Vier jaar geleden verraste Griekenland iedereen, maar dat de Europees kampioen zijn titel verlengt, verwacht niemand.

Dolgelukkig was Griekenland al dat het in 2004 aan de eindronde van het EK mocht deelnemen. Voorheen gebeurde dat alleen een keer in 1980, maar toen overleefde het de voorronde niet. Dat Griekenland het EK in Portugal zou winnen, daar geloofde vooraf niemand in, ook de Grieken zelf niet.

Dat het land twee keer naeen op de eindronde van een EK staat, wordt aan één man toegeschreven: de Duitse bondscoach Otto Rehhagel.

Toen Rehhagel in augustus 2001 aantrad, stond Griekenland 61e op de wereldranglijst. Zijn start was desastreus, met een 5-1-nederlaag in Finland, maar de Duitser herpakte zich snel. Na de EK-winst was Griekenland plots nummer zestien op de wereldranglijst. Vandaag trekt het naar het EK als ’s werelds nummer acht.

Bij zijn komst trof Rehhagel alleen maar chaos aan. Hij haalde de grove borstel door de omgeving van het team, professionaliseerde het kader rond de nationale ploeg, bouwde een nieuw team op en kneedde het mentaal en tactisch helemaal om.

Hoewel het titelverdediger is, trekt Griekenland ontspannen naar het EK. Niemand verwacht dat het zijn titel verlengt. Als het de kwartfinales haalt, zal iedereen al tevreden zijn. Net als vier jaar geleden zitten Spanje en Rusland in Griekenlands voorrondegroep. Ongeacht het eindresultaat blijft ‘King Otto’ Griekenlands meest succesrijke bondscoach ooit. Net voor het vertrek naar het EK werd zijn contract nog eens verlengd, tot 2010.

Het team

De sterkhouders van Rehhagels EK-selectie waren er ook vier jaar geleden al bij. De bondscoach bleef vertrouwen geven aan de oude garde, die van de maand op internationaal niveau aan zijn laatste kunstje toe is, al konden diezelfde spelers zich niet plaatsen voor de eindronde van het WK 2006 en vielen ook een paar kwalificatiewedstrijden voor het huidige EK zwaar tegen. Vooral de 1-4-thuisnederlaag tegen aartsrivaal Turkije in de aanvangsfase van de kwalificatie liet in Griekenland een zure nasmaak.

Meteen na die wedstrijd greep Rehhagel in en bracht vier dagen later tegen Malta vijf nieuwe basisspelers in. De moeizame 1-0-zege was de start voor een reeks van zeven overwinningen en één gelijkspel, waarmee de Grieken zich opnieuw plaatsten. Vooral de 0-1-uitzege in Turkije maakte veel goed.

In de 23-koppige EK-selectie zitten tien overlevenden van het vorige EK, waaronder zeven spelers die toen de finale wonnen. Negen van de 23 spelers voetballen in het buitenland, in 2004 waren dat er acht op 22. Hofleveranciers van de selectie zijn Panathinaikos (zes spelers) en Olympiacos (vier).

Tactiek

Otto’s motto is: de ster is de ploeg. Net als de clubteams die hij coachte, steunt Griekenland op een compact collectief, zonder uitblinkers. Basis is de secure viermansverdediging, met daarvoor twee controlerende middenvelders: Konstantinos Katsouranis en Angelos Basinas. Af en toe durft Rehhagel Katsouranis als ouderwetse libero uitspelen. Ook centrale verdediger Traianos Dellas kan die rol aan. In dat geval wordt hij centraal in de verdediging vervangen door Paraskevas Antzas die dan naast die andere mandekker, Sotirios Kyrgiakos, uitgespeeld wordt. Op de flanken mogen Georgios Seitaridis en Vassilios Torosidis zich ook aanvallend uitleven.

Na de 1-4-nederlaag tegen Turkije koos Rehhagel voor een minder behoudende aanpak dan voorheen: sindsdien is een 4-3-3-opstelling zijn favoriete startpositie. In dat geval kiest hij voorin voor een trio dat in de Bundesliga voetbalt: diepe spits Theofanis Gekas van Leverkusen, plus flankaanvallers Ioannis Amanatidis (Eintracht Frankfurt, links) en Angelos Charisteas (FC Nürnberg, rechts).

Sterke punten

Het team speelt al langer samen waardoor de spelers goed op mekaar afgestemd zijn. Ook naast het veld is er harmonie en een goeie sfeer. Het geruzie tussen de ego’s, een vroeger probleem, verstoort de werking niet.

Sterkhouders Dellas, Seitaridis , Georgios Karagounis, Basinas en Charisteas hebben zowel met de nationale ploeg als in clubverband voldoende internationale ervaring om in alle situaties rustig te blijven.

De verdediging staat als een huis, Griekenland incasseert weinig tegengoals. Aanvallend rekenen de Grieken bij stilstaande fasen op de kopbalsterkte van Dellas, Kyrgiakos, Charisteas en Samaras.

Zwakke punten

Het verlies van Vassilis Tsartas kost het team een speler met een ideale laatste pass. Omdat geen andere speler de spitsen zo goed kan bedienen, is het aanvalsspel minder verrassend dan voorheen.

Bij de flankverdedigers is Seitaridis na een lange blessure nog niet topfit en speelt Torosidis als rechtsvoetige tegen zijn voet. Omdat ze aanvallend ingesteld zijn, verwaarlozen ze soms hun verdedigende taken. Op de tegenaanval is de oudere verdediging in snelheid te pakken. Keeper Antonis Nikopolidis is een lijnkeeper die bij het uitkomen nog al eens verloren loopt en soms concentratieproblemen heeft bij makkelijke ballen. S