Cees Wijburg is een Nederlandse communicatieadviseur en mediatrainer met een journalistieke achtergrond. In België was hij ooit lesgever in mediatraining in de UEFA Pro Licence-trainersopleiding, verleende hij onder meer ook Club Brugge en Francky Dury diensten en was hij raadgever van ex-KBVB-preses François De Keersmaecker. ‘Kritiek geven op de scheidsrechter is nooit verstandig, ‘ zegt hij, ‘maar het schetst wel een beeld.’ Dat blijft hangen bij een mens en op een dag kom je hem weer tegen, merkt hij op, en kan hij dan nog onbevangen fluiten? ‘De opmerking van Francky over die videoref is cynische humor, een steek onder water. Dury is oprecht en authentiek. Als je gefrustreerd bent, kan dat in de emotie weleens gebeuren. Zo zie ik ook de uitspraken van Hein Vanhaezebrouck over zijn eigen spelers, de scouting en de transfers. De start van AA Gent is slecht, de druk is heel groot en dan kan er frustratie in je communicatie sluipen.’ Dat de voorzitter voor het eerst en heel nadrukkelijk openbaar titelambities uitsprak, noemt Wijburg riskant. ‘Tenzij je Messi haalt! Omdat je zo onnodig extra druk legt – en ik vind ook dat iedereen zich primair bij zijn eigen competentie moet houden. Hein is een zeer bekwame, karaktervolle trainer, iemand die ook in Nederland wordt gevolgd, én hij is ook een emotionele man. Dat kan ik best appreciëren. Ik herinner mij dat hij bij Kortrijk ooit reageerde op een supporter van Genk die vanuit de tribune iets tegen hem riep. Dat begrijp ik wel allemaal. De mediadruk is intens geworden, dat achtervolgt je en je zit eigenlijk constant in nauwe schoentjes. Maar in de pers je spelers individueel viseren, is echt niet verstandig. Als ik dan lees dat er in Gent zelfs een interviewstop is geweest, denk ik: er is paniek. Je moet de media faciliteren, deftig te woord staan, de journalisten hun vak respecteren én het is ook een mogelijkheid om een boodschap naar je fans en sponsors en het hele land uit te dragen.
‘Maar: je moet wel altijd je grenzen kennen. Het is dus zaak dat je voorzichtig bent met wat je communiceert en dat je je bewust bent van het effect van je woorden. Hein is een grote trainer in België, hij moet weten dat hij een autoriteit is en dat zijn woorden gewogen worden. Ik begrijp sommige trainers wel wanneer ze in de pers uit hun rol schieten. Het is de druk van het werk, het aansturen van het team, het zoveelste interview met dikwijls dezelfde vragen. Maar een trainer moet zich eerst en vooral als de baas correct gedragen. Ik zie dat Hein geregeld cynisch is, dat hij België al het trainerskerkhof van Europa noemde. Maar feit is ook dat trainers vaak te snel in een nieuwe job stappen, zonder te weten waaraan ze beginnen, zonder met elkaar duidelijke afspraken te maken over hoe ze precies samen een visie zullen schrijven. Sowieso vind ik veel clubs tekortschieten in de begeleiding van hun trainers qua media en exposure. Het is heel belangrijk dat er iemand is om die media- en communicatievraagstukken te managen. Ik roep clubs op om daar met trainers regelmatig een item van te maken en daar iemand naast te zetten om feedback te kunnen geven op die communicatie en ze te evalueren, omdat dit gewoon ontzettend belangrijk is. Veel clubs weten mij te vinden.’
