Hangt er een tennisbal op de trekhaak van je auto?
( lacht) “Nee, ik heb een inklapbare. Die zal binnenkort van pas komen. We wonen nu nog tussen Kessenich en Kinrooi – in de wildernis dus – maar we verhuizen deze maand naar Maaseik. Tijdens de renovatie van ons nieuwe huis reed ik niet constant met een aanhangwagen van hier naar daar, want ik heb eerlijk gezegd bitter weinig zelf gedaan. Als je zware arbeid verricht, gaat dat ten koste van trainingsarbeid. Mijn voornaamste taak was: de werf proper houden. Werkmensen die zien dat het ergens smerig is, die hebben de neiging om er één grote puinhoop van te maken. Als ze merken dat je zelf alles netjes houdt, nemen ze dat over.”
Wat weet je nog over je kleuterschool?
“Die lag in Geistingen, een deelgemeente van Kinrooi. We woonden er niet ver vandaan, zo’n 150 meter. Op mijn allereerste schooldag kroop ik tijdens de speeltijd ongezien door de poort en wandelde ik alleen naar huis. Niemand miste mij. Mijn ma schrok zich een ongeluk toen ik ineens weer voor de deur stond. Vanaf toen zijn de juffen beter op mij beginnen te letten. Het is algemeen geweten dat het bij mij fout is beginnen te gaan vanaf het moment dat ik kon stappen. Naar het schijnt klauterde ik als kleuter ook altijd op de keukentafel als mijn moeder aan het telefoneren was en dreigde ik er toen telkens mee dat ik zou springen. ( lacht) Ik vond op zulke momenten waarschijnlijk dat ik te weinig aandacht kreeg.”
Van welke seksscène uit een film was je ooit eens zwaar onder de indruk?
” O … ( stilte) De eerste keer dat je eens echt iets kon zien, dat was tijdens die pikante scène in Flodder: ‘Buurman, wat doet u nu?’ ( lacht) Dat waren ook mijn allereerste tetjes, zoals in het liedje van Fixkes. Het was een komisch programma en dan kreeg je ineens dat op je boterham. Leuk meegenomen, dat wel. En spannend. Ik weet dat daar op school serieus over werd nagekaart.”
Welke vrouw mag voor jouw part eens in zo’n scène verzeilen?
” Cara Van der Auwera.”
Ben je ooit al eens bijna gestikt?
“Ik ben eens bijna verdronken. In het zwembad van vrienden van mijn ouders viel ik eens uit een bootje toen ik vijf of zes was. Ik zie dat nog wazig voor mij. In die tijd kon ik nog niet zwemmen. Ik zonk helemaal naar de bodem. Een kameraad van mijn pa was er vlug bij en trok mij onmiddellijk naar boven. Ik hield er gelukkig geen trauma aan over.”
Kreeg je van je ouders een rugzak om mee naar school te gaan of moest je het stellen met een ordinaire boekentas?
“Ik kreeg een rugzak. Met rages mocht ik altijd meedoen, maar ik ging daar nooit extreem ver in. Ik heb een hardrockperiode gehad, maar dat zag je niet aan mij, ik was een bescheiden aanhanger. In mijn houseperiode droeg ik wel schoenen met stalen neuzen, clownsschoenen zeg maar. Nu zweer ik niet meer bij één bepaald muziekgenre. Cd’s die ik zelf maak, daar staan allerlei dingen op: van Simon and Garfunkel tot happy hardcore.”
Kun je het Weesgegroet opzeggen?
“Ja, elke week ga ik naar de kerk. Ik doe dat ’s zaterdags, vóór ik naar de match vertrek, op mijn eentje. Dat duurt een kwartiertje tot een halfuur. Een moment van bezinning, ik heb dat nodig. Missen zijn voorgekauwd, ik zorg liever zelf voor de invulling. Het is op bijgeloof gaan lijken, maar het heeft in feite meer te maken met het gewone geloof.”
Welk seksspeeltje zegt je hoegenaamd niks?
( lacht) “Een opblaaspop. Ook als vrijgezel zou ik nooit overwegen om dat in huis te halen. Het lijkt me gigantisch verschrikkelijk, op zo’n plastic ding … Ik kan er met mijn verstand niet bij dat mensen dat kopen. ( lacht) Bij Westerlo gaven we er tijdens een stage eens een aan Bernt Evens. Maar ik weet honderd procent zeker dat hij er nooit ervaringen mee opdeed.”
In deze rubriek laten we dit seizoen afwisselend een Belgische voetballer uit de Belgische competitie en een Belgische voetballer uit een buitenlandse competitie aan het woord.
KRISTOF DE RYCK
“Zo’n opblaaspop, het lijkt me
verschrikkelijk”
