Nooit eerder was de heerschappij van Justine Henin-Hardenne zo overduidelijk. Zonder setverlies en zonder haar beste tennis toch naar haar derde kroon op Roland Garros. De gravelkoningin regeerde met ferme hand.
“Zij is een klasse beter”, wist Kim Clijsters. “De beste gravelspeelster ter wereld”, meende SvetlanaKuznetsova. De superlatieven vlogen Justine Henin-Hardenne rond de oren en waren allemaal op hun plaats. Net zoals Roger Federer en Rafaël Nadal speelde ze graveltennis in een andere categorie dan de rest van het circuit. Zonder haar beste spel te moeten bovenhalen, won ze al haar partijen op routine in twee sets. Haar triomf op Roland Garros werd de triomf van de aanpak. In elke wedstrijd vond de pas 24-jarige Waalse het noodzakelijke tennis tijdens de belangrijkste momenten. Haar 26ste toernooizege uit haar loopbaan is haar vijfde grandslamoverwinning, maar zal door Henin-Hardenne vooral onthouden worden als haar derde Roland Garroskroon. “Dit is en blijft een speciaal toernooi voor mij.”
Noch van haar gevreesde kwartfinale tegen Nadia Petrova – de Russische blesseerde zich net voor aanvang van het toernooi en geloofde niet in haar kansen – noch van de zo gehypete shock met Kim Clijsters had de Waalse superprof last onderweg. Vooruit gestuwd door de naar perfectie strevende trainer, Carlos Rodriguez, was Henin-Hardenne de enige speelster die modern graveltennis op de baan kon brengen. Het verschil was nooit zo duidelijk als in de halve finale tegen haar rivale én nieuwe vriendin, Kim Clijsters. “Ik merkte dat het niet liep zoals het hoorde”, zei de Limburgse. “Dus moest ik iets anders proberen. Ik ben dan niet de speelster die serve-and-volley-tennis uit de hoed tovert. Ik ga nog wat meer voor de lijnen, met alle risico van dien.”
Het verschil in visie tussen de twee clans kwam daarmee nog maar eens tot uiting. Henin-Hardenne was perfect gebrieft over hoe ze Clijsters kon pijn doen én had het talent en de mentaliteit in huis om dat op zo’n belangrijk showtoneel ook tot uitvoering te brengen. Bij Clijsters bleek er na plan A geen plan B – of een coach die er haar op kon wijzen – voorhanden. Plan A volstaat immers in 99 procent van de gevallen tegen een ‘normale’ tennisspeelster. Niet tegen een supervrouw als Justine.
In de finale werd de heerschappij van Henin-Hardenne nog eens losjes onderstreept. Ook nu gaf ze de indruk niet helemaal fris te zitten. “Slaaptekort speelde me parten de laatste dagen. Ik voelde me meer en meer vermoeid”, moest ze toegeven. Groots tennis viel er in de eindstrijd dan ook niet te zien. Maar Henin-Hardenne heeft ondertussen een niveau van professionalisme bereikt dat zijn gelijke niet kent. Ze bijt zich in dit soort omstandigheden nog wat vaster in de materie en gaat enkel tijdens de belangrijke punten een trapje hoger. Haar ervaring, wedstrijdslimheid en wilskracht maken haar onverwoestbaar. Het was twaalf jaar en van Arantxa Sanchez-Vicario geleden dat een speelster nog eens zonder setverlies Roland Garros won. Justine Henin-Hardenne deed het haar na. Net zoals ze tien jaar na de titelverdediging van Steffi Graf in 1995/96 ook tweemaal op rij op het hoogste schavotje mocht in de lichtstad. Juju krijgt stilaan op gravel de allures van haar grote idool. Zes keer won Graf in Parijs. “Niet onmogelijk om dat evenaren”, zei Henin-Hardenne in een zeldzaam moment van zelfbewustzijn. Als de 1.67 meter grote Waalse van blessures gespaard blijft, is het inderdaad moeilijk in te schatten welke directe concurrente haar op het geliefkoosde terrein kan verslaan.
