Na de wedstrijd die Club Brugge een paar weken geleden tegen Standard speelde, verbaasde ex-speler Ulrik le Fevre zich over het armtierige niveau. Toen Christoph Daum op weg naar de persconferentie de Deen passeerde, hield hij even halt. Hij vroeg hem om in het vervolg zijn schoenen mee te brengen. En het klonk niet als een grap.

Het is een van de redenen waarom de Duitser het bij Club Brugge voor bekeken houdt: hij is danig geschrokken van het niveau van de ploeg. En hij was even verbaasd over de geringe belastbaarheid van de spelers op training. Die mopperden binnenskamers over te harde oefensessies. In zo’n klimaat kan Christoph Daum niet werken. Hoeveel mooie woorden er bij zijn afscheid ook werden gezegd, hoezeer hij ook zijn best deed om familiale redenen in te roepen voor dit vertrek, Christoph Daum heeft zich op Club Brugge verkeken. Hij had ook al ervaren dat zijn stem niet doorslaggevend zou zijn in het aantrekken van nieuwe spelers.

Christoph Daum vond bij Club Brugge niet de professionele omkadering die hij had verwacht. Was het ook daarom dat hij zich emotioneel niet zo aan blauw-zwart hechtte en altijd een zekere afstandelijkheid behield? Mensen die Daum goed kennen, viel het op dat de emotionele binding die hij bij andere verenigingen had, bij Club Brugge ontbrak. En al heel snel hadden ze in de gaten dat de Belgische club voor hem niet meer zou zijn dan een tussenstation.

Eén zaak moet je Bart Verhaeghe nageven: hij handelt heel snel. Twee dagen nadat de voorzitter lachend naast Daum zat op een afsluitende persconferentie presenteerde hij met Georges Leekens een nieuwe trainer. Die verbreekt nog maar eens een contract. Het wordt langzamerhand lachwekkend. In vrijwel ieder interview vertelt Leekens dat het nooit om hem gaat maar om zijn werkgever, telkens weer predikt hij correctheid en ethiek, om zijn eigen stellingen en pseudowijsheden dan brutaal te verkrachten.

Georges Leekens is de apostel van de inconsequentie. Het is zijn vaste begeleider in een turbulente carrière. En dat lijkt vreemd want Leekens is intelligent. Er moeten dan ook momenten zijn dat hij moe wordt van zichzelf. Tenzij hij echt leeft in een wereld zonder normen. Nog nooit in zijn carrière heeft Leekens een project afgemaakt. Op het moment dat de laatste fase werd ingeslagen, spurtte hij weg. Zoals nu met de nationale ploeg die, zoals Leekens een paar maanden geleden euforisch riep, het talent had om in 2014 wereldkampioen te worden.

Ronduit beschamend was het om Leekens te horen roepen dat zijn werk bij de nationale ploeg voor 90 procent af was. In welke denkwereld zit je als je zoiets verkondigt? Dan ben je echt niet meer geloofwaardig. Want het avontuur van Leekens bij de Rode Duivels was niet echt succesvol. Ondanks alle opgeklopte verhalen over een gouden generatie werd het EKticket gemist en bij het optimisme dat Leekens verspreidde, kon je op zijn minst vraagtekens plaatsen.

Maar Leekens heeft zichzelf wel meer tegengesproken, door de flair die hij uitstraalt, kwam hij daar altijd mee weg. Van iemand die de nationale ploeg leidt, mag je niettemin waardigheid en een voorbeeldfunctie verwachten. Maar dit blijkt niet meer mogelijk in een wereld vol hypocrisie en opportunisme. En in een milieu waarin dat soort demarches steeds meer schering en inslag gaan worden. Wie binnen de voetbalwereld nu verontwaardiging acteert, gaat het best zelf voor de spiegel staan.

Los van dit alles moet je de vraag stellen of Leekens het juiste profiel heeft om op dit moment Club Brugge te trainen. Hij kan een groep vormen en opbouwen, spelers met zijn studentikoze enthousiasme een goed gevoel geven en de discipline bewaken. Maar de fundamenten liggen er. Club heeft nu een trainer nodig die offensieve accenten aanbrengt en ook tactisch het verschil maakt. Zeker dat laatste is niet de grootste kwaliteit van Leekens.

Vreemd dat Bart Verhaeghe, die innovatief bezig leek te zijn, uiteindelijk voor een conservatieve trainer kiest, voor een trainer van wie je precies weet hoe hij te werk zal gaan. Terwijl de voorzitter zich naar buiten als een Vernieuwer wil profileren. Maar tussen perceptie en realiteit liggen niet alleen in het voetbal werelden van verschil.

Bekijk elke week de vlog van

Jacques Sys op sportmagazine.be

Beluister Jacques Sys elke maandag om

9.10 uur in Lilaleen op Joe FM

DOOR JACQUES SYS

Wordt Leekens nooit moe van zichzelf?