De nieuwe Nintendo 3DS is niet alleen een maatje groter, ook de autonomie van de batterij is merkelijk groter dan bij de vorige versie. Een broodnodige aanpassing in de concurrentieslag met de PlayStation Vita.
Toen Nintendo zijn 3DS twee jaar geleden voorstelde op de E3-beurs in Los Angeles, vielen de monden van de aanwezige gamers open. Het was dan ook het eerste draagbare toestel waarop een reliëfweergave zonder 3D-bril te bewonderen viel. Het enthousiasme is ondertussen wat gaan liggen en maakte plaats voor een lichte afkeer, behalve dan bij de allergrootste Nintendoliefhebbers. Redenen daarvoor: (1) de beperkte autonomie van de batterij, (2) het is best wel vermoeiend kijken op het 3D-scherm en (3) je moet exact in het midden van het scherm kijken voor een correcte reliëfweergave.
Nintendo probeert komaf te maken met die minpunten door de Nintendo 3DS XL uit te brengen. Qua prestaties, multimediakwaliteiten en beschikbaarheid van de toetsen bevinden we ons hier op bekend terrein. De afwerking ziet er evenwel helemaal anders uit. Gedaan met de glimmende plasticeffecten. Het ziet er nu allemaal een stuk matter en robuuster uit, maar dat neemt niet weg dat de 3DS XL ietwat goedkoop blijft aanvoelen. Een andere (kleine) aanpassing zijn de select, start en home-button die niet langer in een en hetzelfde blok zijn ondergebracht. Dat maakt dat je hen wel zonder kijken kunt bedienen en dat is alleen maar handig voor gamers die het liefst van al in het donker spelen. Ook de potentiometer, waarmee je de diepte van het 3D-gebeuren kunt regelen, werd eveneens herbekeken. Nintendo zorgde bovendien voor een groefje waardoor je het 3D-scherm zo laag mogelijk kunt zetten, een nuttige aanpassing. De meest opvallende wijziging is uiteraard de vergroting van de beide schermen – anders kun je natuurlijk moeilijk van een XL-versie spreken. Het touchscreen gaat van een diagonaal van 8 cm naar een van 11 cm en het rechtopstaande grotere scherm heeft nu een diagonaal van 12,5 cm in plaats van 9 cm. Met zulke afmetingen kan het niet anders dan dat de visuele eigenschappen van de Nintendo 3DS XL letterlijk in het oog springen. Jammer genoeg gaat de vergroting van de schermen niet hand in hand met een verhoging van de resolutie. Het 3D-effect mag er dan nog wel net dat tikje beter uitkomen, de grafische finesse is dus nog steeds niet helemaal op niveau. Een minpunt uit het verleden dat wel volledig is weggewerkt, is de beperkte autonomie van de batterij. Die is immers met maar liefst een uur verlengd. Dat brengt het totaal op een batterijautonomie van vier en een half uur en laat dat nu net een kleine tien minuten meer zijn dan bij de PS Vita. toeval? We don’t think so.
DOOR MICHI-HIRO TAMAÏ
