Woensdag 20/8
Kop in de Gazzetta dello Sport : “Kakà al Milan.” Sport/Voetbal Magazine, onbewogen : “De beste positie van Kakà is aanvallende middenvelder.” Wat je zegt. Kunnen we die knaap niet gewoon Ricardo Santos Leita da Silva noemen, zoals iedereen ? Of Camara ? Op een Camara meer of minder zal het toch niet aankomen. Kakà zeg. Schijtkerel.
Donderdag 21/8
Wij zijn benieuwd wanneer we Roman Abramovich, de nieuwe baas van Chelsea, alleen nog tijdens de bezoekuren en vanachter glas te spreken zullen krijgen. Iedereen weet dat de 36-jarige Siberische oliebaron voor negentig miljoen pond spelers heeft gekocht, maar heel wat minder mensen weten nog hoeveel het pond staat. Om dat te weten moet je om te beginnen opletten dat je de juiste tabel hanteert. Je mag je vooral niet vergissen tussen hoeveel euro het pond staat, en hoeveel pond de euro. Met de dollar is dat nog verwarrender omdat de verhouding daar rond de 1 draait. Nu eens is de dollar minder dan één euro waard, dan weer de euro minder dan één dollar. En de vraag of dat hetzelfde is, is niet in één twee drie beantwoord.
We zullen de oefening een keer maken. Eén euro is 0,70 pond. Wel, begin maar. Hoeveel frank is dan één pond ? Een simpele regel van drie, ja, maar wie kan delen door 0,70 ? En moet je dan daarna vermenigvuldigen met tien of met honderd ? En als we al zouden weten hoeveel euro 1 pond is moeten we dat ook nog vermenigvuldigen met 40,3399. Want ponden kennen we gevoelsmatig alleen in frank. We weten dat het pond vroeger heeft geschommeld tussen zeg maar vijftig en zeventig frank, maar niemand herinnert zich dat het zou hebben geschommeld tussen 1,24 en 1,74 euro.
U begrijpt al wat nu komt : nul twee, vierhonderd tweeënvijftig… Sonck : “Het is helemaal geen regel van drie, dommerik. Als 1 euro 0,7 pond is, dan is 1 pond 1 gedeeld door 0,7 of 1,43 euro. Maal 40,3399 is 57,68 frank. Negentig miljoen pond is dus 5,19 miljard frank. En ik bridge niet met oude maar met jonge madammekes. Salut.”
Meer dan vijf miljard frank heeft die dwaas dus al uitgegeven. Let op onze woorden : met zulke mensen loopt het altijd verkeerd af. Het voetbal vreet ze rauw. Het enige wat Abramovich nog moet doen is Ruud Gullit terug naar Stamford Bridge halen. Dan overnacht hij al deze Kerst in een kartonnen doos.
Vrijdag 22/8
Voor wie het leven van de zonnige kant bekijkt, een beperkte groep mensen die onder aanvoering staat van uw scout, valt er elke dag wel wat te lachen. Wij lezen in De Morgen : “Voormalig VTM-programmadirecteur Jan Huyse vond in een vorige carrière bij Supersport dat Stef Wauters niet geschikt was voor presentatiewerk.” Wie kan dit lezen zonder onder de sofa te glijden ?
Zondag 24/8
Bij Racing Genk hebben ze de stommiteit van het jaar al begaan in het tussenseizoen. Niet door de verkoop van Sonck-Dagano-Skoko, maar wel door het afgelasten van de familiedag. De kern was te laat volledig. Geen barbecue met spelers en vrouwen en kinderen bij Sef Vergoossen in de tuin, geen zakdoekleggen of nachtwandeling langs de Geul, geen ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet… dat gaat zich wreken.
“Als ik in oktober een vrouw op de club zie en ik weet niet van wie ze is, dan zijn we slecht bezig”, liet Vergoossen, enigszins cryptisch, aan Het Laatste Nieuws weten. Die familiedag dient overigens niet om aan teambuilding te doen, ruimt Sef een hardnekkig misverstand uit de weg, maar om het kennismakingsproces te versnellen. “Een speler moet voor zijn ploegmaats een mens worden.”
Onze gedachten gaan hierbij naar Ernst Happel. Nee, beter… naar Valery Lobanowski. Zou die ooit bij hem thuis in de tuin een familiedag hebben gehouden ? Of een tochtje op de Dnjepr ? Om het kennismakingsproces te versnellen ? Vermoedelijk niet, maar bij Dynamo Kiev zijn de spelers dan ook nooit mens geworden. Vandaar dat die ploeg zo goed was.
door Koen Meulenaere
‘Kakà al Milan.’
