‘Vercauteren brengt mij rust bij’

Met een afstandsschot zoals alleen hij het kan trappen opende Kevin De Bruyne zondagavond tegen AA Gent de score voor KRC Genk. Met een paar passes over vijftig meter erbovenop leverde hij een dijk van een wedstrijd af.

Was Genk nu zo goed of Gent zo zwak?

Kevin De Bruyne: “Ik denk beide. Wij hebben goed gespeeld, maar Gent was iets zwakker dan verwacht: normaal zijn ze goed als ploeg, maar nu lieten ze veel ruimte tussen de linies en daar hebben wij hen pijn kunnen doen.”

Jij liet je telkens slim terugzakken, waardoor Myrie op den duur niet meer wist waar hij het had.

“Je moet altijd kijken wat de tegenstander doet. Soms stond hij heel diep en lag de ruimte in zijn rug, soms bleef hij achterin en kon ik komen. Variatie brengen is altijd lastig voor een tegenstander. Je ziet dat de automatismen beter worden dan vorig jaar, we raken beter op mekaar ingespeeld.”

Je gaf eerder in een kranteninterview na geruchten over een transfer naar Anderlecht aan dat je bij Genk blijft, ’toch zeker tot de winterstop’.

“Eigenlijk speelt dat niet in mijn hoofd – ik heb daar zelf nooit veel over nagedacht. Ik denk dat ik het seizoen ga uitdoen bij Genk. Ik ga op zoek naar een appartement in Limburg en ik ben hier graag, dus waarom vertrekken?”

Bijvoorbeeld omdat Genk door de financiële beperkingen dit seizoen niet werd aangekondigd als de ploeg die de top gaat bestormen.

“Dat zou kunnen, maar we spelen beter dan vorig jaar. We ambiëren de top zes en je moet je niet op een positie vastpinnen, maar dat kan zeker lukken. We spelen beter voetbal dan in play-off 2, vind ik, iets efficiënter. We vinden elkaar in aanvallend opzicht heel goed. Eigenlijk heel de ploeg.”

Wat brengt Vercauteren je bij?

“Veel ervaring. Hij stuurt van alles bij. Hij heeft een grote invloed op mij, want ik ben soms nog jeugdig en onbezonnen. Hij brengt mij rust bij en leert mij mijn krachten doseren ook – ook al zit dat van nature niet in mij. Soms doe ik te veel en dan is mijn pijp te vroeg uit.”

Je bent onlangs negentien geworden, voel je je ook negentien?

“Ik voel me nog jong en ik ben nog altijd de jongste veldspeler in de ploeg. Ik voel me nog geen vijfentwintig en gelukkig maar.”

Op je antwoordapparaat is het een kinderstemmetje dat vraagt om een boodschap in te spreken.

“Dat ben ik zelf. Ik heb dat ingesproken toen ik elf of twaalf jaar was en ik heb het nog nooit veranderd.” ( grijnst)

Dan ben je gelukkig nog jong van geest.

RAOUL DE GROOTE

‘Je ziet dat de automatismen beter worden.’