Jbari, voetbalconsultant voor Proximus TV en RTBF, bij Anderlecht een mentaliteitswijziging nodig. “In Galatasaray toonde Anderlecht kwaliteit, iedereen vindt dat het daar goed speelde, maar waarom won het niet?”, vraagt de ex-aanvaller van onder meer Anderlecht, Gent en Club Brugge. “Omdat het na een uur dood was. Het probleem was: fysiek. Anderlecht is fysiek voorbereid op de Belgische competitie en niet op de Champions League. Om in de Champions League kans te maken om de poules te overleven, is er nood aan een lange fysieke voorbereiding met het oog op die Champions League. Daarvoor is er een klik nodig in het hoofd van de directie en de staf. Anderlecht is graag the king in België. Maar als het iets wil betekenen in de Champions League zal het zich daarop moeten voorbereiden zoals het hoort. Dat dit de eerste maanden punten kan kosten in de Belgische competitie, hoeft geen probleem te zijn: vorig seizoen verloor Anderlecht tien wedstrijden en werd het dankzij de play-offs toch nog kampioen.”

“Als je tegen grote ploegen kans wilt maken om te winnen, moet je aan 200 procent spelen”, vervolgt Jbari. “Zie hoe PSG, zelf een grote ploeg, Barcelona klopte: die liepen als gekken, Marquinhos, Pastore, Cavani,… Ik hou van mooi voetbal, maar om mooi voetbal te spelen, moet je fysiek klaar zijn. Mitrovic beschikt over de kwaliteiten om de beste doelpuntenmaker in België te zijn, maar waarom is hij het niet? Omdat hij fysiek niet in orde is. Het is zijn schuld én die van de club, die het toelaat in plaats van individueel met hem te werken. Een scherpe Mitrovic trapt die kans tegen Galatasaray wellicht wél binnen en dan is Anderlecht twee punten – én nog een pak geld meer – rijker.”

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE

“De Champions League moet een leerschool zijn om spelers individueel beter te maken, zeker de jonge gasten.” Thomas Buffel

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content