Nadia Petrova deed een gooi naar die positie in de voorbereidende graveltoernooien maar gaf niet thuis op dé afspraak van het jaar. Svetlana Kuznetsova is amper 20 jaar en heeft nog tijd om de jeugdige onbezonnenheid om te zetten in een iets doordachtere wedstrijdaanpak. Kim Clijsters zou, als ze dat zou willen, Justine ook nog kunnen bedreigen, maar lijkt die missie nu toch definitief te hebben opgegeven. Ga er anders maar eens aan beginnen : in haar beste dagen recupereert er niemand beter de onmogelijkste ballen op gravel, heeft er niemand de tactische souplesse om zich constant aan te passen tijdens een match en heeft er niemand de techniek die zowel topspin- als sliceballen niemendalletjes doen lijken. In haar slechte dagen kan Henin-Hardenne bovendien rekenen op haar ervaring, taaiheid en wroetkwaliteiten. Nee, samen met haar nooit aflatende coach Rodriguez. “Justine moet in de cirkel van de kampioen der kampioenen treden”, meende die. Nu al staat ze met haar drie Roland Garroszeges op dezelfde trede als Arantxa Sanchez-Vicario, Monica Seles en de vooroorlogse HildeSperling. Meer succes in de toekomst lijkt enkel een kwestie van tijd. De vijfvoudige grandslamwinnares wil haar bijdrage aan de sportgeschiedenisboeken nog wat aandikken, waarbij Roland Garros als jaarlijks weerkerende uitvalsbasis van haar rijk zal dienen.
Te veel geld en volk
“Het voelt niet goed aan als je beseft dat het enige waar de Franse federatie aan denkt, tickets verkopen is. Ze willen gewoon geld verdienen, ze denken niet aan de spelers.” Maria Sharapova was een van de deelnemers die haar ongenoegen uitte over de eerste start op zondag in de 105-jarige geschiedenis van Roland Garros. Je kan haar geen ongelijk geven (Sharapova had een latere start gevraagd omwille van een enkelblessure). Les Internationaux de France draait rond geld, veel geld. Het vervroegen met één dag van de toernooistart – wat momenteel ook overwogen wordt door de US Open en de Australian Open – had tot gevolg dat er zo’n 30.000 toeschouwers meer door de poorten aan de Porte d’Auteuil wandelden. Bovenop de 424.876 die vorig jaar de weg vonden naar Roland Garros, was er dus weer een nieuwe bron van inkomsten aangeboord. Ook de uitstekende tv-ratings voor de twaalf wedstrijden op zondag, zes mannen- en zes vrouwenwedstrijden, lieten de toernooiorganisatie toe te gewagen van een unaniem succes. De dissonante stemmen van enkele toppers zoals Roger Federer en Carlos Moya werden simpelweg genegeerd. Die spelers vonden het maar niks dat én de traditie van de maandagstart werd doorbroken én hun ritme hiermee werd verstoord. Op een grandslamtoernooi is het de gewoonte om een speeldag af te wisselen met een dag van rust. Federer moest na zijn eerste ronde op zondag pas ’s woensdags opnieuw de baan op. Enkele spelers opperden zelfs dat die extra winst ook verrekend mocht worden in hun prijzengeld. Uiteindelijk verdeelt een gemiddeld toernooi op de ATP- en WTA-tour zo’n 15 procent van zijn omzet onder zijn deelnemers. De grandslamtoernooien houden het op 10 procent. Terwijl ze veel meer geld innen. Met een verhoging van een flinke 5 procent tegenover 2005 – dit jaar was er voor de winnaars 940.000 euro weggelegd – was dat prijzengeld echter ruim toereikend om de malcontenten snel het zwijgen op te leggen.
Het succes en de aantrek van Roland Garros blijft fenomenaal. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de Franse tennisfederatie, de organisator van het gebeuren, probeert zoveel mogelijk winst en zichtbaarheid te genereren. Voor het eerst werden bijvoorbeeld de laatste rondes van de kwalificaties op televisie uitgezonden. Bovendien konden tijdens het tornooi mensen die een ticket hadden voor le court Philippe Chatrier vanaf 17uur hun kaartje inruilen voor een plaatsje op de Suzanne Len- glen en vice versa. Voor de omwisseling werd tussen 1 en 7 euro aangerekend. Ook dat initiatief was een grandioos succes volgens de organisatoren. De volkstoeloop heeft Roland Garros de laatste jaren wel herschapen in één grote file. Het is koppen lopen van begin tot einde. De Franse federatie had de plannen voor een derde stadion met uitschuifbaar dak en plaats voor 15.000 toeschouwers sinds het niet binnenhalen van de Olympische Spelen in Parijs 2012 in de la gestoken. Het ietwat megalomane idee om een deel van de périphérique te overdekken en een soort van brug te bouwen naar het Bois de Boulogne, stootte toch op te veel tegenwerking van de ecologisten en bewoners in de buurt. Toch werd het project opnieuw vanonder het stof gehaald en wordt er nu gemikt op een ander stukje grond in de buurt van Roland Garros, Le Stade Municipal Georges-Hébert, om het derde stadion in te planten. De plannen liggen voor goedkeuring bij de stad Parijs.
FILIP DEWULF
