Koen Schockaert (25), speler G. Beerschot

Heb je een bepaalde passie ?

“Ik ben heel graag met het hele motorgebeuren bezig. Mijn broer heeft een eigen motorzaak, vandaar waarschijnlijk. Zelf rijd ik met een Honda Fireblade, een ligger, maar ik ben geen snelheidsduivel, hoor. Muziek interesseert me ook. Mijn hobbykamer doet momenteel dienst om mijn dj-talent verder te ontwikkelen ( lacht). Die microbe kreeg ik te pakken via Peter Van der Heyden van Club Brugge. Normaal speel ik enkel voor vrienden, maar af en toe wel eens voor een ruimer publiek. Zelf hou ik van bijna alle genres van muziek, zolang het maar dansbaar is.”

Ga je nog graag uit ?

Discotheken zeggen me niet zo veel meer. Af en toe gaan we na een wedstrijd wel nog eens weg met de ploeg, maar daar blijft het bij. Het komende jaar wordt voor mij trouwens het jaar van de waarheid, want ik wil mezelf echt bewijzen. Ik ben nog lang niet aan honderd procent van mijn kunnen, maar zal er alles aan doen om opnieuw mijn beste niveau te halen en te bewijzen wat ik kan. Mocht het dan toch niet lukken, dan heb ik mezelf in ieder geval niets te verwijten.”

Wat is je ultieme droom ?

“Goh, eigenlijk ben ik geen echte dromer. Maar als ik dan toch één ding mag kiezen… ( Denk even na.) Misschien om ooit nog eens samen met mijn broer te racen. Hij is elf jaar ouder dan ik en heeft dat vroeger nog gedaan. Soms praten we daar wel over, maar dat is alleszins iets voor na mijn carrière. De kans is trouwens reëel dat ik op dat moment samen met hem ook een zaak start in motoren. Ik hou vooral van de vrijheid die je op zo’n machine voelt en de kick die je krijg door ermee te rijden.”

Ben je ook een autofreak ?

“Veel minder. Momenteel rijd ik met een Renault Mégane Coupé, die ik als occasie gekocht heb. Mocht ik ooit de lotto winnen, dan zou een Porsche natuurlijk niet misstaan op de oprit, maar daar lig ik zeker niet wakker van. Ik ben al lang blij dat ik mijn eigen huisje heb. Mijn ouders en schoonzus hebben dat trouwens voor mij geregeld, want ik had het huis eerst enkel op foto gezien omdat ik toen nog in Noorwegen zat. Gelukkig heb ik er nog geen moment spijt van gehad. Ik heb alles wat nodig is : een oprit, een kleine tuin, een veranda… Velen vinden de straatkant een nadeel, maar ook mijn ouderlijk huis staat aan een drukke weg en ik ben dat dus goed gewoon. Echt in de stad wonen zou niets voor mij zijn. Geef mij maar de gulden middenweg tussen de stad en het platteland.”

Hoe breng je een dag zonder voetbal het liefst door ?

“Meestal is dat een zondag en dan slaap ik graag eerst uit. Dat beperkt zich wel tot ten laatste tien uur hoor. Verder ga ik ook graag kijken naar het zoontje van mijn broer, dat nu motorcross doet. Ik ben echt een van zijn grootste fans ! Hij wil soms ook wel eens voetballen, maar hij zit toch nog altijd liever op de motor.”

Hoe kan je Heidi het best omschrijven ?

“Ze is lief, heeft heel veel aandacht nodig, maar ze kan zelf ook heel veel aandacht geven. Ze doet echt alles voor mij. Als ik bijvoorbeeld thuis kom, heeft zij meestal al gekookt. Een mindere eigenschap is haar koppigheid.”

Ben je gelovig ?

“Toch wel een beetje, ja. Tot mijn zestiende ging ik zelfs wekelijks samen met mijn ouders naar de kerk. Ik geloof misschien niet echt in God, maar eerder in iets. Als ik het echt moeilijk heb, durf ik toch wel eens een schietgebedje doen. Misschien helpt het, misschien ook niet, maar slechter zal ik er alleszins niet van worden… Bijgelovig ben ik ook een beetje. Ik zal mijn autoradio bijvoorbeeld nooit op volume dertien zetten. Op voetbalgebied probeer ik enkel mijn schoenen steeds op dezelfde manier te binden.”

