Als het over Barcelona gaat, dan spreekt Dani Fernández altijd over een bloedband voor het leven. “Maar ook Feyenoord is gewoon echte liefde. En dat heeft niets te maken met slijmen”, zegt de in Barcelona geboren Catalaan. “De liefde van hun fans zit diep. Dat voel je, ook als je niet meedoet, daar ga je in mee. Of je dat nu wilt of niet, je wórdt Feyenoorder. Voor een Spanjaard als ik doet de passie hier aan thuis denken. In Spanje zijn we er nu ook achter dat eenheid iets prachtigs is. Vroeger bestond onze nationale ploeg uit allerlei kampen. Nu is het een hecht collectief, anders kan je geen Europees én wereldkampioen worden. Ook de clubteams stralen eenheid uit. Bij Barcelona, waar ik opgroeide, werden we zo opgevoed. Ik begon er op negenjarige leeftijd in de Cantera, de jeugdopleiding. Later maakte ik de overstap naar de Juvenil A, zeg maar de A-junioren, het hoogste jeugdelftal. De vorming die ik daar genoot, is onbetaalbaar: voor mij als voetballer, maar óók als mens. Wat je daar echt leert, is de liefde voor voetbal. Die wordt er echt in gestampt. Eerst moet je leren voetballen, daarna moet je winnen, maar wel met mooi spel. Ik redde het niet, omdat ik niet goed genoeg was. Maar misschien had ik ook geen geluk. Ik kreeg wel wat kansjes en dan moet je er staan. Mij was het niet gegeven.

“Dat Víctor Valdés, Andrés Iniesta en Lionel Messi – jongens met wie ik opgroeide – het wél haalden, maakt mij trots. Zoals ook zij en Bojan Krkic trots zijn op mij. Messi was gewoon een vriend van me. We hielden lang veel contact, al is dat nu wat minder. Leo is ondertussen zo groot dat hij herhaaldelijk wisselt van mobiel nummer. Messi is speciaal, maar de beste vind ik Iniesta. Wij woonden vroeger nog in hetzelfde dorp. Toen ik daar een tijdje geleden de hond uitliet, kwam er een enorme auto voorbijrijden. Andrés zat achter het stuur, we konden weer eens bijpraten. Hij is voor mij de beste van de wereld omdat hij een ploeg beter laat spelen. Als hij meedoet, voetbalt Barça beter. Bij Iniesta is elke aanname goed, hij lijdt nooit balverlies en zorgt altijd voor een goede oplossing. Wanneer je, zoals ik, jarenlang met zulke spelers traint, dan word je daar beter van.”

Toen de rechterverdediger bij de Catalaanse grootmacht ging voetballen, kwam net ook Johan Cruijff binnen. De Nederlandse ex-international veranderde de speelstijl van de club. “Zijn invloed was groot”, herinnerde Fernández zich levendig. “In zijn tijd speelde Barcelona fantastisch voetbal. Hij vormde mij dus. Nee, niet Louis van Gaal, met alle respect. Cruijff zette Barça weer op de kaart. Hij zorgde voor een mentaliteitsverandering: het elftal stond voorop, niet het individu. Zijn invloed geldt er trouwens nog altijd, want Pep Guardiola was een Cruijffadept. Dat aanvallende en mooie voetbal, dat was nog altijd de hand van Johan.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content