De appel valt niet ver van de boom. Dat spreekwoord geldt bij uitstek voor Kristof Snelders (die op 5 september 33 wordt). Zijn vader Eddy zit sinds jaar en dag in het voetbal, speelde tussen 1975 en 1997 liefst 590 wedstrijden in eerste klasse (en maakte daarbij 97 goals) en is ook een succesvol bouwpromotor. Kristof, vanwege zijn snelheid ook weleens Snellie genoemd, trad in de voetsporen van zijn vader en speelde 220 wedstrijden in eerste (met 40 goals) tussen 1999 en 2009.

‘Mijn pa en ik hebben uiteindelijk zelf het pad gevolgd van pappie René‘, vertelt Kristof. Die heeft zelf gevoetbald en hij richtte eind jaren 60, samen met zijn compagnon Jos Verhaegen, de firma Versnel op – een samentrekking van hun beider namen. ‘Van vader op zoon hebben we voetbal en immobiliën gecombineerd. Mijn voorgangers hebben nog de gouden periode gekend in de bouw, terwijl ik nu de crisis meemaak. In 2011, toen ik bij de firma kwam, hebben we enkele goede krachten moeten laten gaan omdat er te weinig werk was. Gelukkig is sinds enkele maanden het einde van de tunnel in zicht. Gaandeweg hebben we onze business verruimd: Versnel staat niet langer meer synoniem voor nieuwbouw, we doen nu ook renovaties. Daarnaast leveren we ook keukens en sanitair via ons filiaal Vimmo. We stellen een vijftigtal mensen tewerk.’

Na de uren die hij klopt in de fraaie kantoren langs de Merksemsebaan in Wijnegem, aan het kruispunt van de N170 en de N12, is Kristof Snelders ook nog altijd actief voetballer, zij het in eerste provinciale. ‘In 2012 vroeg mijn jongere broer Philippe of ik me niet wilde aansluiten bij Antonia’, vertelt hij. ‘Omdat we in leeftijd twee jaar verschillen, hebben we nooit in dezelfde jeugdploegen gespeeld. Toch stonden we ooit zes minuten samen op het veld: tijdens de Antwerpse derby in het seizoen 2002/03 speelde ik voor Germinal Beerschot en hij voor aartsvijand Antwerp. Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn aansluiting bij Antonia, want ik vind er weer de spelvreugde van destijds bij de jeugd. Ik speel opnieuw voor de fun, samen met een groep vrienden. En in tegenstelling tot mijn jaren bij FC Brussels (2004-2006) of Cercle Brugge (2007-2009) speel ik nu bijna in mijn achtertuin, want ik woon in Sint-Job-in-’t-Goor en dat is vlak bij Sint-Antonius, de deelgemeente van Zoersel waar KFC Antonia thuis speelt.’

Als speler van de rood-groenen beleefde Snelders zelfs iets waarvan hij nooit had durven te dromen: een comeback op het Kiel. ‘Ik dacht niet dat ik ooit nog eens in het Olympisch Stadion zou spelen’, bekent hij. ‘Vijf jaar lang, van 1999 tot 2004, was dat nochtans mijn tweede thuis. Maar door de fusie van onze reeksgenoot Wilrijk met Beerschot gebeurde dat toch. Ik zal het enthousiaste onthaal door de thuisaanhang niet gauw vergeten, ook al was ik destijds, in mijn laatste maanden bij Beerschot, vaak de schietschijf van de fans. In feite heb ik maar van één ding spijt: dat ik het paars en wit droeg in de periode dat Jos Verhaegen en in mindere mate mijn grootvader er de plak zwaaiden. Volgens de supporters had ik ‘een kruiwagen’ en dat bemoeilijkte de relatie. Ondanks die lastige tijd blik ik met voldoening terug op mijn carrière. Afgezien van die ene periode zou ik het allemaal meteen overdoen.’

DOOR BRUNO GOVERS

‘Ik zal niet gauw vergeten hoe enthousiast ik bij mijn terugkeer op het Kiel werd onthaald .’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content