Laurens De Bock

© BELGAIMAGE

Laurens De Bock (27) wil na mindere passages bij Leeds, KV Oostende, Sunderland en ADO bij Zulte Waregem zijn carrière opnieuw lanceren.

1. Waarom ben je niet geslaagd in Engeland? Lag het niveau te hoog? Heb je zelf fouten gemaakt, ook daarna bij KV Oostende en ADO Den Haag?

‘Ik had de pech dat ik telkens bij clubs belandde die in een negatieve spiraal zaten. Zoals Leeds: ik mocht er meteen starten, speelde met familie en vrienden in de tribune een goeie eerste match tegen Milwall en ondanks 3-4-verlies voelde het fantastisch, die beleving voor een vol stadion. Als dit kan blijven duren, dacht ik…

‘Helaas veranderde de club kort erna van coach ( Paul Heckingbottom kwam in de plaats van Thomas Christiansen, nvdr) en die had het niet voor mij. Ik verhuisde naar de bank, werd dan uitgeleend aan KV Oostende, maar ook daar vielen de resultaten tegen. En dan is het moeilijk om je daar als speler aan te onttrekken.’

2. Niet alle Zulte Waregemfans waren even enthousiast met jouw transfer. Hoe ga je de twijfelaars overtuigen na een mindere periode van goed twee jaar?

‘De twijfelaars overtuigen is niet mijn motivatie. In het voetbal kun je toch niet voor iedereen goed doen. Heb je succes, dan ben je een halfgod, maar als je een moeilijke periode doormaakt, dan laten diezelfde mensen je vallen als een baksteen. Ik wil nu vooral Zulte Waregem iets teruggeven voor het vertrouwen. Alles is hier aanwezig om te slagen, om mijn voetbalplezier terug te vinden, om weer de allerbeste Laurens De Bock te worden. Daarvoor ga ik het onderste uit de kan halen.

‘Conditioneel had ik na de lockdown wel een flinke achterstand, maar ik heb de laatste drie weken héél stevig getraind met fysiekcoach Bram De Winne. En op vrije dagen heb ik thuis looptrainingen afgewerkt. Ik ben nog geen honderd procent, maar zo ver zit ik er niet meer vanaf. Tegen Genk kon ik de 90 minuten al aan, zonder mij te forceren, zelfs in de hitte.’

3. Leeds, waar je nog twee jaar onder contract ligt, betaalt voor een groot stuk nog jouw salaris. Je riskeert dus niet op korte termijn veel minder te verdienen. Kan dat qua motivatie geen remmende factor zijn?

‘Natuurlijk is veel geld verdienen leuk, voetbal is tenslotte mijn job. Maar geld is nóóit een drijfveer geweest. Ik kon indertijd ook naar Rusland en daar nog meer verdienen, maar ik ben daar nooit op ingegaan.’

4. Zou je ervoor tekenen om over tien jaar, op je 37e, je carrière bij Zulte Waregem af te sluiten?

‘Misschien wel. Anderzijds weet je nooit waar je terechtkomt in het voetbal. Ik weet alleen dat ik hier heel gelukkig kan worden. En ik heb geleerd dat als je ergens gelukkig bent, je niet per se dat geluk elders moet gaan zoeken. Je moet blij zijn met wat je hebt, zonder je ambitie te verliezen.

‘Ik voel me ook het best in een vertrouwde omgeving, dicht bij huis, familie en vrienden. Niet dat ik me eenzaam voelde in Engeland – absoluut niet – maar hier in België ben ik als mens gelukkiger. En dat rendeert ook op het veld.’

5. De twee nieuwe assistenten bij Zulte Waregem, Davy De fauw en Timmy Simons, waren bij Club Brugge nog jouw ploegmaats. Heeft dat je al geholpen?

‘De omgang met hen is nu wel anders, gezien hun nieuwe functie. Maar ze kennen mijn kwaliteiten perfect, ook als mens. Zo hebben ze, en ook Francky Dury, mij al heel goed geholpen bij de integratie in het spelsysteem. Wat mij trouwens, als aanvallend gerichte linksback, perfect ligt. De samenwerking met Olivier Deschacht ( als linker centrale verdediger, nvdr), die ik ook al lang ken, verloopt na enkele weken al gesmeerd. We communiceren goed en zijn heel complementair, want met zijn uitstekende positiespel kan Olivier mij in de rug dekken. Dat belooft dus.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content