Geboren : 13 mei 1981, te Tremblay-lès-Gonesses, Frankrijk
Vriendin : Sanny La Plaije
Waar liggen je roots ?
Jonathan Joseph-Augustin : “Ik ben geboren in een banlieu van Parijs, maar mijn ouders zijn afkomstig van Martinique. Dat is een eiland kort bij Centraal-Amerika. We keren er nog geregeld terug. Ook Lilian Thuram en Thierry Henry hebben wortels in die streek, trouwens.”
De Afrikaanse cultuur van je Ivoriaanse ploegmaats deel je dus niet ?
“Natuurlijk zijn er wel gelijkenissen. Het eten en de muziek lijken op elkaar, maar op het gebied van mentaliteit verschillen we toch wel een heel stuk. Ik ben veel directer – de Franse stijl, zeg maar – terwijl bij hen een lossere sfeer heerst. Zij denken meer aan feesten dan ik. Maar ik denk niet dat het met huidskleur te maken heeft, elke persoon uit een ander land heeft sowieso een andere culturele achtergrond.”
Heb je al van het Vlaams Belang gehoord ?
“In het begin leek het me in Antwerpen zo gezellig met al die verschillende culturen. Ik voelde me zoals in Parijs. Tot we op Germinal Beerschot speelden, daar hing echt een vijandige sfeer en de dingen die naar onze Afrikanen geroepen werden, waren echt niet mooi. Op den duur raak je daaraan gewend, en eigenlijk is dat erg om te zeggen, want in feite mag je aan zulke dingen niet wennen.”
In Frankrijk is de sfeer ook niet helemaal optimaal tussen blank en zwart. Getuige de rellen in de Parijse banlieus.
“Ik ben opgegroeid in zo’n Parijse achterbuurt en ik kan je verzekeren : die onrusten groeien niet voort uit racistische gevoelens, maar uit onvrede met de erbarmelijke situatie van vele gezinnen die daar wonen. Ik vind dat Frankrijk positief reageerde op die rellen.”
Wat is je mening in de affaire rond Zidane ?
“Zijn reactie valt niet goed te praten. Een man met die status moet een voorbeeld zijn, maar eigenlijk ben ik dat accidentje al vergeten, Zidane blijft een grote meneer. Zelf ben ik ook al meermaals uitgedaagd op een veld, maar ik leerde kalm te blijven en eens te lachen met die opmerkingen. Uiteindelijk zijn die racisten de verliezers, zij leven met oogkleppen op.”
Als er in je woning vuur uitbreekt, welk object zou je dan eerst proberen te redden ?
“Mijn familiefotoalbum.”
Wat zijn je hobby’s ?
“Ik probeer af en toe te lezen. Vooral biografieën, zoals die van Lilian Thuram en Martin Luther King. Voorts kijk ik veel televisie en luister ik naar muziek. Naar exotische liedjes uit Martinique, naar Franse rap of zelfs naar jazz. De laatste maanden kruipt er bovendien een pak vrije tijd in Engelse les.”
Welke ringtone heb je op je gsm ?
“Dat hangt ervan af wie belt ; ze zijn gepersonaliseerd. Als mijn vriendin, Sanny, belt, dan klinkt er een Frans rapliedje.”
Vorig jaar werd je vader, maar kort na de geboorte stierf je zoontje. Het moeilijkste moment in je leven, vermoed ik ?
“Mijn zoontje had van bij de geboorte hartproblemen, amper zes dagen oud werd hij geopereerd, maar zonder succes. Uiteraard was dat verlies een harde klap. Sanny en ik hebben veel met elkaar gepraat en besloten dat het leven doorgaat. Uit die tegenslag haalde ik juist kracht om verder te knokken. We kijken nu wel anders aan tegen het leven. Als je zoiets meemaakt, geniet je nog meer van elk moment. Mijn vrienden vingen me goed op, maar het thema blijft tot op vandaag een heikel punt dat iedereen liefst ontwijkt.”
Ben je gelovig ? En zo ja, hoe blijf je geloven in een God na zo’n persoonlijke tragedie ?
“Ik ben praktiserend christen. En ja, ik blijf geloven in God. Oké, dat verlies was hard, maar Hij zorgde ook al voor veel moois in mijn leven. Trouwens, in november verwachten mijn vriendin en ik een dochtertje.”
Mooi zo. En proficiat !
MATTHIAS STOCKMANS
