Maandag tekende Mark De Man (25) een contract van drie jaar bij Roda JC. Gisteren trainde hij voor het eerst mee in Kerkrade, waar hij de naar Twente getransfereerde en ook al ex-Anderlechtenaar Cheik Tioté opvolgt als verdedigende middenvelder. Daarmee komt voor De Man, drievoudig A-international, een einde aan tien jaar Anderlecht.
Waarom ga je weg?
Mark De Man: “Omdat het afgelopen seizoen moeilijk is geweest. Ik speelde minder dan de voorgaande seizoenen. Door de inkomende transfers en de keuzes van de trainer was mijn indruk dat mijn speelkansen klein waren. Jacobs koos voor andere profielen.”
Onder Vercauteren speelde je ook nog maar weinig. Hij bracht je maar zes keer aan de aftrap en nooit meer dan twee keer na elkaar.
“Klopt. In de laatste fase van de voorbereiding liep ik een scheurtje op in de mediale band van de knie. Op een cruciaal moment dus. Net dan is hij zijn team beginnen te vormen. Het was logisch dat ik er niet bij was toen de competitie begon. Nadien was er ook een periode dat ik minder goed speelde.”
Waarom denk je dat Jacobs het niet zo voor je had?
“We hebben een eerlijk gesprek gehad, maar dat blijft tussen ons. Ik moest niet weg. Het bewijs is dat ik in de winterstop een gesprek had met Herman Van Holsbeeck. We zouden gaan praten over een contractverlenging. Hij liet mij de keuze: ofwel tekende ik bij, ofwel deed ik dat niet, maar dan ging ik mijn laatste contractjaar in en zouden we in juni een oplossing moeten zoeken waar iedereen beter van werd, zei hij.”
Is jouw probleem niet dat je op verschillende posities uit de voeten kan, maar nergens de beste bent?
“In het verleden is mijn polyvalentie vaak een voordeel geweest, maar de laatste tijd was het dat minder. Deels doordat er minder geblesseerden waren, deels doordat een aantal spelers incontournable was. Wasilewski en Gillet op rechts, Pareja en Juhasz centraal, Biglia en Polak op het middenveld: bijna allemaal internationals en niet van de minsten. Vorig jaar heb ik vaak gedepanneerd als rechtsback, maar dat speel ik niet graag en met Gillet hebben ze daar nu een ander alternatief. Kruiswijk en Losada kwamen erbij, waardoor alle posities waarvoor ik in aanmerking kom, met twee, drie man bezet waren.”
Toen centraal achterin Pareja lang out was, behielp Jacobs zich met Deschacht of Van Damme, twee linksachters. Had je het daar niet moeilijk mee?
“Tuurlijk. Maar Deschacht had het daar eerder goed gedaan en hij is al vijf, zes jaar basisspeler. En Van Damme speelde een superseizoen. Jelle is polyvalent, zoals ik. En hij was gewoon beter. Punt uit. Het was moeilijk, maar ik kon het wel begrijpen. Ik heb niet mijn beste seizoen gespeeld.”
Heb jij het niveau van Anderlecht en je eigen kwaliteiten in acht genomen, niet al meer uit je carrière gehaald dan erin zat?
“Misschien wel. Ik besef dat ik geluk heb gehad: door blessures heb ik mijn kans gekregen. Maar ik heb ze ook gegrepen, anders zat ik nooit tien jaar bij Anderlecht. Geluk dwing je ook af. Zonder dat geluk had ik al die ervaringen op internationaal niveau en bij de Rode Duivels misschien nooit meegemaakt. Misschien zet ik nu een kleine stap terug, maar bij Roda kom ik in een andere omgeving en in een betere competitie terecht. Misschien had ik dat nodig.”
Je bent niet de eerste Anderlechtenaar die naar Roda wordt versast. Toch is Jacques Lichtenstein niet je makelaar. Dat is Rob Moore, ook de makelaar van Elrio van Heerden.
“Ik ben van makelaar veranderd. Geen kwaad woord over Jacques, maar ik was aan iets nieuws toe. Via een vriend in Spanje leerde ik Rob kennen. Ik had meteen een supergevoel bij hem: het klikte, ook privé. Hij is een Zuid-Afrikaan die in Barcelona woont. Verscheidene spelers van de Zuid-Afrikaanse nationale ploeg zitten bij hem, de meesten afkomstig van Ajax Cape Town, zoals Steven Pienaar en Benni McCarthy. Door Rob had ik ook enkele mogelijkheden bij Spaanse middenmoters, maar die stap vond ik te groot. Eerst weer vertrouwen opdoen en wekelijks spelen. Daar had ik nood aan.” S
JAN HAUSPIE
