Waarom heeft de ex-kapitein van de Rode Duivels zich weer met volle overgave op de nationale ploeg gestort? Hij is in elk geval gecharmeerd van de stijl van Dick Advocaat.

Terwijl de winter zich in onze contreien langzaam aankondigt, bevinden de Rode Duivels zich al een hele poos in de ijstijd. Dick Advocaat en zijn technische staf moeten de nationale ploeg reanimeren en op weg zetten naar het EK in 2012, maar de spelers bliezen in de wedstrijden tegen Turkije en Estland warm en koud. Marc Wilmots heeft dergelijke schommelingen bij de Rode Duivels al wel eerder meegemaakt en dus begint hij enthousiast aan een nieuw hoofdstuk van zijn carrière.

Hoe is het contact tussen jou en Advocaat tot stand gekomen?

Marc Wilmots: “Ik woonde net de wedstrijd tussen STVV en Genk bij toen rond een uur of tien mijn gsm overging. Het nummer was onderdrukt en ik nam niet op. Enkele minuten later ging hij opnieuw over en toen ik dan toch maar opnam, hoorde ik een man die Nederlands sprak. Er was veel lawaai in het stadion, dus ik kon het niet goed horen. Ik verstond alleen dat hij zei: ‘Met Dick Advocaat.’ Serieus? Ik vroeg hem om wat later terug te bellen, hij deed dat en vroeg of ik de volgende dag niet mee naar Standard-Cercle wou gaan kijken. Hij wilde wat over het Belgische voetbal praten, op dat moment dacht ik gewoon dat hij op zoek was naar wat informatie.”

Maar het bleek om wat anders te gaan …

“Ja, we hadden om zes uur afgesproken in de Holiday Inn van Luik en we hebben daar anderhalf uur zitten babbelen. Ik had mijn leven een bepaalde richting uitgestuurd. Zou ik nu weer op het veld gaan staan? Ik wist het helemaal niet, ik heb nooit een carrièreplan gehad. Omdat Advocaat twee plaatsen had, ben ik met hem mee naar de wedstrijd gegaan. Hij vertelde me dat ik de eerste keus was om zijn technische staf compleet te maken.”

Dat moet je toch plezier gedaan hebben?

“Ik had het helemaal niet verwacht. Het gaat ook niet om mijn persoonlijke eer, ik krijg in de eerste plaats de kans om in een geweldige staf te functioneren. Iemand als Bert van Lingen kent heel veel van voetbal, vooral over de jeugdwerking dankzij zijn jaren bij de Nederlandse bond. En Advocaat is erg overtuigend. Hij wist dat ik kritiek had geuit op de voetbalbond en zei me rechtuit: ‘Dan had je waarschijnlijk je redenen daarvoor.’ Advocaat heeft zich goed over mij geïnformeerd. Na een halfuurtje met hem gesproken te hebben, begreep ik al dat we het voetbal op dezelfde manier zagen.”

Ambassadeurs

Aan wie doet Advocaat je denken?

“Op zijn 62e doet hij me aan Robert Waseige denken: zelfde passie, zelfde beleving. Ik heb veel respect voor mensen die hun rijke ervaring met enthousiasme aan anderen willen doorgeven. Advocaat verliest geen tijd, hij noemt een kat een kat. Hij wil dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. Hij houdt het allemaal in de gaten: het nakomen van afspraken, stiptheid, een goede groepsgeest en respect voor de nationale ploeg. Ik knoop ook niet graag die das om, maar het moet want wij zijn de ambassadeurs van de nationale ploeg. Maar een verrassing is dat allemaal niet, ik heb in het verleden nog met Nederlandse trainers gewerkt.”

De Mos, Haan, …

“Ja, eigenlijk is Advocaat een combinatie van Robert Waseige en Huub Stevens, die ik zes jaar bij Schalke 04 heb gehad. Iedereen weet wat Waseige voor het Belgische voetbal heeft gedaan, denk maar aan het WK 2002. Het is om dat opnieuw mee te maken dat ik ja gezegd heb tegen Advocaat. Hij toont dat hij plezier schept in zijn werk. Hij gaat tot het uiterste en boekt resultaten, zo blijkt uit zijn verleden. Als België zich niet kwalificeert voor Euro 2012, dan rekent Advocaat dat zichzelf aan. De technische staf is een hecht blok, daar zal nooit iets tussenkomen. Advocaat zegt niet dat hij resultaten garandeert, maar hij zal er wel alles voor in het werk stellen.”

