De sterke competitiestart van Lokeren heeft veel te maken met de hereniging van Hamdi Harbaoui en Jordan Remacle. Drie seizoenen geleden vormden ze al eens een explosief aanvalsduo (45 goals) bij OHL.
Om 14 uur op Daknam”, had Hamdi Harbaoui voorgesteld voor het interview. Iets voor het afgesproken uur blijkt Jordan Remacle al op de club, de Tunesische spits nog niet. Wachten in het bijzijn van een journalist doet Remacle liever niet, hij verdwijnt met een smoes in het spelershome. Jordan Remacle en de media, een bloeiende romance is het allerminst.
“Een speciaal geval”, noemde de flankspeler zichzelf in enkele recente interviews. En om niets aan de interpretatie over te laten: “Misschien wil ik wel dat de mensen denken dat ik arrogant ben. Diegenen die me echt willen leren kennen, zullen wel moeite doen.”
Om 14.10 uur arriveert Harbaoui op zijn dooie gemakje op de parking van Daknam. Dat de training met een uur vervroegd werd, was hem compleet ontgaan. Remacle, ondertussen weer opgedoken, jent zijn buddy: “Je horloge staat nog op het Tunesische uur, zeker?”
Ook tijdens het interview blijven de rollen netjes verdeeld: Harbaoui is de achteroverleunende vlotte prater, Remacle de argwanende gesprekspartner…
Is Jordan een speler voor wie je een handleiding nodig hebt, Hamdi?
Hamdi Harbaoui: “Je moet hem laten zijn wie hij is en niet te veel op zijn kap zitten. Jo moet plezier beleven aan het voetballen.”
Dat kan niet altijd in het profvoetbal, dat weten jullie toch ook?
Harbaoui: “Uiteraard moet je hem op de vingers tikken als hij buiten de lijntjes kleurt, maar je moet niet overdrijven. Jo is ook wel rustiger geworden, hoor. Hij leidt een stabieler leven nu.”
En heeft Hamdi Harbaoui een handleiding nodig?
Jordan Remacle: “Hij is in ieder geval makkelijker dan ik. Rustiger, volwassener. Hij werkt hard en maakt zelden problemen… tenzij hij verliest. Vooral als we FIFA spelen op de PlayStation, is hij een slechte verliezer. (krijgt een por van Harbaoui) Nee serieus, ondanks zijn vedettestatus bij OHL was Hamdi ook daar altijd zeer bescheiden en toegankelijk. Hij heeft een goede relatie en verwacht een kindje; hij heeft zijn leven netjes op orde.”
Twee Remacles
Jullie vormden drie jaar geleden bij Oud-Heverlee Leuven een magisch duo. Samen goed voor 45 goals. Klikte het op de eerste trainingen bij Lokeren meteen weer?
Remacle: “De automatismen van bij OHL zaten er nog in, ja. We weten van elkaar hoe we bewegen. In dat ene jaar bij OHL ging dat ook allemaal vanzelf.”
Harbaoui: “We hebben de voorbije twee jaar contact gehouden. Ik beschouw Jo echt als een vriend… en het is mooi meegenomen dat hij de beste passeur is van de Jupiler Pro League natuurlijk. (grijnst)
“Mochten we bij Lokeren twee Remacles hebben, zou dat nogal gensters geven. Ik zeg al twee seizoenen aan Willy Reynders (sportief directeur bij Lokeren,nvdr) dat hij Remacle moet halen. Omdat ik goed besefte dat het ons ontbrak aan pure vleugelspelers, zeker na het vertrek van Benji De Ceulaer. Mais bon, Gent deed Jordan een goed voorstel, dus een hereniging was aanvankelijk niet mogelijk. Gelukkig voor ons en helaas voor hem is het er bij Gent niet helemaal uitgekomen. Ik ben er zeker van dat hij dit seizoen zal ontploffen. Dat bewees de competitiestart al. De ploeg en ikzelf kunnen er enkel maar van profiteren.”
Kon je Jordan advies geven toen hij vorig seizoen bij Gent in de B-kern belandde?
