De buitenwereld maakt in ijltempo kennis met de innemende, toegankelijke, zeg maar menselijke kant van René Vandereycken. Tot nu toe was die voorbehouden voor zijn spelersgroep. De andere, meer donkere kant kennen de spelers ook wel. Maar dat komt hem vooral goed gelegen om de spontane discipline te verkrijgen. Al één speler één onverdroten woord horen durven uiten over hem ? René Vandereycken is strategie, veel meer nog dan tactisch vernuft. Alhoewel zijn metamorfose voor de buitenwereld ook wel op vraag van Michel Preud’homme zal gebeurd zijn, want net iets te opvallend. Opvallend was ook het debuut bij Anderlecht van Vadis Odjidja. Geen twee zonder drie blijkbaar daar, want na Kompany en Vandenborre de derde jonge half-Belg, half-Afrikaan die op zestien jaar al aan de poort van een grote carrière komt kloppen. Dat belooft voor Anderlecht, maar ook voor Vander- eycken. Als we ons focussen op het WK 2010 – en en passant relaxed de kwalificatie voor EK 2008 afwerken – kunnen we bouwen aan een Belgisch elftal dat tegen dan de wereld kan verbazen. Dat dit met een kleurrijke ploeg zal gebeuren, is nu al een certitude. Want naast bovengenoemde drie hebben we met Ma Kalambay, Vandelannoite, Yulu-Matondo, Haroun, Ogunjimi, Dembele en Ngalula nog een schat aan ‘gekleurd’ talent in de wachtkamer. Hopelijk maken ze niet dezelfde fouten als Emile Mpenza. Want zelfs de schotelantennes van Vandereycken zullen zijn sportief verval niet kunnen stoppen. Oliedollars gaan ook het voetbal meer en meer regeren.
Salou Ibrahim kan tegen dan onze onontbeerlijke diepe spits zijn, als hij Belg wordt en als Dury hem nog kan leren koppen. Met een beetje extra scorend vermogen zal het gevecht tussen Ander- lecht en Club voor deze reus Zulte Waregem veel geld opleveren. Of gaat Lens met hem lopen ? Jaja Coelho en Marco Né zijn alvast te duur spek voor onze bek. Toch wel een slecht teken aan de wand. Standard kon gelukkig zijn smaakmaker wel aan zich binden. Hij – Conceiçao dus – wordt daar straks voor beloond met de Gouden Schoen zeker ? Wie haast op zijn eentje Sclessin week na week doet vollopen, verdient die beloning, ook al is zijn gedrag allerminst voorbeeldig. Dat is dan ook de enige reden waarom het toch nog spannend wordt.
Ook spannend – tot de laatste match – wordt de strijd voor de titel. Zeker nu Wilhelmsson niet vertrokken is en de rust bij Anderlecht lijkt teruggekeerd. En met Club ligt er een niet te onderschatten derde hond op de loer.
Het mag snel weer beginnen !
Wim De Coninck
