Een heel seizoen lang volgt Sport/Voetbal- magazine vier spelers, in goede en kwade dagen, bij voor- en tegenspoed, tot het tussenseizoen ons scheidt. Lees hun verhaal hier elke eerste woensdag van de maand.

Ronny Gaspercic, Westerlo

“Het is algemeen geweten dat we over een goede ploeg beschikken, maar we moeten er de komende weken in slagen de boog gespannen te houden. Indien we zevende willen eindigen – met onze beperkte mogelijkheden al iets fantastisch – en ons als subtopper profileren, mogen we absoluut niet te veel sleutelfiguren missen. Want hoe verklaar je anders een zege tegen RC Genk gevolgd door een stomme nederlaag bij FCV Dender? De komende weken worden heel cruciaal voor de toekomst, met duels tegen Cercle, AA Gent en Germinal Beerschot. Het kan richtinggevend zijn, om onze sterkte en zwakke punten bloot te leggen. We moeten op termijn hoger durven mikken, naar die vijfde stek.

“Ik vroeg onlangs aan de technische staf om te kunnen spelen, want ik ben weer volledig fit. Maar in plaats van bij de beloften in de weg te lopen, tussen al die jonge gasten, kijken we ernaar uit om een oefenwedstrijd te organiseren met een gemengd elftal. Als doelman heb je echt niet zo veel ritme nodig om er weer volledig te staan. Mocht ik op hetzelfde niveau kunnen doortrainen als nu het geval is, dan staat ‘den ouwe’ er wel weer. Ik moet ook niet direct klaar zijn, want – in alle eerlijkheid – Yves De Winter doet het momenteel prima. De opvolging is verzekerd en het clubbelang staat voorop.”

Balans: 0 wedstrijden.

Killian Overmeire, Lokeren

“Door onze minder gunstige resultaten moeten we toch met een bang hartje de staartploegen wat in het oog houden. Want helemaal zeker van het behoud zijn we nog niet. Vooral die 0-1-thuisnederlaag tegen Club Brugge vond ik bijzonder zuur, om maar te zwijgen over het domme 1-2-verlies tegen Bergen. We spelen altijd goed mee, alleen staat het geluk momenteel niet aan onze zijde. Ik verwijt Mario Carevic absoluut niks, maar normaal gezien is een penalty een uitgelezen mogelijkheid om te scoren. Doordat het loon naar werken en de afwerking wat ontbreken, blijft het moeilijk om wedstrijden te winnen. Het wordt de hoogste tijd om punten te sprokkelen. Tegen FC Brussels, FCV Dender en Charleroi zullen we kleur moeten bekennen.

“Ondertussen legde ik in Leuven medische uithoudingstests af als voorbereiding op de Olympische Spelen in Beijing. Door de hoge vochtigheidsgraad in die zaal – net als de omstandigheden in China – was het heel zwaar. Ik heb alleszins serieus afgezien. Het zal zó belangrijk worden om verstandig om te gaan met je lichaam en zeker voldoende te drinken. Ik kijk ernaar uit, de Spelen blijven iets magisch uitstralen. Hoeveel Belgen kunnen zeggen dat ze er deelnamen aan een ploegsport? Weinig, hé.”

Balans: 4 wedstrijden, 4 als titularis,

1 keer vervangen.

Issame Charai, KV Mechelen

“Met mondjesmaat vergaar ik speelminuten. Misschien niet genoeg, maar momenteel kan ik er weinig aan veranderen en ook geen basisplaats opeisen, want de ploeg draait goed. Stilaan nemen we afstand van de ploegen uit de bedreigde zone, zoals Bergen, STVV en FC Brussels. Dat motiveert. Ik moet wachten op mijn kans, zo leerde ik uit een gesprek met de trainer, die nog altijd vertrouwen in me heeft. Een eerste beloning kwam er al tegen Club Brugge, waar ik als tweede spits voor het eerst sinds lang aan de aftrap verscheen door de blessure van Aloys Nong. Het liep vrij aardig, ik was tevreden over mijn wedstrijd, maar het was niet echt een geschenk om daar meteen voor de leeuwen te worden geworpen. We kenden met het resultaat wat tegenslag, maar mijn eigen inbreng smaakte naar meer. Het was wel efkes zoeken naar de automatismen.

“Ik ben ook heel afhankelijk van ons spelsysteem, dat bij ons wel eens durft te veranderen. In een platte 4-4-2 speelde Ruben Gomez al eens op de rechterflank, terwijl we bij een veldbezetting met drie middenvelders over jongens moet beschikken die niet te veel uitwijken. Dan wordt meestal geopteerd voor Antun Dunkovic als nummer tien. En dat ben ik zeker niet!

“Gelukkig zetten we op basis van onze mentaliteit een stap in de goede richting van een jaartje extra eerste klasse. Winnen op Moeskroen en thuis tegen Charleroi, wat echt moest en waar ik de assist gaf voor de winning goal van Kristof Imschoot, het bezorgde me veel plezier.”

Balans: 4 wedstrijden, 1 als titularis, 3 keer ingevallen.

Mbaye Leye, Zulte Waregem

“Winnen tegen Anderlecht en AA Gent plus een gelijkspel wegkapen bij Germinal Beerschot: de kloof met de topploegen of de seizoenrevelaties is niet meer zo groot. We hervonden de laatste weken onze collectieve blokvorming, toonden aan dat we vanuit een goede organisatie de tegenstanders op een verkeerd been kunnen zetten. Zelf het spel maken, daarvoor missen we iemand die individueel iets kan forceren. Maar met enthousiasme en inzet kan je veel goedmaken. We loeren soms goed op de counter, al kan de efficiëntie voor doel nog iets beter.

“Het deed veel plezier dat ik tegen Anderlecht matchwinnaar werd, want door mijn polyvalentie werd ik door de coach als rechterflankspeler gebruikt. Dat kopbaldoelpunt was une beauté. Ik raakte de bal gewoon perfect, maakte bij die actie optimaal gebruik van mijn snelheid om een fysiek stevige speler als Jelle Van Damme af te troeven. Die handsbal op het einde was stom, ook al gebeurde het onopzettelijk, maar de paal was me gunstig gezind en redde mijn avond. Het enige spijtige is dat ik mijn derde kaart incasseerde en daardoor tegen KV Mechelen niet mocht meedoen. Maar misschien is het goed om mijn lichaam eens te laten rusten en kan dat minimale breukje in mijn kaakbeen volledig herstellen.”

Balans: 4 wedstrijden, 4 als titularis, 1 goal, 2 maal geel.

door frédéric vanheule

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content