Heidi Van de Wiele (22)

Hoe heb je Koen eigenlijk leren kennen ?

“Dat was vorig jaar, op het trouwfeest van mijn neef. Ik was daar als familie en Koen was uitgenodigd als vriend. Daar hebben we wel met elkaar gepraat, maar nadien zijn we elkaar weer uit het oog verloren. Net voor nieuwjaar hebben we opnieuw contact gezocht en toen is het vrij snel in orde gekomen. We zijn misschien nog niet zo heel lang een koppel, maar we doen wel heel veel dingen samen. We willen niets overhaasten en zien wel hoe alles loopt. Van samenwonen is nog niet echt sprake, maar ik blijf wel vaak slapen.”

Hebben jullie gezamenlijke hobby’s ?

“Ja, want ik ga ook altijd mee kijken als het zoontje van zijn broer moet crossen. Zelf rijd ik niet met de motor, ik zit liever achterop. Ik denk dat ik te veel angst heb om zelf te rijden. In het begin had ik dat ook als ik gewoon meereed, maar ondertussen is dat gevoel al lang weg. Nu vraag ik soms zelf of we niet even een toertje gaan maken. En verder is er natuurlijk nog het voetbal. Al van voor ik Koen kende, ging ik geregeld samen met mijn neef en enkele kameraden naar Club Brugge kijken. Nu volg ik natuurlijk vooral de prestaties van Koen.”

Zijn er ook nog hobby’s die je alleen beoefent ?

“Eigenlijk reis ik heel graag, maar met het voetbal moet ik dat even aan de kant zetten. Een goede vakantie bestaat voor mij niet enkel uit zand en zee, ik wil vooral veel dingen gaan bezichtigen. Je moet toch iets van de omgeving gezien hebben hé. Voor andere hobby’s blijft er niet veel tijd over, want ik werk ook nog. Aanvankelijk ben ik begonnen als kapster – die studies heb ik gedaan – maar ik bleek allergisch voor sommige producten, waardoor ik noodgedwongen naar iets anders moest uitkijken. Momenteel werk ik voor de stad Aalst. Ik doe daar administratief werk en dat valt heel goed mee : tof werk en toffe collega’s.”

Wat zijn Koen zijn goede en slechte eigenschappen ?

“Zijn slechtste is zeker zijn koppigheid ( lacht), maar ja, dat zegt hij van mij ook hé. Soms is dat misschien moeilijk, maar als we ruzie maken valt dat best mee, hoor. Wij kunnen nooit langer dan tien minuten kwaad blijven op elkaar, op dat vlak is die koppigheid er absoluut niet. Voor de rest is hij ontzettend lief en sympathiek. Hij probeert ook altijd om de dingen vanuit mijn standpunt te bekijken om me beter te begrijpen.”

Hoe beleef jij Koen zijn beroep ?

“Ik pas me aan. Soms is het nog moeilijk omdat een relatie hebben met een profspeler toch heel anders is dan een andere relatie. Koen heeft veel verplichtingen waar je eigenlijk niet bij stilstaat. Zo zijn er buiten de wedstrijden en de trainingen ook nog supportersavonden, verplichtingen ten opzichte van de sponsors, verplichte uitstapjes in clubverband… Maar het went wel hoor. Er is momenteel nog niets waar ik absoluut niet mee om kan.”

Is Koen iemand die zijn problemen mee naar huis brengt ?

“Nee, en dat is soms wel lastig. Ik merk het wel als hij ergens mee zit, maar hij wil er dan meestal niet over praten. In het begin probeerde ik het dan toch uit zijn mond te sleuren omdat ik hem wil helpen, maar ondertussen weet ik al dat ik hem op dat moment beter even laat doen.”

Hoe zie je jullie toekomst ?

“Echte dromen heb ik niet, want ik ben gelukkig met het leven dat ik nu heb. We nemen zoals gezegd alles wel zoals het komt. Het voetbal van Koen is nu gewoon heel belangrijk en dat begrijp ik ook. Ik ben natuurlijk nog jonger dan hij, maar ik heb zeker niet het gevoel dat ik nu bepaalde dingen mis. Ik heb mijn jeugd gehad en geniet nu nog steeds. Vroeger werkte ik in een swingcafé en nu geniet ik van een rustig avondje thuis voor de televisie.”

door Ilse Peleman