Hoe lang ben je al omroeper?

“Sinds 2003. Genk was bij de lokale radio GRK, waar ik werk, komen aankloppen op zoek naar een nieuwe stadionomroeper. Ik bood me meteen aan. Ik ging eerst aan de slag bij Heusden-Zolder, die toen ook in het Fenixstadion speelden, maar het was de bedoeling dat ik op termijn omroeper van Genk zou worden. Dat gebeurde sneller dan verwacht toen Heusden na één seizoen degradeerde uit de eerste klasse.”

Job?

“Ik werk bij voedingsbedrijf Friesland Campina Professional, waar ik insta voor de voorraadbeheersing van grondstoffen en verpakkingen.”

Favoriete speler?

“Ik heb geen uitgesproken lievelingsspeler. Ik hou wel van swingende, aanvallende voetballers. Jelle Vossen en Elyaniv Barda kunnen mij daarom zeker bekoren. Toch kunnen die spelers niet zonder goede flanken. Tom Soetaers en Hans Cornelis zijn op dat vlak uitstekende spelers. In de verdediging is João Carlos mijn favoriet. Verder volg ik ook de Italiaanse tweedeklasser Messina op de voet, aangezien mijn schoonfamilie van daar afkomstig is.”

Lievelingsnummer om te draaien voor of na een wedstrijd?

“Ik sta zelf niet in voor de muziek. Dat wordt door de facility manager bepaald. Het is wel zo dat er steeds swingende ambiancemuziek wordt gespeeld. Put Your Hands Up In The Air van Danzel weerklinkt regelmatig door de luidsprekers. Voor de wedstrijd moet ik trouwens niets doen. Het is directeur organisatie Erik Gerits die het publiek opwarmt en de ploegen afroept. Samen met collega Peter De Graaf, die ook mijn vervanger is tijdens mijn afwezigheid, neem ik over na het eerste fluitsignaal. Dan vermeld ik onder meer de sponsor van de wedstrijd.”

Als jouw club scoort …

” … zeg ik eerst de score, waarna ik de voornaam van de speler roep. Het is dan aan het publiek daarop te antwoorden. Dat doe ik zo twee keer.”

Wat moet een goede stadionomroeper kunnen volgens jou?

“Te allen tijde bezig zijn met de wedstrijd. Het is uit den boze dat je een doelpunt niet gezien zou hebben. Als omroeper moet je ook steeds to the point zijn. Je moet niet te veel zeveren. Bijvoorbeeld bij een doelpunt moet je enkel de score en de naam roepen en dus geen hele uitleg doen.”

Welke anekdote zal je nooit vergeten?

“Iets wat mij altijd zal bijblijven, is een match tegen Beveren een paar jaar geleden. Op hetzelfde moment was ook Anderlecht aan zijn wedstrijd bezig. Wij moesten winnen en zij verliezen. Via Radio 1 volgden we de match. Met nog tien minuten op de klok scoorden wij de verlossende goal, maar op ongeveer hetzelfde moment kwam ook Anderlecht op achterstand. Ik was zo geëmotioneerd dat mijn stem uitschoot toen ik de naam van de speler die scoorde wilde afroepen. Daarna probeerde ik dat een tweede keer, maar opnieuw liet mijn stem het afweten. Achteraf kun je daar wel om lachen.” S

Volgende week: Gerrit Grobben (KV Kortrijk)

JEROEN VAN PAESSCHEN