In deze rubriek diept Jacques Sys anekdotes op uit de kelder van zijn geheugen. Vandaag: het professionalisme van Morten Olsen.

De Deense voetballers mogen niet twitteren tijdens het EK. Bondscoach Morten Olsen vindt dat ze zich volledig moeten concentreren op het toernooi. Zo kennen we Olsen. Toen hij bij Cercle Brugge arriveerde, in 1972, en we de dag voor een vriendschappelijke wedstrijd met hem een interview wilden maken, weigerde hij beleefd. De dag voor een match, zei hij, dat is een dag van opperste concentratie.

Die denkbeelden hebben Olsen nooit verlaten. Hij koppelde het aan een groot gevoel voor realisme. Zo gaf hij destijds de voorkeur aan een offerte van Cercle Brugge boven een aanbieding van Bayern München. Daar, zo vermoedde hij, zou hij veel beter de kans krijgen om zich te ontwikkelen. Later zette hij wel die stap hogerop. En steeds weer stond zijn leven helemaal in het teken van het voetbal: hij raakte tijdens het seizoen geen druppel alcohol aan en dronk alleen melk.

Heel aangenaam was het altijd om Morten Olsen te interviewen. We herinneren ons dat we hem in zijn Anderlechtperiode eens vergezelden van bij hem thuis in Oostkamp naar het Astridpark, dat was in december 1982. Hij vertelde toen op een bijna lyrische manier over Tomislav Ivic, de trainer die in zijn fanatisme zover ging dat hij eens Kenneth Brylle uit-kafferde omdat die een goal had gemaakt, terwijl hij in die fase eigenlijk de bal had moeten afspelen. Het systeem van Ivic, voortdurend lopen en bewegen, paste Olsen als gegoten. En hij was onder de indruk van het enthousiasme dat Ivic op een groep kon overbrengen, hij vertelde dat je op den duur al even graag op een bal ging jagen als dat je zelf een aanval opbouwde. En hij vond het fantastisch dat Ivic twee spelers met een goede voorzet centraal achteraan plaatste, hijzelf en Ludo Coeck, omdat er daar meer ruimte is om een aanval te beginnen dan in het middenveld.

Zelden hebben we een voetballer zo’n lofzang over een trainer horen afsteken als Olsen over Ivic. Hij kon zich niet voorstellen dat er betere trainers bestonden, ook al was Ivic eerder bij Anderlecht ontslagen omdat hij het niet zag zitten met de aankopen Erwin Vandenbergh en Alex Czerniatyn-ski, samen gehaald voor 100 miljoen Belgische frank, maar van wie Ivic vermoedde dat ze niet in zijn concept zouden passen. Toch had Ivic volgens Olsen gewoon alles: omgang met mensen, psychologische kennis, een gevarieerde oefenstof, een groot tactisch inzicht, aandacht voor jonge spelers. Ja, daar wilde Olsen zich aan spiegelen. Dat hij na zijn actieve carrière de trainerswereld zou instappen, dat voelde je toen al. In die wereld toeft hij nu nog altijd.

Morten Olsen was een man die eigenlijk nooit in zijn ziel liet kijken. Het was zoals Boudewijn De Groot het in zijn nummer De tip van de sluier zo treffend bezong: “Achter iedere deur die je opendoet, doet hij een andere deur weer dicht.” Maar die dag, na een rit heen en weer naar Brussel, veranderde dat. Hij nodigde ons nog even uit voor een koffie en vertelde toen over een drama dat zijn leven markeerde: de mysterieuze verdwijning van zijn vrouw, die tijdens een boottocht van Kopenhagen naar Lübeck verdween en nooit meer werd gevonden. De politie verkeerde in de veronderstelling dat ze overboord was gevallen. De aangrijpende manier waarop hij over deze tragedie praatte, is ons altijd bijgebleven. Ook al was het op dat moment al bijna vijf jaar geleden. Zijn toekomst, zei Olsen toen, lag zeker in Denemarken. Het klonk alsof dat vooruitzicht hem troostte, alsof die terugkeer er niet snel genoeg kon komen.

Maar het kan vreemd lopen. Morten Olsen werkt in Denemarken als bondscoach, maar woont met zijn levensgezellin in Beersel. Het voetbal kan hij niet missen. Hij zei al op zijn 33e dat hij niet meer lang zou doorgaan, omdat hij zich langzamerhand een oude man voelde. In Denemarken was iedereen op dat moment in de ban van de opkomende Michael Laudrup en laat Olsen nu nog met diens vader hebben gevoetbald. Tijd om er binnenkort een punt achter te zetten, zei hij. Maar Morten Olsen zou nog zeven seizoenen doorgaan. Hij was 40 jaar toen hij de schoenen opborg.

De Deense nationale ploeg leidt hij intussen al twaalf jaar. Twee jaar geleden liet hij horen te willen stoppen, later verlengde hij zijn contract tot 2014. Kort na het WK in Brazilië viert Morten Olsen zijn 65e verjaardag. Tijd om echt te stoppen. Als hij kan.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content