Maandag ontvangt RC Genk het Cercle Brugge van Glen De Boeck, de trainer die zeven maanden geleden in de overtuiging leefde dat hij de nieuwe trainer zou worden in de Cristal Arena. Ronny Desmedt (en níét Lorenzo Staelens) zou hem vergezellen als assistent. Een vier uur durend gesprek ten huize van Jos Vaessen, toen nog de voorzitter van de raad van bestuur, had direct elke twijfel weggenomen bij De Boeck. Tot hij, in tegenstelling tot wat hem zou zijn verzekerd, vernam dat Genk ook met Hein Vanhaezebrouck praatte. Een bezoek van Sef Vergoossen bij hem thuis in Antwerpen stelde hem vervolgens weer gerust. “Het zag er positief uit voor hem”, geeft Vaessen toe. “Dat gevoel hadden Harry Lemmens en ik toch. Maar als er meer kandidaten zijn, moeten er keuzes worden gemaakt. Ik ben niet verantwoordelijk voor De Boecks conclusies: die heeft hij zelf getrokken.”

Vandaag is duidelijk dat de Cercletrainer te snel zijn wensen voor werkelijkheid nam. Toen hij zich realiseerde dat Vaessen niet langer bij machte was zijn persoonlijke voorkeur door te drukken, voelde hij zich in zijn trots gekrenkt en trok zijn kandidatuur in. De volgende dag zou Vaessen naar Frankrijk zijn gereden om er Standardtrainer Laszlo Bölöni te ontmoeten. “Als iemand dat zegt, liegt hij”, aldus Vaessen. “Het is absoluut niet waar. Er is wel contact geweest, maar we hebben niet samen aan tafel gezeten. Wij hadden duidelijke signalen ontvangen uit de omgeving van Bölöni dat hij openstond voor iets anders. Dus heb ik hem gebeld. Hij reageerde positief, maar wenste niet op korte termijn te beslissen. Omdat ik ook niet het gevoel had dat hij zeker voor ons ging kiezen, hebben we het daarbij gelaten.”

Een dag later koos Genk dan voor Vanhaezebrouck. “Ik ga geen polemiek opstarten”, zegt die in de aanloop naar het onderlinge duel maandag. “Zo zit ik niet in elkaar. Bovendien vind ik Glen De Boeck een heel goede trainer. We zaten samen op de Pro Licence en hebben veel respect voor elkaar. Maar als een club een trainer zoekt, is het niet meer dan logisch dat ze met verscheidene kandidaten praten.”

Behalve wegens beide trainers wordt Genk-Cercle om nog een andere reden bijzonder. Drie spelers wisselden deze zomer van kamp: Hans Cornelis (uit de gratie van Vanhaezebrouck) en Jelle Vossen (amper speelminuten) trokken naar Cercle, Thomas Buffel (verstoorde relatie met De Boeck) maakte tegen wil en dank de omgekeerde beweging. Beide trainers proberen nu het ongelijk van de ander te bewijzen. In Lokeren liet Vanhaezebrouck Buffel in zijn geliefde 4-4-2 spelen. “Buffel mag hier de beste speler van het jaar worden, dan nog zal ik Glen De Boeck een goede trainer blijven vinden”, houdt de Genktrainer vol, niet zonder het toch weer voor zijn systeem op te nemen. “Ik vond Buffel niet slecht in Lokeren, maar zeker niet beter dan in het andere systeem. Integendeel, ik vond het zelfs vlotter gaan in 3-4-3 omdat hij er makkelijker de andere spelers vond.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content