Pal achter Jos Verhaegen stelt aanvoerder Daniel Cruz van Germinal Beerschot zich op : ‘Ik hoop dat de voorzitter voortaan elk jaar zegt dat we de top vijf ambiëren.’

Zaterdag is het precies een maand geleden dat Germinal Beerschot door KV Mechelen uit de beker werd geknikkerd. “En ik ben dat nog niet vergeten”, bekent aanvoerder Daniel Cruz. “Ik won de beker al eens, weet dus hoe aangenaam dat gevoel is en ben bijgevolg nog steeds teleurgesteld over onze uitschakeling. Dat dat nog steeds in het hoofd zit, kán een negatieve invloed hebben. Maar in het voetbal komt het erop aan de vele dingen die in je hoofd rondzwermen, op bepaalde momenten te wissen. Te veel nadenken is nooit goed.”

En net dat leken verscheidene spelers in de afgelopen weken op het veld wel te doen, mede omdat het geduld van veel supporters op was en die dat niet onder stoelen of banken staken. Eind vorige maand ging het bijvoorbeeld mis op de grasmat, toen de Ratten tegen Charleroi met 11 tegen 8 te staan kwamen, de 1-0-voorsprong niet konden uitdiepen en in de slotfase van de wedstrijd zelfs nog een tegengoal slikten. Of tweeënhalve week geleden, in de aanvangsfase van de match tegen Genk, toen Germinal Beerschot al na 25 minuten tegen een 2-0-achterstand opkeek.

Algemene conclusies

“Er wordt gezegd”, aldus Cruz, “dat het allemaal begon met de 0-0 tegen Lokeren, medio oktober.” Bijvoorbeeld verdediger Kurt Van Dooren toonde zich na die match bijzonder gefrustreerd. “Omdat je daar bonuspunten laat liggen, de kans om lang boven in het klassement te staan”, verklaarde hij achteraf in dit blad.

Met in het achterhoofd de uitgesproken ambitie van de voorzitter, die voor de aanvang van de competitie duidelijk had gemaakt dat hij een plaats in de top vijf in gedachten had, bedacht menigeen dat de Ratten met ‘maar een gelijkspel tegen Lokeren’ zeker niet goed op weg waren om dat doel te bereiken. “Maar”, zegt Cruz, “je moet pas op het einde van de competitie de rekening maken. Hier beginnen mensen al te roepen als er één match verloren wordt.

“Mensen in België kijken niet naar het totaalbeeld. Neem nu Standard. Iedereen heeft die club al afgeschreven voor de titelstrijd. Ik lachte ermee toen ik dat hoorde. De Rouches komen terug. Bij Club Brugge ben ik daar ook van overtuigd. Ik zeg je : je mag je niet baseren op drie of vier wedstrijden om algemene conclusies te trekken.

“De laatste weken sloeg bij ons alles tegen. De bal wilde er niet in. In Mechelen kregen we bijvoorbeeld verscheidene mogelijkheden en lukte het niet, zij krijgen één kans en scoren. Zo gaat dat nu soms eenmaal in het voetbal. Wij beleefden een aantal weken waarin het altijd ‘net niet’ was. Ik denk dat elk team elk seizoen een periode kent zoals wij nu hebben doorgemaakt. Zo ben ik er zeker van dat het ook Racing Genk zal overkomen. Zoals de Limburgers nu bezig zijn, dat kan niet blijven duren.”

Vooruitgang

“Als het in je ploeg minder goed draait en de voorzitter gezegd heeft dat een plaats in de top vijf het doel is, komt er druk. Logisch. Maar ik was en blijf honderd procent akkoord met de uitspraak die de voorzitter deed. Ik hoop trouwens dat hij voortaan elk jaar zegt dat wij een plaats in de top vijf ambiëren. Je moet naar vooruitgang streven. Zo hoop ik dat we over enkele jaren kunnen meestrijden voor de titel.

“Als je naar de naburige landen kijkt, zie je dat elke grote stad daar een topteam heeft. Dat moet in België ook zo. Antwerpen is een voorname stad, dus moet Germinal Beerschot een topteam worden. En als je dat wil, komt daar druk bij kijken. Simple as that. Topteams en druk zijn twee dingen die altijd hand in hand lopen. Vergeet trouwens niet dat dit een positieve druk is. Vorig jaar parkeerden we op dit moment, na dertien speeldagen, op de zeventiende plaats, komende van de laatste plaats. Dan kamp je met een ander gevoel.

“Ik heb het geluk gehad al bij een grote club te kunnen spelen ( Ajax, nvdr) en weet dus hoe het voelt als iedereen verwacht dat je elke wedstrijd wint. Maar hier is dat nieuw en moet geleerd worden om daarmee om te gaan. Daarvoor is je persoonlijkheid cruciaal, je moet de bal ook durven vragen als je niet goed bezig bent. Of het nu goed of slecht draait, ik zal me nooit wegsteken. Altijd bied ik me aan. Het komt aan op durf, jezelf overtuigen, vertrouwen hebben in jezelf, betrouwen op je kwaliteiten. Begin je te twijfelen, dan draait het altijd slecht uit.

“Je mag stellen dat Germinal Beerschot wat betreft het omgaan met die druk de laatste weken een leerproces heeft doorgemaakt. Maar je moet natuurlijk niet altijd op een slechte manier leren. Als jij bijvoorbeeld vindt dat ik mijn voeten niet op de tafel mag laten rusten, kan jij zeggen dat dat niet mag en me een draai om de oren geven. Zo heb ik het dan geleerd. Maar als het ook kan zonder die klap, leer je op een positieve manier. Daar moeten we naartoe. Hopelijk lukt dat in de toekomst.”

Eén zelfde doel

Velen waren ervan overtuigd dat het tegen Charleroi beter was afgelopen indien Cruz niet geblesseerd was uitgevallen. “Ik durf dat niet te zeggen”, blijft de middenvelder bescheiden. “Wat ik wel stel : ik zou me niet weggestoken hebben.” Over zijn invloed op de andere spelers wil de Colombiaan weinig kwijt. “Ik praat veel met mijn ploegmakkers, tracht op het veld mijn best te doen, probeer als rustpunt te fungeren. Maar eigenlijk voel ik me er niet zo comfortabel bij als ik over mezelf praat. Als je daarover dingen wil weten, richt je dan maar tot de andere spelers.

“Als je mij vraagt waar het misliep tegen Charleroi, denk ik dat iedereen het te veel via het midden wilde forceren. Volgens mij moesten de flanken beter gebruikt worden, zoals we tegen Zulte Waregem voortreffelijk deden.”

Voor de actie van een deel van de supporters, die in de beginfase van die match dertien ( het oude stamnummer van Beerschot, nvdr) minuten buiten het stadion bleven om hun ongenoegen te uiten over de zwakke prestaties van de afgelopen weken en het beleid van de club, toont Cruz begrip. “Die mensen uiten kritiek omdat ze van de club houden”, klinkt het.

“Maar bedenk ook dit : als iemand als Jos Verhaegen een beslissing neemt, zijn er veel factoren die doorwegen in zijn keuze, ook zaken die mensen soms vergeten of simpelweg niet kúnnen zien. De voorzitter moet álles in overweging nemen alvorens een knoop door te hakken : het financiële, het sportieve, de persoonlijkheid van iemand … Als je in een dergelijke positie keuzes maakt, weerklinkt er altijd kritiek. Dat hoort er nu eenmaal bij.

KRISTOF DE RYCK