door Koen Meulenaere

Dinsdag 3/12

Wij hadden het pas geschreven : nog maar twee achten dit seizoen in onze befaamde scheidsrechtersstatistieken, of daar kreeg Frank De Bleeckere de derde voor zijn leiding in Lommel-Charleroi. Van dat duel herinneren wij ons eerlijk gezegd geen fluit, en zeker niet die van De Bleeckere. Valenta en Eduardo maakten de goals en diep in ons geheugen menen wij Mostinckx “Vervelende match” te horen geeuwen, maar dat zal het wel geweest zijn. Het Nieuwsblad in zijn nabeschouwing : “Na een weinig gesmaakte voetbalpot met negen gele kaarten…” De Standaard : “Het wanbeleid in het bestuur van beide verenigingen kwam scherp tot uiting op het veld.”

Dat deze partij zo geweldig heeft aangesproken danken wij ongetwijfeld mede aan de scheidsrechter. Een acht, de strenge normen van VM in acht genomen moet De Bleeckere een voorbeeldige prestatie hebben geleverd. Eerder dit seizoen kreeg hij 4 op 10 voor Antwerp-Germinal Beerschot, waarvan wij ons wél een en ander herinneren. Conclusie : hoe slechter de arbiter, des te spectaculairder de match. Benieuwd hoeveel De Bleeckere krijgt voor Club Brugge-Anderlecht.

Woensdag 4/12

Wat de profliga dringend zou moeten doen, naast zichzelf ontbinden, is de lege vakken achter de doelen aanpakken. In heel wat stadions brengen ze daar de supporters van de bezoekers onder en die zijn meestal niet talrijk. En als ze het wel zijn, vormen ze een extra risico en moet er een veiligheidszone worden vrijgehouden. Dat zorgt voor gapende lege vlaktes, erg storend zowel in het stadion als op het scherm.

Wij hebben ooit meegemaakt hoe Louis De Pelsmaeker bij een Europacupmatch van basketclub Racing Mechelen een volledige tribune verplichtte naar de overkant te verhuizen omdat daar nauwelijks iemand zat. Twee voordelen : in beeld leek het of de sporthal barstensvol stak, en in de zaal zelf had Louis de hele hoofdtribune voor zich alleen. Dat was de tijd dat de Pels ervoor kon zorgen dat het bij de rust 34-35 stond. Had die Rycoh toen in de ring gemoeten, Louis had een technisch knock-out in de zevende ronde geflikt.

Vrijdag 6/12

Er bestaan geen betere filosofen dan voetbaltrainers. ‘Mens zijn is evolueren’, stelde Willy Reynders vorige week in VM. Om de draagwijdte van zo’n uitspraak ten volle te vatten, heeft men al snel een dag of twee nodig. Mens zijn is evolueren, dat doet niet onder voor het beroemde ‘Cogito, ergo sum’, of in het Frans vertaald ‘Je pense, donc je suis’ van René Descartes. Door Mark Eyskens, toen hij minister van Financiën was, omgebogen in : ‘Je dépense, donc je suis.’ In het Nederlands : ‘Ik denk, dus ik ben, denk ik.’

Mens zijn is evolueren. Spontaan schieten allerlei andere filosofische oneliners door de geest. We hebben het hier een paar weken geleden al gehad over ‘Alles is water’ van Thales van Milete, door zijn jonge volgeling Ivan Sonck aangelengd tot ‘Alles is bier’.

Begin dit seizoen werd in VM gepeild naar de binnenkant van Sef Vergoossen. Dat zouden wij zelf achterwege laten, aan Sefs buitenkant hebben wij meer dan genoeg. Maar uw dienaar is dan ook een adept van Cesare Lombroso, de Italiaanse psycholoog uit de negentiende eeuw, die beweerde dat men van het uiterlijk van een mens zijn karakter kan aflezen. Dokter Lombroso ging consequent verder en stelde dat men dus een crimineel aan zijn uiterlijk kon herkennen, en derhalve ook veroordelen. Het vergt weinig verbeelding om het gevaar van deze thesis in te zien. Maar, zolang men het bij empirische vaststellingen houdt, valt voor Lombroso veel te zeggen. Daarom poneren wij, als Lombrosiaan : Sef zien, is Sef kennen. Het kost geen enkele moeite zich Vergoossen op de dag des Heren ergens op een kansel in Schin-op-Geul voor te stellen.

In dat interview verklaarde Sef dat de Kerk onvoldoende is meegegaan met haar tijd : “Van de mis zou je bijvoorbeeld iets veel aantrekkelijkers kunnen maken voor jonge mensen.” Als het aan Sef lag werd het Kyrie Eleison vandaag nog vervangen door “Van je helahola helaholala”. Sef zal nog eens eindigen als bisschop van Roermond, waardig opvolger van monseigneur Gijsen. Zal zijn homilie uitspreken met de meisjes van Cisko Kid achter zich op het doksaal, en bij de consecratie wordt er vuurwerk afgeschoten.

Dé metafysische beschouwing van het jaar komt evenwel van Jean-Marie Pfaff, die in de vorige aflevering van De Pfaffs een zichtbaar anders geaarde jongeman, die een handje kwam toesteken in het zonnebankcentrum van Debby en Nicolas, de volgende hoopvolle levensles meegaf : “Kom hollenkruiper, maak dat ge wegkomt.”