De talentvolle Lokerse middenvelder blikt met gemengde gevoelens terug op het seizoen. En hij richt zijn blik ook even op de toekomst.

K illian Overmeire: “Ik denk dat ik mag spreken van een degelijk seizoen. Nooit eerder speelde ik zoveel wedstrijden en voor het eerst bleef ik ook een heel seizoen van blessures gespaard. Dat zijn de vruchten die ik pluk van een goede voorbereiding.”

Borstelen

“Toch moet ik toegeven dat ik met gemengde gevoelens terugblik op mijn seizoen: enerzijds blij dat ik zoveel speelde, anderzijds blijf ik wat met de vraag zitten hoe ik het er als centrale middenvelder afgebracht zou hebben. Want nu werd ik een heel seizoen als rechtermiddenvelder uitgespeeld. Ik deed mijn werk, maar kwam natuurlijk minder aan de bal. Maar ja, ik doe wat de trainer vraagt en zet me in voor de ploeg. Leekens weet wat mijn favoriete positie is, we hebben daar al voldoende over gepraat. Door op die voor mij ongewone positie te spelen heb ik wel bijgeleerd als voetballer, bijvoorbeeld het met effect borstelen van een voorzet.

“Leekens vond ook dat ik – en eigenlijk heel de ploeg – wat leper en agressiever mocht zijn op een veld. Af en toe een professioneel foutje om een counter te voorkomen, of meer mijn armen gebruiken. Dat zijn zaken die ik probeer op te pikken, want van nature zit dat helemaal niet in mij. Het seizoen van Lokeren werd iets té rustig, té grijs. Misschien is het leuker om wat meer hoogtes en laagtes te kennen dan vijftienmaal gelijk te spelen.

“Mijn selectie voor de Rode Duivels was het hoogtepunt van mijn seizoen, ik heb mij daar veertien dagen écht geamuseerd. Ik genoot van het hogere ritme. Vooraf had ik wat schrik van de negativiteit rond de nationale ploeg, maar – en dat meen ik – die groep hangt heel goed aan elkaar. Mijn contacten met meneerVandereycken waren aangenaam, hij is een zeer aimabele mens. Een dikke week na die interlands is er iemand van mijn familie overleden, meneer Vandereycken heeft me toen opgebeld om me sterkte te wensen en dat waardeerde ik enorm.

“Op emotioneel gebied was dat wel een turbulente maand (november, nvdr): van een hoogtepunt met de nationale ploeg naar een dieptepunt met het verlies van een familielid. Als mens leer je in zo’n periode veel bij, maar zo’n pijnlijke ervaring hou ik liever privé. De dood van een naaste leert je de zaken te relativeren. Ik besef nu nog meer dan vroeger dat mijn familie, mijn vriendin en de gezondheid zoveel belangrijker zijn. Al heb ik me wel serieus opgewonden in die week. Het overlijden gebeurde in de nacht vlak voor de bekerpartij tegen Waasland. Ik was heel erg onder de indruk en had amper drie uurtjes geslapen, maar op aandringen van de club besliste ik toch mee te spelen. We winnen, maar achteraf blijkt een administratieve fout (te weinig spelers uit eigen opleiding op het wedstrijdblad, nvdr) ons de das om te doen. Toen heb ik me wel efkes kwaad gemaakt. Ik was diep gegaan en dan zoiets. Bovendien was de beker de enige manier om nog íéts te maken van ons seizoen.”

Aanbod

“Volgend seizoen wil ik zoals steeds verder evolueren, ik heb zeker nog twintig tot dertig procent groeimarge. Mocht de trainer me weer op de rechterflank zetten? Ik speel liever centraal, maar hij beslist en daar heb ik geen probleem mee. Ik heb bij Lokeren nog een contract tot 2011, maar voor elke ambitieuze speler mag Lokeren geen eindpunt zijn. Dus als er een aanbod komt waar beide partijen zich in kunnen vinden, is een vertrek niet uitgesloten.” S

Killian Overmeire (22) speelde dit jaar 32 van de 34 wedstrijden en verscheen telkens aan de aftrap. Hij scoorde geen enkel doelpunt, gaf één assist en pakte drie gele kaarten. Gemiddelde score: 5,63.

door matthias stockmans