Voetbal is passie. Dat geldt evenzeer voor vrouwen. Om de twee weken laten we een vrouw aan het woord die de sport met overgave beleeft. Deze week: Fabienne Van De Steene (48), al ruim 25 jaar kinesist bij de Red Flames.
‘Ik ben begin jaren negentig bij de nationale vrouwenploeg begonnen als stagiair, de kine was ziek uitgevallen en ze hadden dringend een vervanger nodig. Het was in die tijd – van Red Flames was nog geen sprake – behelpen: één dokter, één kine, één trainer en één teammanager, daarmee moesten we het doen. Ik heb bijvoorbeeld nog kousen staan wassen. ( lacht) We legden een lange weg af. Omkadering en organisatie zijn nu top.
‘Aanvankelijk had ik weinig met voetbal – zelf deed ik atletiek -, maar in de dynamiek van een ploegsport vond ik meteen een setting die me boeide. Zelf kan ik ab-so-luut niet voetballen; bij een training van de Flames krijg ik al applaus van de speelsters als ik een bal goed controleer. ( lacht) Vanuit mijn universitaire achtergrond houd ik vast aan evidence based kinesitherapie, waarbij je je baseert op handelingen die hun nut al bewezen hebben, maar als een van de Flames aan komt zetten met een therapie die ik niet ken, probeer ik dat te doorgronden. In die zin is het interessant dat steeds meer internationals uitzwermen naar het buitenland. Maar buitenland betekent niet automatisch top, ook in België halen we een hoog niveau, stel ik toch telkens weer vast. Ik kan me ergeren aan het goeroegehalte van sommige kinesisten, zeker in het voetbal merk je dat: als x het zegt, zal het wel juist zijn. Terwijl kinesist y of z even goed een valabele visie kan hebben.
Er komen sterke jonge generaties aan. Vooral het balgevoel en de techniek verbeterde bij de meisjes.’ Fabienne Van De Steene
‘Vrouwen en mannen hebben andere soorten blessures. Mannen ontwikkelen sowieso meer kracht, zullen daardoor meer last hebben van hamstringblessures, terwijl vrouwen door hun breder bekken en neiging tot x-knieën eerder kruisbandletsels oplopen. Naar preventie toe werk je bij vrouwen dus meer op die voorste kruisbanden – stabiliteit en landingstechnieken. Ik heb nog geen Rode Duivels onder handen genomen, destijds wel Josip Weber en Glen De Boeck, die in mijn praktijk kwamen. Toffe contacten. Over het algemeen vind ik topsporters heel dankbare mensen om mee te werken.
‘Een zwangerschap hoeft helemaal niet nefast te zijn voor een voetbalcarrière. Door de bevalling wordt een vrouwenlichaam elastischer – tenzij bij een keizersnede – daardoor kan je bijvoorbeeld wel eens makkelijker een voet omslaan ofzo. Maar algemeen beschouwd zie je dat vrouwelijke topatleten vaak beter presteren na een zwangerschap. Hun hormonen krijgen een boost. Wat wel een negatieve rol kan spelen, is de periode die je niet actief bent. Eigenaardig genoeg wordt daar zelden over gepraat binnen een kleedkamer. Of toch niet dat ik weet.
‘Het missen van het WK in Frankrijk is een enorme ontgoocheling voor de Red Flames, zeker omdat het EK van 2017 zo een geweldige ervaring was. Een leerrijk moment in onze evolutie: je zit drie weken continu bij elkaar, dan pas merk je welke invloed individu’s op een groepsdynamiek kunnen hebben. Of omgekeerd. Het was ook prachtig om zien hoe de aanloop naar zo’n toernooi voor verhoogde concentratie zorgde bij de speelsters: iedereen deed er alles aan om scherp te staan. Op dat EK ontdekte het grote publiek ons. Ik herinner me goed de training daags nadat we van Noorwegen hadden gewonnen: zoveel volk! Mensen die speciaal voor ons verlof namen en naar Nederland waren gereden. Een kippenvelmoment.
‘Er komen sterke jonge generaties aan. Vooral het balgevoel en de techniek verbeterde bij de meisjes. Al is dat geen garantie op resultaten. Net dat maakt voetbal zo mooi: werkpaarden kunnen het halen van technisch hoogbegaafden. Je kunt ook winnen zonder de beste te zijn. Tegelijkertijd moet je erover waken dat je natuurlijk begaafden niet gaat afdoen als minderwaardig omdat ze er minder voor moeten doen. We omarmen te gemakkelijk de minder getalenteerden. Ik kan genieten van een Julie Biesmans of Tessa Wullaert, die puur voor het spelletje gaan. Ik hou van voetballers die niet overleven bij gratie van venijn.’
