Wat kan Cercle Brugge zonder Tom De Sutter? Winnen op Anderlecht, maar daarmee is veel niet gezegd.
G len De Boeck is niet blind voor de realiteit. Hij zei het zelfs twee keer en dat deed hij niet onbewust. Cercle Brugge had net gewonnen op Anderlecht (1-2), maar de hoofdtrainer-technisch directeur was niet trots op de manier waarop de stunt tot stand was gekomen. Het spel van zijn ploeg was zwak geweest: problemen gekend met het tempo, zelden aan de overkant geraakt, bij momenten slecht verdedigd en vaak slordig uitverdedigd. Een deel van de verantwoordelijkheid nam De Boeck zelf op: het was voor Cercle de eerste wedstrijd sinds 21 december (speeldag 17, SV Roeselare thuis), omdat eerder deze maand uit schrik voor blessures met het vriesweer op zijn vraag de vriendenmatch in Vlissingen tegen FC Utrecht was afgelast.
Cruciale positie 9
Op één plaats is Cercle Brugge gewijzigd in vergelijking met de heenronde: op positie 9, want Tom De Sutter speelt nu voor Anderlecht. De invulling ervan is cruciaal in het spelsysteem met slechts één centrumspits (4-2-3-1): als targetman en diepe spits was De Sutter belangrijk voor de kwaliteit en het rendement van het voetbal van de ploeg. Toen hij vorig seizoen in februari uitviel met gescheurde voorste kruisbanden van zijn rechterknie, hadden we van Cercle het beste gezien, bleek nadien. Op dat moment telde het in de competitie 41 op 60 punten en stond het na een 4-1-zege tegen Standard met één been in de halve finale van de Cofidis Cup. Zonder De Sutter haalde Cercle 19 op 42 en werd het in de terugwedstrijd van de kwartfinale van de beker in Luik alsnog met 4-0 uitgeschakeld. Na zijn knieoperatie en maandenlange revalidatie presteerde hij in de voorbije heenronde met ups en downs, maar toch scoorde hij weer zeven keer.
Vorig seizoen was er geen specifieke vervanger voor Tom De Sutter. Afwisselend koos Glen De Boeck toen voor Oleg Iachtchouk, Kristof Snelders en zelfs Honour Gombami en Stijn De Smet als diepe spits. Met José Carlos Fernandez werd er afgelopen zomer een tweede targetman aangetrokken, maar de Peruaan krijgt weinig of geen speelminuten. Fernandez kent problemen met de snelheid van uitvoering, luidt het. Daarom debuteerde vrijdag Rubenilson Dos Santos Da Rocha, alias Kanu, 21-jarige Braziliaan van Anderlecht. Hij viel vooral op door veelvuldig balverlies. Kanu kan veel beter, merkte De Boeck achteraf op.
Kanu stond aanvankelijk niet te springen om naar Cercle Brugge te komen voetballen. Het liefst wil hij natuurlijk voor Anderlecht spelen, de club waarvoor hij vorige zomer zijn vaderland verliet en waar hij tegen alle verwachtingen in een blitzstart kende. Hoewel aangetrokken als investering in de toekomst, ontpopte hij zich in de voorbereidingsperiode bij afwezigheid van Nicolás Frutos al meteen tot de revelatie en publiekslieveling. Kanu bleek sterk, snel en vaardig te zijn, was aanspeelbaar over de grond en in de lucht, scoorde en liet scoren. Maar hij kende snel een terugval, raakte overbelast en geblesseerd en onderging in augustus een knieoperatie.
Tegen BATE (in de tweede voorronde van de Champions League) was Kanu mee ten onder gegaan. Te snel had hij het gewicht van de aanval moeten dragen. Bovendien, hij kan veel, hij kan een topper worden, getuigden ploegmaats, maar: is hij wel een diepe spits? Hij zakte te ver terug, voetbalde te graag mee, kwam te weinig in scoringspositie. Hijzelf was alleszins heel duidelijk: hij is geen diepe spits, verklaarde hij, het liefst zwerft hij rond een diepe spits om dan met zijn linker uit te halen.
Anderlecht lichtte de optie in zijn proefcontract en stelde hem zes maanden ter beschikking van Cercle Brugge. In elk geval: ook bij Cercle is hij diepe spits. Kanu (1,90 meter, 85 kilo) beschikt over veel kwaliteiten van een diepe spits, maar mist nog de vorming en de ervaring. Tom De Sutter, gewezen offensieve middenvelder, maakte bij Cercle hetzelfde proces door. Ook hij werd er als aanvaller gevormd in een veldbezetting en een positiespel met slechts één centrumspits. Zo kneedt Glen De Boeck in Brugge dus diepe spitsen voor Anderlecht.
De schaduw van Club
Cercle Brugge wil naar de top. The only way is up. Het is de boodschap die voorzitter Frans Schotte verkondigde op de nieuwjaarsreceptie. Cercle wil nóg sterker worden, nóg beter presteren en nóg hoger eindigen. De terugronde zóú nog beter worden, beloofde Glen De Boeck na de heenronde. “De terugronde kán beter worden,” concludeerde hij na de wedstrijd op Anderlecht, “maar dan moet de kwaliteit omhoog.” De Boeck pleit voor investeringen om die grote, door hemzelf aangezwengelde ambities waar te kunnen maken. Hij wil er een verdediger, een middenvelder en nog een spits bij. Na de verkoop van Tom De Sutter aan Anderlecht voor naar verluidt 3,1 miljoen euro is er alvast budgettaire ruimte voor.
Vijf spelers trok Cercle Brugge afgelopen zomer aan. Arnar Vidarsson, José Carlos Fernandez, Patrick Lane, Jo Coppens en Thomas Buffel. Alleen laatstgenoemde is basisspeler. Daartegenover staat dat door de komst van Buffel het rendement van Stijn De Smet daalde. Vrijdag in het Constant Vanden Stockstadion stond hij op de rechterflank weer in zijn schaduwzone te spelen. Je zag en voelde hem lijden.
Deze week woensdag ontvangt Cercle Brugge Sporting Charleroi, op 13 januari uitgestelde wedstrijd 5 van de achtste finales van de Cofidis Cup. Als het wint, wacht in de kwartfinales het in de Jupiler Pro League laatst geklasseerde SV Roeselare. Na de uitschakeling van Standard, Club Brugge en Anderlecht is de beker van België voor het o zo ambitieuze Cercle een unieke gelegenheid om uit de schaduw van Club te treden. Versterking is ongetwijfeld op komst. S
door christian vandenabeele – beeld: reporters
