door Koen Meulenaere

Woensdag 27/11

Lang geleden dat we nog iets over de scheidsrechtersstatistieken hebben gelezen, zo melden ons verontruste abonnees. Andere zaken hebben inderdaad onze aandacht gevraagd, maar dat betekent niet dat wij onze vrienden de refs uit het oog verloren zijn. Ernie Kasprzak hebben wij zowaar zelf aan het werk gezien, zij het als vierde man bij Beveren-Lommel. En waar die vierde man in zowat elke match het hele stadion irriteert, was Ernie in al zijn discreetheid een voorbeeld van hoe het ook kan, en altijd zou moeten.

De statistieken dus. Begin dit seizoen mochten wij ons verheugen in de allereerste nul op tien uit de geschiedenis. De gelukkige was Peter Vervecken, gehonoreerd voor zijn kennelijk gewaardeerde leiding in Anderlecht-Gent. Die nul moet een drukfout zijn geweest, want zijn huidig gemiddelde leert dat hij in werkelijkheid zes op tien had gehaald, volgens de normen van de VM-controleurs een uitstekende prestatie.

Die normen liggen zoals u weet nogal hoog. Zelf zien wij één tot twee wedstrijden per weekend, en als wij ons na afloop afvragen wat de scheidsrechter verkeerd heeft gedaan luidt het antwoord doorgaans : niets. Dan kijken wij de volgende woensdag met spanning naar de quotering in VM : zes ! Bekijk de tabel van de gemiddelden, er zijn er slechts twee die nipt een zeven halen. De ene is Benoni Burie, maar die heeft slechts één match gefloten. De andere is Paul Allaerts, algemeen beschouwd als het nummer één, maar in dit blad kreeg zijn foto het volgende onderschrift : “Incompetent, oneerlijk of gewoon pech gehad ?”

Tot vorige week was in 116 matchen maar twee keer een acht uitgedeeld, twee keer aan Allaerts. De merkwaardigste scheidsrechters in het lijstje zijn Luigi Mauro en Geert Meesschaert. Na de 13de speeldag gecrediteerd met nul wedstrijden, nul strafschoppen, nul gele en nul rode kaarten. En nul gemiddelde quotering. Mauro stond ook aan het eind van vorig seizoen, na 34 speeldagen dus, in de VM-tabel met een nul over de hele lijn. Een spookarbiter ! Aan de reguliere redacteurs van VM om dit raadsel voor de lezer uit te klaren. Wij van onze kant eisen van de CSC dat Mauro en Meeschaert hun kans krijgen. De rest kan het toch niet, als onze statistieken iets bewijzen is het wel dat.

Donderdag 28/11

In Luik is op de gezegende leeftijd van 81 jaar bokser Kid Dussart overleden. Voor de tweede keer. De dood van de Kid heeft namelijk een jaar of dertig geleden al eens in de krant gestaan. Tot grote ontzetting van Victor Larcher, de legendarische boks- en wielerchroniqueur van La Meuse. Die was net een nachtje zwaar gaan stappen met Dussart, toen hij bij het krieken van de dag weer thuis kwam en daar in het ochtendblad las dat de man die hij tien minuten eerder thuis had afgekapt de dag voordien eigenlijk overleden was. Victor was op slag terug nuchter, spoedde zich weer naar het huis van Dussart, drukte als een bezetene op de bel, en toen de verdwaasde bokser op de tweede verdieping het raam van zijn slaapkamer openschoof om te zien wie zoveel kabaal maakte, brulde Victor de hele straat wakker met de historische woorden : “Kid, descends ! Cette fois-ci c’est très grave.”

Vrijdag 29/11

Wie wij graag een keer aan het woord zouden horen, zijn de twee buren van de Pfaffs. Je zal toch maar vijftig miljoen hebben neergeteld voor een villa in een rustige buurt, komt Jean-Marie er wonen. Met de hond, Sam Gooris, den Bompa, zeventien auto’s, een beschadigde motor, een helikopter, en om de drie weken een Safarifuif voor driehonderd man in de tuin. Inclusief een giraf of een olifant. Had het aan Lyndsey gelegen, ze had een paar Bengaalse tijgers losgelaten op ‘mijn feestje’. Niemand zal verbaasd opkijken als één dezer dagen de hele buurt in de lucht vliegt omdat bobonne pannenkoeken wilde flamberen en die dekselse Sam bezine in de Cognacfles had gegoten. De familie Flodder does Brasschaat. Eén ding staat vast : als het nog lang duurt met dat zonnebankcentrum van Nicolas en Debby, openen wij er zelf een aan de overkant van de straat.

Wij zijn benieuwd hoe ze bij de Avro de volgende twee citaten van Kelly gaan ondertitelen. Eén : “Den ongd eedin tsalon gekakt.” Twee : “Azee datee kameel zen tjoepen zoe groot zen as die van aa.” Dit laatste was tegen Lyndsey, die vier meter hoog op een kameel door een tent in de tuin reed. Men merkt in het discours van de meisjes toch vaak de opvoedkundige hand van Dirk Abrams, die toen Jean-Marie in München speelde regelmatig oppas was voor de drie gezusters Pfaff. Alleen was er toen nog geen sprake van tjoepen. Toch niet bij de gezusters.