Snuit je in papieren of in stoffen zakdoeken?

“Sinds ik mijn vrouw leerde kennen, gebruik ik enkel nog papieren zakdoekjes. Dat is veel properder. Vroeger waren er thuis alleen stoffen. Als kind weet je natuurlijk niet beter. Toen moest ik telkens op zoek naar een nog ongebruikt hoekje op mijn zakdoek. Na de vijfde keer kleefde die helemaal aaneen. Zo stak ik die weer in mijn broek … Er zijn nog wel dingen die ik onder impuls van Christina anders doe. Ik ga nu bijvoorbeeld bij élk toiletbezoek zitten. ( lacht)

“Als ik in een wc kom die echt vies is, zet ik me er niet op. Dan zoek ik liever buiten een boom. Sowieso ben ik op het vlak van hygiëne tegenwoordig nogal secuur. Ik moet het goede voorbeeld geven aan Josh, die in februari vier wordt, en Lenn, die op 29 juli geboren is. Als de papa zijn handen niet wast nadat hij naar het toilet is geweest, waarom zouden zij dat dan wel moeten doen?”

Kan je EHBO toedienen?

“Nee. Eigenlijk is dat een schande, zeker omdat ik kinderen heb en later graag met jongeren zou werken.”

Bij wie zou je graag eens mond-op-mondbeademing toepassen?

“Bij Heidi Klum. Zo ziet mijn vrouw er een beetje uit.”

Voor wat dient een geodriehoek?

“Ik gebruik die om voetbalveldjes te tekenen voor de trainerscursus die ik volg. In de wiskundeles diende die om hoeken te meten. De sinus, de cosinus, de tangens, de cotangens, met die zaken kon ik wel overweg. Vraag me nu niet meer de definities, maar ik weet wel nog dat je bij die berekeningen meestal 0 of 1 uitkwam. Of -1, dat kon ook.

“Eigenlijk beviel wiskunde me al vanaf het moment dat we begonnen te hoofdrekenen. Dat zit er nog altijd wat in. In de auto doe ik het soms voor mijn plezier. Als ik op weg van Genk naar Venlo bijvoorbeeld een bord zie waarop staat dat ik nog 55 kilometer moet afleggen, dan kijk ik naar mijn snelheid en begin ik uit te rekenen wanneer ik zal aankomen. Op mijn boordcomputer kan ik achteraf checken of ik juist zat. Stomme dingen, maar daar amuseer ik me al eens mee. Een kind vraagt zich soms af voor wat die wiskunde in hemelsnaam dient. Later merk je dat die van pas komt bij dagdagelijkse dingen.”

Wat kun jij volgens Josh beter dan de mama?

( luide lach) “Als ik heel lief kijk en hem genoeg snoepjes toestop: álles. Maar sowieso zou hij zeggen dat ik beter kan vechten. Dat is meestal het eerste wat hij wil doen als ik thuiskom. En vlak voor het slapengaan moet dat ook nog even. Met van die jongensgeluidjes erbij, je weet wel.

“Kleuren en schilderen, dat is dan weer meer het vakgebied van de mama. Zij is de creatieve van ons tweeën. Ik heb twee voeten gekregen om mee te werken, daarbij is het gebleven. Onlangs stak Christina met Josh nog een creatie ineen voor het feest van Sint-Maarten. Bij mijn Duitse schoonouders, in Bottrop, wordt dat mooi gevierd. De kinderen gaan er in groep van huis tot huis om te zingen. Elk kind heeft dan een lantaarntje bij: een met crêpepapier ineengeknutseld figuurtje waarin een lampje hangt. Vorig jaar had Josh een piraat, deze keer was het een leeuw. De liedjes gaan over de achterliggende geschiedenis: een ridder kwam te paard voorbij een arme man zonder kleren. Hij nam zijn zwaard, deelde zijn mantel in tweeën en gaf een stuk aan de bedelaar. Met dat verhaal in het achterhoofd schenken de kinderen in Bottrop het geld dat ze inzamelen aan een goed doel. Dit jaar was dat een kindertehuis in de buurt. Het is een schone traditie, een beetje zoals wij vroeger ‘Nieuwjaarke Zoete’ zongen. Deden jullie dat niet? ( heft aan) ‘Nieuwjaarke Zoete, het varken heeft vier voeten, vier voeten en een staart, is dat dan geen centje waard? Ja, ja, dat is waar. Ik wens u een gelukkig Nieuwjaar.’ Alleen staken wij het geld toen in onze eigen zak.” ( lacht)

In deze rubriek laten we dit seizoen afwisselend een Belgische voetballer uit de Belgische competitie en een Belgische voetballer uit een buitenlandse competitie aan het woord.

KRISTOF DE RYCK

“In de auto hoofdreken ik voor mijn plezier”