Zijn eerste twee wedstrijden aan het hoofd van de nationale ploeg kenden een heel verschillend verloop. Heeft dat je verrast?

“Neen, waarom? Je kruipt niet van de ene dag op de andere uit de kelder van het wereldvoetbal. Een blik op de FIFA-ranking volstaat om te weten dat er nog een lange weg af te leggen is. De theoriebesprekingen van Advocaat duren maar 20 à 25 minuten. Ze zijn heel duidelijk: iedereen weet wat hij moet doen. Tegen de Turken was het de bedoeling geen ruimte weg te geven. De ploeg heeft goed in blok gespeeld. Ik weet niet of de Turken al dan niet gemotiveerd waren omdat ze net met zekerheid naast de barrages gegrepen hadden, maar dat was hun probleem, niet het onze. België heeft verstandig gespeeld, compact, gesloten, stevig, snel. In Estland was dat anders, daar bleven onze dominantie en ons hoge spel steriel. Alles zat vast en we vonden geen oplossingen. Onze tegenstander had flink wat meeval met de counters, maar dat is voetbal. Die nederlaag stelt ons ook in staat om de spelers diepgaand te analyseren. We hebben interessante dingen gezien en onthouden, geloof me. Advocaat draaide ook niet rond de pot: hij zei dat het een probleem van talent was. Dat bracht een schok teweeg. Het was een manier om te zeggen: wij gaan naar Euro 2012 en als jullie meewillen, zullen jullie meer moeten laten zien.”

Wilskracht en discipline

Heeft Advocaat geen spijt dat hij Romelu Lukaku niet meegenomen heeft naar Tallinn? Die had daar toch het Estse beton kunnen opblazen?

“Het kan geen kwaad om daarover na te denken, maar laat me eerst zeggen dat de Rode Duivels heel anders voor de dag waren gekomen met Vincent Kompany, Steven Defour, Axel Witsel en Marouane Fellaini erbij. Dat is bijna de hele centrale as. En er waren nog meer afwezigen: Olivier Deschacht, Jelle Van Damme … Van Stijn Stijnen vind ik het jammer dat hij niet met Advocaat gebeld heeft om uit te leggen waarom hij niet meer voor de nationale ploeg wou spelen. In 1994 heb ik ook een kruis gemaakt over de Rode Duivels, maar ik heb toen wel mijn beweegredenen meegedeeld aan Paul Van Himst. Wij hebben geen tien mogelijkheden, zoals Frankrijk bijvoorbeeld, om een stukje van de puzzel te vervangen. Dat zal ook nooit zo zijn, al mag de waaier wel wat breder worden. Dat Lukaku een oplossing is voor de toekomst weet iedereen.”

Waarom nog wachten?

“Het is een opmerkelijke aanvaller, maar hij moet zijn intrede in eerste klasse nog verteren. De druk is groot en het kan absoluut niet de bedoeling zijn om hem te verbranden door hem te zwaar te belasten. We moeten hem niet voor de leeuwen gooien. Na het WK 2002 hebben we een scharniermoment gemist. We kunnen niet verwachten dat de jongeren op hun eentje voor een ommekeer gaan zorgen. Ik heb pas echt mijn volle capaciteiten ontdekt toen ik 27 was en met Schalke de UEFA Cup won. Toen dacht ik bij mezelf: nu ben ik op de top van mijn kunnen en kan ik mijn verantwoordelijkheden opnemen. Ik was international, speelde in de Bundesliga en voordien bij Sint-Truiden, KV Mechelen en Standard … Lukaku zal die stappen misschien sneller zetten, maar we mogen niet ongeduldig worden, dat zou zonde zijn. Het potentieel is er, maar hij heeft nog niets bewezen op topniveau. Bij de nationale ploeg is het veel zwaarder dan binnen de club waar hij dag in dag uit leeft. Het gaat er soms twee keer zo snel aan toe als in de competitie en dat is een kloof die je moet zien te overbruggen.”

