Belg, geboren op 26 maart 1986 in Antwerpen. 1,93 meter – 89 kilo. Profiel: de mysticus.

M axime Biset: “Wat mij typeert, is: inzet om er alles uit te halen. In al wat ik doe, steek ik 200 procent energie. Mijn doel in het leven is iets heel moois uit te bouwen waarin je mij altijd kunt herkennen. Momenteel ben ik op twee fronten bezig: ik voetbal en ik studeer geschiedenis. Als ik een mooie sportcarrière kan realiseren, wil ik nadien nog iets belangrijks kunnen doen voor mezelf en de samenleving. Het liefst wil ik onderzoek verrichten en colleges geven aan mensen die echt geïnteresseerd zijn.

“Elke periode in de geschiedenis is interessant om te onderzoeken, maar mijn favoriet is de middeleeuwen wegens de mystiek die errond hangt. Ik ben altijd heel leergierig geweest. Iets te weten boeit mij enorm. Inzicht en kennis verwerven, versterkt mij; daar put ik kracht uit. Dat kan ook door te reizen, iets te bezichtigen of nieuwe mensen te ontmoeten. Ik zoek zo veel mogelijk die openbaring op.

“Ook de ambitie om in de eerste klasse te spelen, was er altijd. Het is misschien hoog gegrepen, maar ik zie het zoals een boogschutter: je moet hoger mikken dan je doel om in de roos te kunnen schieten.

“Speelt religie een rol in mijn leven? Ja en neen. Er is wel iets dat mij kracht geeft en dat niet aards is. De reden waarom ik zo veel mogelijk wil ontdekken, is: er zal iets mystieks zijn. Dat kan over van alles gaan, maar ook over het grote geheim: is er iets boven ons? Af en toe kom ik erop. Het is een gevoel dat je overvalt, een knik van: ja, het is waar; alles zit goed, alles komt in orde. Maar soms twijfel je en dan zeg je: er is een angst en die is even intens als het gevoel van tevredenheid. Het is met ups en downs. Dualiteit typeert ook mijn leven: voor- of tegenstanders, studies of voetbal, sociaal leven of kennis. Enerzijds is het een kwelling, maar anderzijds is het fantastisch dat je dat uit het leven kunt halen.

“Voor veel mensen ben ik een nuchtere, goede en heel correcte gast, maar ik vind ook humor enorm belangrijk. Zeker deze die in subtiele woordspelingen schuilt, zit echt in onze familie. Een voorbeeldje. Mijn overgrootmoeder zaliger vroeg mij ooit: ‘ Tu veux du lait?‘ Ik zei: ‘ Non, merci.’ Waarop zij: ‘ Ah non, parce que tu es déjà laid assez.‘ Ik vind zo’ n droge humor fantastisch.

“Maar af en toe ben ik ook wat kinds. Hier zijn ooit de schoenen van een ploegmaat een weekendje in een bak water te vriezen gelegd en daarna in een enorme ijsklomp weer op hun plaats gezet. Zoveel jaren na de feiten eis ik die grap op. ( glimlacht)

“Als ik aangesproken word over iets, glimlach ik altijd, ook al deed ik het niet. Het is al maanden geleden, misschien al wel een jaar dat ik nog iets uitstak, maar ze komen nog altijd naar mij en zeggen: ‘Ge lacht.’

“Ik geef mij niet zo makkelijk prijs. Soms zeg ik wel veel, maar de kunst is dan het belangrijkste eruit te halen. Daarom dat ik wat als mysterieus word beschouwd.” ( glimlacht) S

door christian vandenabeele – fotografie: Jelle Vermeersch