De verkoop van abonnementen liep bij AA Gent als een trein. “Toen ik hier aankwam op de maandag dat nieuwe abonnees plaats konden bestellen, kon ik de parking niet op”, zegt commercieel manager Patrick Lips. “Er hebben hier mensen gewoon gekampeerd om een plaats in tribune twee te kunnen hebben. Nooit meegemaakt. Om tien uur gingen de loketten open, maar om acht uur stond hier al vier- à vijfhonderd man, vooral jeugd, met een stoeltje en een frigobox. Dat was een van mijn mooiste momenten hier op de club.

“Ons doel was 9000 abonnees en dan zouden we stoppen. Dat heeft te maken met ons stadion: er zijn maar 10.700 plaatsen voor AA Gentsupporters, de rest is voor de bezoekers en je moet je losse verkoop ook nog wat beschermen. Maar de druk was zo groot dat we hebben beslist om boven die 9000 te gaan, maar aan 9500 stoppen we hoe dan ook. En tegen dat de competitie begint, zullen we dat halen. Dat betekent een enorme stijging.”

De evolutie is al jaren aan de gang. “We zijn begonnen met 2000 abonnees, dan zijn we lang op 4500 blijven steken, vervolgens op 6500 en nu zijn we in twee jaar tijd naar 9500 gegroeid. De eerste positieve ‘sprong’ kwam er na het eerste jaar onder Leekens, dan met de komst van Sollied en nu met Preud’homme zien we een spectaculaire stijging. De terugronde van vorig seizoen mag schitterend genoemd worden. Die heeft ons nog meer vaste klanten opgeleverd. In de laatste match tegen Standard – ook al verloren we die – hebben we veel vrienden gemaakt door de hele beleving errond. Want de sfeer in Gent is de voorbije vier jaar geëvolueerd. Ik lees overal dat clubs bezig zijn met sfeervakken, maar ik moet daar een beetje mee lachen. Wij hebben dat dankzij ons fanteam al vier, vijf jaar.

“Tribune drie is ook quasi uitverkocht: we zien dat veel jeugd opschuift naar de bovenvakken. Bij de nieuwe abonnees zitten veel jongeren en families. We halen misschien supporters terug van Club Brugge, maar dat is onze bekommernis niet meer. We zien wel dat jongeren tussen de twaalf en achttien jaar de voorbije vier, vijf jaar zijn beginnen te kiezen voor AA Gent, terwijl ze vroeger naar Club Brugge gegaan zouden zijn. Dat is zeer positief naar het nieuwe stadion toe. Als we nu verhuisd waren, hadden we misschien al aan 13 of 14.000 abonnees gezeten. Ons aanbod is nu nog beperkt – er zijn er die geen abonnement meer nemen omdat de plaatsen hen niet aanstaan – maar in het nieuwe stadion zal dat een moderner en breder assortiment zijn. Want nu zie je dat er voor een plaats in tribune twee bijna letterlijk gevochten wordt. Al wat jeugd is wil daar, achter het doel, zitten.”

De stijgende abonnementen zorgen ook voor toenemende ambities: Gent droomt steeds explicieter van een prijs.

“Had Michel Preud’homme vanaf de eerste speeldag over de kern kunnen beschikken die hij in de winterstop had, dan hadden we misschien mee kunnen doen voor plaats een of twee. De ambities liggen hier zeer hoog: even goed doen of beter dan vorig seizoen en we zijn tevreden. Vorig jaar eindigden we vierde en werden we uitgeschakeld in de beker. Nu groeien we door, dus waarom zouden we niet nog beter kunnen doen? Maar de play-offs halen, blijft de eerste doelstelling.”

De club nationaal op de kaart zetten, blijft een andere doelstelling.

“Er zijn er drie hier in de straat ( de Bruiloftstraat, waar het secretariaat is, nvdr) die naar Standard gaan, maar ik ken geen Gentenaars die naar Zulte Waregem gaan kijken. We komen zeer goed overeen met hen en ze leveren goed werk, maar we zien hen niet echt als een concurrent die supporters afneemt. We merken dat wij in Oost-Vlaanderen de nummer één zijn. We bestrijken de hele provincie en we beginnen ook meer en meer daarbuiten onze tentakels uit te steken. Met een nieuw stadion zullen we dat natuurlijk nog meer kunnen.”