Belg, geboren op 30 juni 1988 in Ottignies. 1,79 meter – 79 kilo. Profiel: de vrome.
J oachim Mununga: “Voor de ontwikkeling van mijn persoonlijkheid was het een zegen dat ik als amper vijftienjarige door Philippe Saint-Jean bij de A-kern van Tubeke werd gehaald. Als kind tussen al die volwassenen moeten knokken voor een plaatsje, dat maakte me mentaal harder. Ik moest leren te verliezen, beginnen te spelen voor geld, mijn plaats in de maatschappij nog zoeken én als prof leven. Dankzij die contacten met ouderen ontdekte ik snel waar het allemaal om draaide: hard werken, nooit opgeven en altijd respect tonen. Wie zich egoïstisch gedraagt, zal onherroepelijk worden bestraft, zo werd me altijd voorgehouden.
“Ik was nooit een dromerstype. Ik ben gewoon blij met de kansen die ik krijg. Eventueel succes zal me dan ook niet te snel naar het hoofd stijgen. Ik ben me sterk bewust van de gevaren.
“Het is opvallend dat ik nu anders word benaderd. Terwijl ik in principe niet veranderde. Ik wil mijn authenticiteit niet verliezen. Mijn bagage probeer ik uit te wisselen met mijn kennissen. Met Xavier Chen, die voor advocaat studeert, praat ik ook graag. ( grijnst) Ik kan me intellectueel dan nog wat verdiepen. Het gebeurt wel eens dat ik ook bepaalde studieboeken van mijn vriendin lees, die bezig is aan haar derde jaar vertaler-tolk. Ik versta daardoor al iets gemakkelijker Spaans en Portugees. Mijn Engels probeer ik te onderhouden op de club.
“Op mij kan je altijd rekenen, ik ben heel trouw. Dat weet ook mijn vriendin, die van Italiaanse afkomst is. Het blijft iets interessants, want mijn roots liggen in Congo, maar ik ben honderd procent Belg en een groot gedeelte van de familie van mijn moeder woont nog in Italië. Dat is geen toeval. Ik voel me een echte Europeaan.
“Wie doorzet en volhoudt, wordt altijd beloond. Aan die gedachte blijf ik me vasthouden. ( toont fier een paternoster) Ik ben heel gelovig en schaam me daar niet voor. Mijn katholieke overtuiging zegt me dat God een bepaalde weg uitstippelt die ik moet volgen. Maar de beproeving van het leven, die moet ik zelf doorstaan. Heel regelmatig trek ik daarom nog naar de kerk om te bidden. God helpt me in alle omstandigheden, hij wil dat ik slaag en biedt me daarom hulp en steun.
“Ik zou later graag mijn kennis doorgeven aan jongeren. Misschien via een managementfunctie of als sportief raadgever. Ik werd al een paar keer gevraagd om tijdens de vakantie een jeugdkamp te bezoeken. Dat sla ik nooit af. Mocht het mogelijk zijn, wil ik een liefdadigheidsorganisatie uit de grond stampen. Ik ben bezig met de toekomst. Mijn vader, die boekhouder is, beheert mijn geld. Misschien dat ik binnenkort wel investeer in vastgoed.
“Ik ben een winnaar, zelfs als ik Xbox speel met mijn vrienden of bij een gewoon spelletje kaarten. Soms blijf ik tot twee uur na de training hangen om toch het stomste spel te winnen. Ik zie die mentaliteit ook terug bij mijn neefje van twee jaar. Prachtig! Ik hoop ooit vier kinderen te hebben en hen die waarden door te geven.” S
door frédéric vanheule – fotografie: Jelle Vermeersch