Harbaoui: “We belden toen geregeld, maar we moeten niet te veel terugkomen op die periode. Het kan elke voetballer overkomen, soms klikt het niet met een trainer (in casu Bob Peeters,nvdr). Ik heb het zelf meegemaakt met Peter Maes tijdens mijn eerste maanden in Lokeren. Gelukkig voor mij heeft Maes op tijd ingezien dat je mij beter motiveert dan straft.”
Heb je Jordan enige tips meegegeven om die eerste maanden onder Peter Maes iets vlotter door te komen dan jij?
Harbaoui: “Reken maar dat Jordan vooraf goed genoeg wist hoe het er bij ons aan toegaat. (lacht) Het belangrijkste is echter dat je elk weekend speelt. Ik heb ook gezegd dat hij niet meteen moet reageren als de trainer naar hem roept.”
Remacle: “Dat loopt wel los. Ik heb trouwens liever een energieke trainer die me af en toe achter de veren zit dan een die alles op zijn beloop laat.”
Waarom waren die eerste maanden bij Lokeren zo moeilijk voor jou, Hamdi?
Harbaoui: “Het niveau lag hoger en ik moest me aanpassen aan een andere voetbalfilosofie. Dat ook de goals achterwege bleven, hielp evenmin. Nu kan ik gerust toegeven: die eerste maanden voelden als een ware kruistocht. Na een drietal maanden vond ik stilaan mijn draai en kwamen de goals vanzelf. Als je hard werkt, volgt de beloning vroeg of laat.”
Dat je je niet altijd kan doorzetten, bewees de passage van Jordan in AA Gent. Hij werd na amper zes maanden al uitgeleend aan Waasland-Beveren. Was er geen andere oplossing?
Remacle: “Zolang Bob Peeters er coach was, waren er voor mij geen kansen. Dat begreep de club ook. Bij Waasland-Beveren kon ik meteen de winterstage in Turkije meedoen, dat gaf een goed gevoel. Ik kwam weer aan spelen toe en Waasland-Beveren bleef in eerste: iedereen tevreden dus.”
Automatismen
Dat je nu bij Lokeren meteen beslissend bent, is wel belangrijk voor een goede integratie, niet?
Remacle: “Het is een logisch gevolg van het feit dat ik eindelijk een normale voorbereiding kende. Fysiek voel ik me top. Vorig seizoen zorgden de transferbeslommeringen tussen OHL en Gent ervoor dat ik geen deftige voorbereiding beleefde. Dat zag je.”
Fysiek wordt er hard getraind bij Lokeren, pluk je daar nu al de vruchten van?
Harbaoui: “Wij horen ook van collega’s hoe het er bij andere trainers aan toegaat, ik denk te mogen stellen dat bij Lokeren de trainingen heel zwaar zijn. Het resultaat zie je: tegen Genk of Bergen voelde je op het veld meteen dat wij conditioneel een pak verder stonden.
“We weten ook dat andere ploegen niet graag tegen ons spelen, door onze combinatie van lengte en fysiek. We zijn een taaie ploeg. Nu komt het eropaan die goede conditie te behouden tot na de play-offs. Vorig seizoen kenden we pech met de blessures van Patosi en Taravel, waardoor we in de cruciale fase van de competitie te weinig rotatiemogelijkheden overhielden. Bovendien kwamen Copa en ik compleet vermoeid van de Afrika Cup terug.
“Als we blijven werken zoals we bezig zijn, zie ik ons dit seizoen zeker stunten in play-off 1. We moeten zien dat we tegen dan nog wat reserves overhouden. We moeten intelligenter leren zijn en niet altijd met drie goals verschil willen winnen.”
Remacle: “We staan organisatorisch heel goed en onze sterkte ligt in de snelle omschakeling. Tegen de topploegen biedt dat zeker mogelijkheden.”
Hoe ver reiken die automatismen tussen jullie twee: Jordan, weet jij zonder kijken perfect waar Hamdi zal lopen?
Remacle: “Meestal wel. Als ik veel tijd krijg om voor te zetten kies ik vaker de tweede paal, anders de eerste paal.”