Sollicitatiebrief

Is deze terugkeer voor jou nu een bewuste carrièrezet?

“Zo zie ik dat niet. Ik ben nooit echt weggeweest uit het voetbal. Ik keer terug naar het veldwerk omdat Advocaat wil werken met echte voetbaldieren en dat ben ik. Ik ken de Rode Duivels en ik heb de functie aanvaard om hem op een loyale manier te helpen zijn doel te bereiken. Ik ben in 2003 ook bij Schalke begonnen toen het er slecht ging.”

Was dat een goed idee?

“Het was toen al maart, dus was het te laat om op het fysieke vlak nog wat te veranderen. Ik heb de klemtoon gelegd op vertrouwen, spelstijl en spelplezier. Ik heb er ook een fout gemaakt. Na een voortreffelijke zeven op negen, viel mijn enige ervaren centrale verdediger uit: Sven Kmetsch. Een ramp. Ik had toen de keuze moeten maken van een coach die alleen aan de resultaten denkt en tegen Kmetch zeggen: je bent te belangrijk, speel maar met een inspuiting. Maar hij was een vriend en een oud-ploeggenoot. Ik heb jarenlang de kamer met hem gedeeld bij Schalke. Spelen met een inspuiting had zijn knie om zeep kunnen helpen. Hij bleef een maand aan de kant en in die periode zag Schalke serieus af. Hij kwam terug voor de laatste match en we klopten meteen Bayern. Eén punt kwamen we uiteindelijk te kort voor een Europees ticket. Met Kmetsch erbij hadden we dat zeker gehaald. Wanneer ik in Gelsenkirchen ben, zie ik hem nog vaak. Het gaat goed met hem en ik ben blij dat ik zijn gezondheid heb laten primeren. Kon ik alles overdoen, ik deed het precies hetzelfde.”

Na Schalke kwam Sint-Truiden …

“Ja, allemaal al lang geleden. Ik was technisch directeur en ik heb een kern samengesteld uit afdankertjes. Daar heb ik dan Beda, Hajnal, Mulemo en anderen bijgehaald. Hebben zij het niet gemaakt misschien? Maar men drong mij ook spelers op die ik niet wou, zoals Dimitri de Condé. En dan is Benji De Ceulaer tegen mijn wil naar Nederland vertrokken. Castro was wat later ook weg, terwijl er eigenlijk niemand mocht vertrekken. Ik heb er 24 uur op 24 gewerkt. We waren een hele poos onklopbaar in eigen huis en we wonnen van Standard. Hadden ze de kern twee jaar bijeen gehouden, dan had ik er een ploeg van gemaakt voor de top zes, zeker weten. Ik heb een zekere naam en dat zat bepaalde personen dwars. Die zijn dan achter mijn rug beginnen te handelen. Ik heb aan Roland Duchâtelet gezegd: er zijn twee wegen, die van mij of die van de anderen, kies maar. Hij wou dat we rond de tafel zouden zitten om te praten. Dat heb ik geweigerd, er was geen tafel meer. Ik ben vertrokken. En ik was er blij om …”

Zonder voetbal?

“Neen, niet zonder voetbal. Ik heb ik Duitsland mijn Pro License behaald. Mijn andere diploma’s heb ik in België behaald. Ik heb ook veel tijd besteed aan mijn gezin. Dat vind ik belangrijk: mijn kinderen hebben me nodig. Ik was hun trainer bij de min-13-jarigen van Jodoigne. De ene speelt er als rechtsbuiten, de andere als nummer 10. Drie jaar geleden heb ik een aanbieding van Kaiserslautern geweigerd. Het was niet het goeie moment.”

Is deze rol van assistent de tussenstap naar iets anders?

“Neen, niet voor zover ik weet. We zullen wel zien wat er zich binnen twee jaar aandient. Sinds ik in het voetbal zit, heb ik nog nooit een sollicitatiebrief verstuurd. En ik ben momenteel erg tevreden. Advocaat perkt mij niet in, integendeel. Ik ken het wereldje, ik heb vier WK’s meegemaakt. Hopelijk kan dat van nut zijn.”

door pierre bilic – beeld: michel gouverneur (reporters)

Advocaat is een combinatie van Robert Waseige en Huub Stevens.