Kurt Deltour (38) voetbalde zestien jaar bij RC Harelbeke. Een voorstopper ! Samen met Hein Vanhaezebrouck en Joris De Tollenaere maakte hij de opgang van derde naar eerste klasse mee. Club Brugge thuis geklopt, op Anderlecht gewonnen. Intertoto gespeeld tegen Sampdoria. “Mooie momenten”, vertelt hij. “Iedere match in eerste klasse is een mooi moment. Maar het grote minpunt is dat de club niet meer bestaat. Ik heb daar eerlijk gezegd nog altijd hartzeer van. Ik vind het jammer dat er geen band meer is. Ik verwijt het bestuur dat ze de club niet als een goede huisvader gerund hebben. Er is niet op tijd aan de noodrem getrokken. Beter degraderen en met veel streekjongens in tweede spelen dan failliet, toch ? Ik denk dat het een mengeling is geweest van een trainer die bepaalde spelers eiste en bepaalde sponsors die hun financiële beloften niet nakwamen.”

Oud-spelers zien elkaar nooit meer. “De club bestaat niet meer, hé. Er is geen forum en er is ook nog nooit een reünie geweest. Een jaar geleden ben ik naar het kindje van Hein gaan kijken, maar hij was weg om commentaar te gaan geven op Canal+. Typisch iets voor hem. Hij was vroeger ook al diegene die kritische kanttekeningen plaatste bij de trainer. Ik herinner mij een voorval met Marc Millecamps. Het conflict met Henk Houwaart was een ander paar mouwen. Daar speelden andere belangen dan zuiver sportieve. Dat had niet hoeven te gebeuren. Jammer, want het koste ons Europees voetbal. Met Alex Pastoor als libero pakten we op Moeskroen en Anderlecht goals die we met Hein nooit hadden gepakt. We kwamen uiteindelijk één punt tekort.”

Na Harelbeke voetbalde Kurt Deltour nog voor Blankenberge, Wielsbeke en Izegem. Twee jaar geleden stopte hij. “Omdat ik rugklachten had en we een tweede kindje kregen.” Hij werkt als magazijnier bij de stad Izegem, zijn zoon speelt in Ingelmunster bij de miniemen van Sporting West. “Ik speel nog minivoetbal en ga iedere week drie kwartier lopen. Af en toe ga ik nog eens kijken naar Izegem of Lendelede. Daar kan je om vijf voor drie toekomen en bij de rust al eens in de kantine blijven, hé.”

Het is voorbij. Wat blijft, zijn de anekdotes. Een winterstage in de zon zonder voetbalveld, maar met veel lol, ook ’s nachts. Frunza die zijn schoenen vergat. Et cetera. “Wel, onlangs vond ik bij het opruimen van mijn garage een oud schilderij van mij van Nesten terug. Ik heb het opgehangen in het magazijn. En mijn zoon is elf jaar en begint nu foto’s op te hangen. Ik hang tussen Figo en Beckham. Positief, hé (lacht).” (CV)

door Christian Vandenabeele

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content