Harbaoui: “Ga je hier alles verklappen?!”
Remacle: (laconiek) “Denk je echt dat onze tegenstanders dat niet al lang weten? Ils ne sont pas cons, hein. Sowieso, als ploegen zich gaan instellen op Hamdi komt er ruimte waar anderen van kunnen profiteren. Hans Vanaken bijvoorbeeld.”
OHL: een mooie bladzijde
Jullie beleefden een fantastische periode bij OHL, maar de manier waarop jullie er vertrokken laat misschien een wrange nasmaak? Met name Ronny Van Geneugden was ontgoocheld in de manier waarop jullie – afzonderlijk van elkaar – een transfer forceerden.
Remacle: “Ach, Ronny weet ook hoe de voetbalwereld in elkaar zit. Er was even ontgoocheling, maar het leven gaat verder. Als ik hem morgen zie, schud ik hem meteen de hand.”
Van Geneugden was een belangrijke figuur in jullie carrières. Bij OHL raakte die immers pas echt op het juiste spoor.
Remacle: “Bij Leuven hebben we enkele mooie bladzijden geschreven, dat klopt. We gingen van gemiddeld 400 naar gemiddeld 7000 toeschouwers. We werden kampioen in tweede klasse. Dat zijn zaken die altijd bijblijven. Ik weet nog alles van die kampioensmatch op de Bosuil…”
Harbaoui: “Die titel was voor ons allebei een herstart. Ik kwam uit derde klasse en Jo uit de Nederlandse tweede klasse, we hadden dringend nood aan een nieuw elan.”
Waardeer je daardoor meer wat je nu beleeft?
Remacle: “Je leert vooral dat het heel snel kan gaan in een voetballersbestaan. Het ene seizoen stond ik op het veld van Ajax te spelen tegen kleppers als Jaap Stam, Wesley Sneijder en Klaas-Jan Huntelaar. Het volgende seizoen speelde ik op het veld van Haarlem voor amper 300 toeschouwers. Moeilijk om dan gemotiveerd te blijven.
“Toch twijfelde ik nooit aan mijn kwaliteiten. Ook niet bij Gent. Was Trond Sollied gebleven, dan had ik daar kunnen slagen. Trouwens, zo mislukt ben ik daar niet: ik speelde er toch zeventig procent van de wedstrijden. Het was gewoon een slechte timing, de ploeg was zoekende. Bovendien was er de immense druk van het nieuwe stadion. Dat voelde je echt in de club.”
Harbaoui: “Bij mijn moederclub Espérance de Tunis kwam ik destijds niet meer aan spelen toe en verdiende ik weinig, dus besloot ik te gaan testen in Frankrijk, bij Marseille en Metz. Ik werd niet weerhouden, onder meer omdat Tunis te veel vroeg. Uiteindelijk kwam ik bij Moeskroen terecht, waar Marc Brys op dat moment trainer was. Hij werd ontslagen en EnzoScifo nam over. Hij kende me totaal niet en ik voelde geen vertrouwen. Na zes maanden werd de optie in mijn contract niet gelicht. Ik wist toen echt even niet meer wat doen.
“Uiteindelijk kwam er een bod van derdeklasser Wezet, waar José Riga me wilde. Een stap achteruit om er dan twee vooruit te zetten. Ik scoorde aan de lopende band en versierde zo een transfer naar OHL. Na één seizoen – waarin ik topschutter werd – promoveerden we naar eerste en nu zit ik dus al drie jaar bij Lokeren, speelde ik play-off 1 en won ik de beker. Opnieuw een bewijs dat het soms snel kan gaan. Jo en ik hebben allebei zwarte sneeuw gezien, daarom appreciëren we de goede momenten. Veel spelers beseffen niet dat ze eigenlijk met hun ‘gat in de boter’ gevallen zijn. Leven van je passie, dat is niet veel mensen gegeven.” ?
DOOR MATTHIAS STOCKMANS – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“Ik dring er bij Willy Reynders al twee jaar op aan om Remacle naar Lokeren te halen.” Hamdi Harbaoui
