Je hebt net een zware heupoperatie achter de rug. Hoe verloopt het herstel ?

Goed. Het is nog zwaar afzien, maar dat is normaal. De kinesist komt dagelijks om mijn nieuwe heup te mobiliseren en mijn spieren weer te versterken. Enkele jaren geleden ondervond ik tijdens een wintersportvakantie voor het eerst pijn en nadien is dat alleen maar verergerd. Tijdens de WK-campagne in Japan was de pijn bij momenten niet meer te dragen, dus deze operatie was echt wel noodzakelijk. Het gaat nu elke dag een beetje beter, dus dat is positief.

Zie je de functie van bondsvoorzitter nog steeds als een uitdaging ?

De vraag is of ik die taak ooit als een uitdaging heb gezien. Ik had eigenlijk nooit de ambitie om bondsvoorzitter te worden, het is zuiver toevallig gekomen. Toen Michel D’Hooghe besloot om te stoppen, heeft hij mij gevraagd om hem op te volgen. Ik heb dat ook gedaan, maar vooraf had ik er nooit echt bij stilgestaan. Nu ik de functie heb, wil ik er wel iets van maken. Ik probeer toch een aantal zaken lichtjes te wijzigen. Het belangrijkste is het vereenvoudigen van het reglement. Wij werken momenteel met een verschrikkelijk moeilijk en lang reglement dat ik zelf, na al die jaren op de bond, nog niet eens ken zoals het zou moeten. Verder heb ik ook een nieuwe bondsstructuur voorgesteld. Ik denk zeker niet aan een splitsing tussen Vlaanderen en Wallonië, maar veeleer aan een opdeling in verschillende vzw’s, bijvoorbeeld voor het amateurvoetbal.

Heb je zelf nog gevoetbald ?

( Lacht) Ja, maar op een zeer bescheiden niveau. Het was zelfs geen clubniveau. Ik had niet het minste talent op dat vlak !

Wat zijn je favoriete bezigheden buiten het voetbal ?

Goh, dat zijn er zeer weinig. Het voetbal slorpt bijna al mijn tijd op. Ik lees wel graag en veel. Ik hou vooral van ontspannende lectuur. Ik las alle boeken van Jef Geeraerts en ook John Grisham vind ik enorm goed. Het laatste boek van Herman Brusselmans heb ik doorworsteld, want het is niet meteen mijn cup of tea. Vroeger was ik ook een fervent jogger en fietser, maar door mijn heupproblemen is dat momenteel natuurlijk niet mogelijk. Ik hoop dat wel terug te gaan doen wanneer ik volledig hersteld ben.

Voor wie heb je bewondering ?

Ik ben een enorme fan van Nelson Mandela. Wat die man allemaal verwezenlijkt heeft… Schitterend ! In de sportwereld heb ik bewondering voor Eddy Merckx en Paul Van Himst. Ze zijn allebei ook goede vrienden van mij en zijn, ondanks dat zij in hun sport enorme vedetten geweest zijn, toch altijd eenvoudig gebleven. Ook voor het werk van Jacques Rogge heb ik veel respect.

Wat is je mooiste herinnering ?

Privé is dat de kennismaking met Francine, en op voetbalgebied het WK van 1986 in Mexico. Ook de verschillende Olympische Spelen die ik heb mogen meemaken zullen me altijd bijblijven. Ik word er altijd koud van wanneer de Belgische vlag omhoog gaat en het volkslied gespeeld wordt. Ik zing trouwens altijd mee. Zelfs toen ik vorig jaar voor de wedstrijd tegen Schotland de eer had om naast onze koning te zitten, zong ik mee.

Hoe heb je het voorbije WK beleefd ?

Met gemengde gevoelens. Er zijn prachtige momenten geweest, maar ook zeer slechte. Dan denk ik vooral aan de hele hetze met vooral de Nederlandstalige pers. Sommige journalisten zijn niet altijd heel eerlijk geweest in wat ze hebben geschreven, en dat betreur ik. Ook sportief was ik zeer tevreden én ontgoocheld. Vooraf had ik blindelings voor deze campagne getekend, maar achteraf had iedereen toch het gevoel dat er misschien meer had ingezeten.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content