Het is alweer een tijdje geleden dat Romelu Lukaku een interview aan de Belgische media heeft gegeven en – zo gebiedt de eerlijkheid ons te zeggen – het moment is ook niet ideaal. Na de eerste vriendschappelijke wedstrijden in de VS antwoordde Big Rom nochtans maar wat graag op de vragen van de internationale pers. Ondanks het (uitzonderlijke) akkoord met de perschef van Chelsea voor een interview met de voormalige spits van Anderlecht, lijkt Romelu niet echt veel zin te hebben in een praatje. Aan de vooravond van de wedstrijd tegen AC Milan heeft Lukaku net een training van anderhalf uur achter de kiezen wanneer hij ons kruist en zegt dat hij “geen zin heeft in een interview”.

Waarom ontwijk je de media momenteel?

(geïrriteerd) “Omdat ik nu niets te zeggen heb. Ik wil me op mijn spel focussen en zal wel spreken zodra de tijd er rijp voor is, nog voor het begin van het seizoen.”

We willen gewoon wat meer weten over je huidige situatie. Ben je zelf tevreden over je prestaties tijdens deze tournee?

“Dat gaat wel. Ik krijg mijn kans en ik probeer me te tonen tijdens de trainingen. Ik zal wel zien wat er binnen enkele weken gebeurt.”

Heb je niet het gevoel dat er te veel druk op je schouders rust?

“Ik voel geen druk. Ik voel me hier hetzelfde als bij Anderlecht, met dat verschil dat Chelsea honderd keer groter is.”

Heb je de indruk dat men in België te veel van jou verwacht?

“Het spreekt voor zich dat men veel verwacht van de huidige Belgische generatie. Elke Rode Duivel wordt onder druk gezet, maar dat stoort me niet. Ik heb ook geen idee van wat de mensen zeggen. Ik lees geen kranten en volg de media niet echt.”

Niet met de vuist op tafel

Heb je het gevoel dat je bij Chelsea een betere speler bent geworden?

“Toch wel. Ik heb het voorbije seizoen heel wat geleerd. Samen trainen met betere spelers is altijd goed voor je. Maar nu moet ik aan spelen toekomen. Alles zal afhangen van de keuze van de trainer en mijn eigen keuze.”

Het valt op dat je niet bang bent om van je te laten horen tijdens de trainingen en de wedstrijden. Was dat vorig jaar ook al het geval?

“Ik ben volwassener geworden. Dat is normaal. De ploegmaats weten nu ook hoe en wanneer ik de bal wil krijgen en ze kunnen me in de ideale positie voor doel brengen.”

Het kan niet anders dan dat het aanvankelijk moeilijk was om je bij Chelsea door te zetten…

“Neen, op het terrein ontbrak het me nooit aan durf. Ik ben gewoon niet het type dat met de vuist op tafel zal slaan.”

Op welke vlakken moet je nog verbeteren?

“Op een heleboel vlakken. En daar doe ik ook alles aan. Zo moet ik bijvoorbeeld nog slimmer worden wat het positioneren betreft. Zodra ik voor doel sta, lukt het wel. Als ik tussen de palen schiet, is het meestal ook raak.” (lacht)

Heb je het met Di Matteo al over jouw toekomst gehad?

“We hebben daar al over gepraat ja. Ik heb een goede band met hem. Zowel de coach als het bestuur is op de hoogte van wat ik wil. We gaan nu proberen om de beste oplossing voor beide partijen te vinden.”

Vooral de naam Fulham valt vaak…

“Daar kan ik je pas binnen enkele weken antwoord op geven.”

Nood aan duidelijke hiërarchie

Jouw manager, Christophe Henrotay, gaf al te kennen dat je alleen aan een club uit de Premier League zult worden uitgeleend. Wil jij zelf ook het liefst van al in Engeland blijven?

“Ik ben niet naar Chelsea gekomen om in een andere competitie dan de Engelse te gaan spelen.”

Van een terugkeer naar Anderlecht is voorlopig dus geen sprake?

“Neen, naar Anderlecht keer ik pas terug als ik 27 of 28 ben.”

Dat is vroeg voor een terugkeer…

“Oké, 30 of 31 dan. Je mag niet vergeten dat ik al op mijn zestiende in de eerste ploeg stond. Op mijn 31e zal ik dus al vijftien jaar profvoetbal achter de rug hebben.”

Hoe bevalt het leven in Londen je tegenwoordig?

“Ik heb het hier samen met mijn familie erg naar mijn zin. En als ik eens twee dagen vrij heb, kan ik makkelijk naar België terugkeren. Ik heb nog steeds heel veel contact met mijn jeugdvrienden. Ik heb het nodig om hen regelmatig te zien. Met sommige van die jongens ben ik al tien jaar bevriend.”

Wat vond je ervan dat ook Hazard bij Chelsea kwam spelen?

“Dat doet me plezier en ik probeer hem dan ook zo goed mogelijk te helpen bij zijn integratie. En ik ben lang niet de enige. Ook Malouda, Essien en andere anciens doen er alles aan om hem te helpen. Zoals je hebt kunnen zien, kan ik het heel goed vinden met Eden. Hij is niet voor niets mijn kamergenoot.”

Als er bij de Rode Duivels over één positie discussie is, dan is het wel over die van centrumspits. Wat vind jij daarvan?

“Ik vind dat er te vaak gewisseld wordt op die positie. Ik denk dat het tijd wordt dat de bondscoach een keuze maakt en zich daar ook aan houdt. We zullen wel zien wie er tegen Nederland mag spelen…”

Je beseft toch dat je niet meer in de basis staat omdat je ook bij je club geen titularis bent?

“Uiteraard. Ik mis ongetwijfeld die paar kleine dingetjes die je alleen in een match kunt beleven. De voorbije dagen heb ik evenwel regelmatig gespeeld en ik acht mezelf dan ook klaar voor de wedstrijd tegen Nederland. Dat lijkt me het uitgelezen moment om een duidelijke hiërarchie in te stellen. Dat is voor iedereen goed. ”

Ben je blij met Marc Wilmots als bondscoach?

“Natuurlijk. Wilmots is een enorme motivator. Maar uiteindelijk zijn het toch de spelers die de resultaten zullen moeten behalen. De coach bepaalt de te volgen tactiek, maar het is aan ons om die tactiek zo goed mogelijk in de praktijk te brengen.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content