In de gebouwen rond het veld van vierdeklasser Schoten wandelt Rik De Roover (68) een beetje wankel door de gangen. Deuren waarop in strenge letters ‘Verboden toegang’ staat, slaat hij met een zwier open. Hij mag dat. Hij is hier materiaalmeester. Hij is hier thuis.

De Roover heeft net de lijnen gekalkt en dat heeft hem afgemat. Zijn ademhaling is niet meer die van weleer. Maar wie hem zou voorstellen om die taak van hem over te nemen, zou gegarandeerd een draai rond zijn oren krijgen. Tot hij erbij neervalt, houdt De Roover vol.

Bij de vraag of dat een speciale techniek vergt, die lijnen trekken, heft de materiaalmeester zijn armen op, om ze vervolgens onmiddellijk weer te laten zakken. “Ik kan dat niet uitleggen”, zegt hij. “Dat is ne pak. Gemakkelijk is het niet. Het minste putje kan de boel om zeep helpen. En als de zon in je gezicht schijnt, zie je geen lijn. Dan moet ge op het gevoel rijden en zit ge er wel eens neffen. (lacht) Gebeurt dat, dan komt het erop aan er met een emmer water en een borstel rap bij te zijn.”

Wanneer De Roover met Schoten meegaat op verplaatsing, gaat hij ter plekke altijd eerst na hoe recht de lijnen daar zijn. Ieder zijn beroepsmisvorming. “En vaak zijn ze even scheef als de mijne”, lacht hij.

In Dendermonde durft De Roover zich ondertussen niet meer te vertonen. Toen Schoten daar enkele jaren geleden een wedstrijd ging spelen, stond hij er in een van de gangen te wachten toen plots de plaatselijke ploegafgevaardigde kwam aandraven met twee bakken gevuld met koffiekoeken. Hij zette die voor De Roover zijn neus op de grond en nam er de bovenste af terwijl hij in het niets mompelde : “En dat zijn die voor Schoten.” Met de ene bak in zijn handen, verdween die man in de kleedkamer van Dendermonde. De Roover dacht : ‘Dat is vriendelijk’, nam de andere bak en zette die in de kleedkamer van Schoten. Na afloop van de wedstrijd begonnen de Antwerpenaren onmiddellijk al dat lekkers vlijtig op te peuzelen. Even later werden ze naar de kantine begeleid, waar voor hen tot hun verbazing nog eens een hele tafel gevuld stond met koffiekoeken en thermossen met koffie.

Tegen de tijd dat ook die verorberd waren, hadden de spelers van de thuisploeg de bak gevonden waarin ze na de wedstrijd normaliter altijd hun koffiekoeken vinden. Hij stond in de kleedkamer van de bezoekers, met enkel nog wat kruimels in.

“Dieven ! Dieven !” weerklonk er op het moment dat De Roover en co hun bus opzochten. “Niemand bij ons wist wat er gebeurde”, blikt de materiaalmeester nog altijd wat verlegen terug. “En ik durfde niks te zeggen. Pas toen we met de bus op de terugweg waren, heb ik uitgelegd wat er gebeurd was … en werd ik vierkant uitgelachen. Maar ik kon toch niet weten dat die man in de kleedkamer van Dendermonde via een trap naar de kantine was gegaan om dat daar voor ons klaar te zetten !”

Volgende week : Izegem

KRISTOF DE RYCK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content